Giovanni Leone

włoski prawnik, polityk, premier, prezydent

Giovanni Leone (ur. 3 listopada 1908 w Neapolu, zm. 9 listopada 2001 w Rzymie) – włoski prawnik i polityk, przewodniczący Izby Deputowanych, dwukrotny premier Włoch, prezydent tego kraju w latach 1971–1978, działacz i jeden z przywódców Chrześcijańskiej Demokracji, pierwszy w historii senator dożywotni z mianowania i z urzędu.

Giovanni Leone
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1908
Neapol

Data i miejsce śmierci

9 listopada 2001
Rzym

Prezydent Republiki Włoskiej
Okres

od 29 grudnia 1971
do 15 czerwca 1978

Przynależność polityczna

Chrześcijańska Demokracja

Poprzednik

Giuseppe Saragat

Następca

Sandro Pertini

Premier Włoch
Okres

od 24 czerwca 1968
do 12 grudnia 1968

Przynależność polityczna

Chrześcijańska Demokracja

Poprzednik

Aldo Moro

Następca

Mariano Rumor

Premier Włoch
Okres

od 21 czerwca 1963
do 4 grudnia 1963

Przynależność polityczna

Chrześcijańska Demokracja

Poprzednik

Amintore Fanfani

Następca

Aldo Moro

podpis
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem Order Wojskowy Włoch I Klasy Order Zasługi za Pracę Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (1947–2001) Order Vittorio Veneto

Życiorys

edytuj

Ukończył studia prawnicze i z zakresu nauk politycznych. Wykładał przez lata prawo i procedurę karną, początkowo na Università di Camerino, następnie na uniwersytetach w Rzymie, Neapolu i innych miejscowościach. Należał do krajowych i międzynarodowych organizacji skupiających prawników karnistów. Praktykował także jako adwokat w sprawach karnych.

W 1944 przystąpił do Chrześcijańskiej Demokracji, stał na czele neapolitańskich struktur tego ugrupowania. W 1946 został posłem do powołanej po II wojnie światowej konstytuanty (Assemblea Costituente della Repubblica Italiana), która działała do 1948. W tym samym roku został po raz pierwszy wybrany do Izby Deputowanych. W niższej izbie włoskiego parlamentu zasiadał nieprzerwanie do 1967 jako poseł I, II, III i IV kadencji[1]. W latach 1950–1953 pełnił funkcję przewodniczącego Izby Deputowanych, następnie przez dziesięć lat stał na jej czele.

Od czerwca do grudnia 1963 i ponownie od czerwca do grudnia 1968 piastował funkcję premiera Włoch w gabinetach tworzonych przez Chrześcijańską Demokrację[2][3].

27 sierpnia 1967 prezydent Giuseppe Saragat w uznaniu dotychczasowych zasług powierzył mu godność dożywotniego senatora. Giovanni Leone zasiadał w Senacie IV i V kadencji. Ustąpił w trakcie tej ostatniej w związku z dokonanym 23 grudnia 1971 wyborem go na urząd prezydenta Republiki Włoskiej[1].

W 1978 pod jego adresem pojawiły się oskarżenia o udział w skandalu korupcyjnym, zwanym jako afera Lockheeda. 15 czerwca tego samego roku, na kilka miesięcy przed upływem kadencji, Giovanni Leone podał się do dymisji[4]. Z urzędu jako były prezydent powrócił do Senatu, zasiadał w nim w trakcie VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII i XIV kadencji, tj. do czasu swojej śmierci[1].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Giovianni Leone na stronie Senatu XIV kadencji. [dostęp 2011-02-12]. (wł.).
  2. Skład pierwszego rządu Giovanniego Leone na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-02-12]. (wł.).
  3. Skład drugiego rządu Giovanniego Leone na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-02-12]. (wł.).
  4. Philip Willan: Giovanni Leone. guardian.co.uk, 12 listopada 2001. [dostęp 2011-02-12]. (ang.).

Bibliografia

edytuj