Golunda

rodzaj ssaków

Golunda[2] (Golunda) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Golunda
Golunda
J.E. Gray, 1837[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – golunda dekańska (G. ellioti)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Arvicanthini

Rodzaj

golunda

Typ nomenklatoryczny

Golunda ellioti J.E. Gray, 1837

Gatunki

6 gatunków (w tym 5 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w południowo-zachodniej i południowej Azji[3][4][5].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 97–170 mm, długość ogona 74–131 mm, długość ucha 11–18 mm, długość tylnej stopy 20–28 mm; masa ciała 63–112 g[4][6].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1837 roku angielski zoolog John Edward Gray na łamach The Magazine of natural history[1]. Na gatunek typowy wyznaczył golundę dekańską (G. ellioti).

Etymologia edytuj

Golunda: rodzima, indyjska (język konkani) nazwa gulandi dla golundy dekańskiej[7].

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[8][6][3][2]:

Opisano również gatunki wymarłe[9]:

Uwagi edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b J.E. Gray. Descriptions of some new or little known Mammàlia, principally in the British Museum Collection. „The Magazine of natural history”. New series. 1, s. 586, 1837. (ang.). 
  2. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 267. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 514. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 751. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Golunda. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-02-28].
  6. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 331. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 298, 1904. (ang.). 
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-12]. (ang.).
  9. J.S. Zijlstra, Golunda Gray, 1837, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  10. P. Piñero, J. Agustí Ballester, H. Haddoumi, K. El Hammouti, M.G. Chacón & R. Sala-Ramos. Golunda aouraghei, sp. nov., the last representative of the genus Golunda in Africa. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 39 (6), s. e1742726 (2), 2019. DOI: 10.1080/02724634.2019.1742726. (ang.). 
  11. B.S. Kotlia & J. Sanwal. A new species of Golunda (Rodentia, Muridae) from the Late Pleistocene of Indian Himalaya. „Geobios”. 37 (6), s. 726, 2004. DOI: 10.1016/j.geobios.2003.06.004. (ang.). 
  12. M. Sabatier. Les rongeurs du site Pliocène à hominidés de Hadar (Éthiopie). „Palaeovertebrata”. 12 (1), s. 13, 1982. (fr.). 
  13. L.L. Jacobs. Fossil rodents (Rhizomyidae & Muridae) from Neogene Siwalik deposits, Pakistan. „Museum of Northern Arizona Bulletin”. 52, s. 1–103, 1978. (ang.). 
  14. R. Patnaik. New murids and gerbillids (Rodentia, Mammalia) from Pliocene Siwalik sediments of India. „Palaeovertebrata”. 26 (1-4), s. 139, 1997. (ang.).