Godfrid (fl. 850–855)
Godfrid[a] (fl. 850–855) – duński wiking i syn Haralda Klaka, króla Danii w latach 812–813 oraz 819–827. Niekiedy utożsamiany z Gotfrydem Fryzyjskim.
Życiorys edytuj
Nie wiadomo, kiedy Godfrid się urodził, ale kronika Annales Bertiniani stwierdza, że był synem Duńczyka Haralda oraz że został ochrzczony w Moguncji[1]. Chrzest ten odbył się w roku 826[2]. Później służył Lotarowi I, ale zrezygnował z życia na dworze i został wikingiem[3].
Godfrid został pierwszy raz wspomniany w roku 850, kiedy to popłynął w górę Sekwany z grupą wikingów, której był liderem i rabował Królestwo Franków Zachodnich. Karol II Łysy wezwał na pomoc króla środkowofrankijskiego i cesarza Rzymian Lotara I[b]. Mimo to, jeszcze przed udzieleniem mu pomocy przez cesarza, Karol II Łysy postanowił porozumieć się z Godfridem i przyjął ich w swoje państwo oraz wydzielił im ziemię do osiedlenia[4].
W roku 852 Godfryd napadł na Fryzję, a następnie popłynął rzeką Skalą, gdzie zrabował miasto Gandawa i opactwo Drongen[5]. Dalej udał się Sekwaną do Królestwa Franków Zachodnich, gdzie doszło do połączenia armii króla Karola II i cesarza Lotara I, które niedaleko Les Andelys otoczyły wojów Gotfrida. W osadzie tej spędzili także Święta Bożego Narodzenia[6]. Ostatecznie impas przełamał Karol II Łysy z powodu niechęci swoich wojów do walki. Zawarł on umowę z Gotfridem, a jego ludzie pozostawali tam aż do marca 853 roku, gdzie prowadzili grabież i chwytali niewolników[7]. Następny roku wikingowie zaatakowali wpłynęli do Loary, jednak Roczniki milczą na temat jego uczestnictwa w tym wydarzeniu[8].
W 855 roku Godfrid był ostatni raz wspominany przez Roczniki frankijskie, kiedy to wraz z Rurykiem Jutlandzkim starał się zająć tron Danii. Mimo sprzyjających warunków (trwała tam wojna domowa, w której śmierć poniósł król Eryk I Stary), nie dał rady przejąć władzy. Powracając zajęli handlowe miasto Dorestat i znaczną część ówczesnej Fryzji, którą po ich wyjeździe, zajął cesarz Lotar oddając ją swemu synowi, Lotarowi II[9]. Później źródła milczą na temat jego działalności, prawdopodobnie zmarł niedługo po tym wydarzeniu[10].
Uwagi edytuj
- ↑ Postać wymieniana w rocznikach frankijskich, spisanych po łacinie, jako Godefridus (za: Annales bertiniani MGH), czyli imieniem wywodzącym się ze starogermańskiego imienia Godafrid, staronordyckimi formami tego imienia są: Guðrøðr, Guðifriðr, Guðfrøðr, GuðfriðuR i Guðfriðr za: Nordic Names
- ↑ wydarzenie opisane w Annales Fuldenses pod rokiem 850, jest bardzo podobne do tego z 852/853 opisanego Annales Bertiniani, co niektórzy historycy identyfikują jako jedno i to samo wydarzenie, za: Simon Coupland (1998), From poachers to gamekeepers: Scandinavian warlords and Carolingian kings
Przypisy edytuj
- ↑ Бертинские анналы – 852
- ↑ Анналы королевства франков – 826
- ↑ Бертинские анналы – 852
- ↑ Фульдские анналы – rok 850
- ↑ Simon Coupland (1998), "From poachers to gamekeepers: Scandinavian warlords and Carolingian kings", Early Medieval Europe, 7: s. 95
- ↑ Бертинские анналы – rok 852
- ↑ Бертинские анналы – rok 853
- ↑ Бертинские анналы – rok 854
- ↑ Бертинские анналы – rok 855
- ↑ Simon Coupland (1998), From poachers to gamekeepers: Scandinavian warlords and Carolingian kings, Early Medieval Europe, 7: s. 95