Royal London Watches Grand Prix 2008 − trzeci rankingowy turniej sezonu snookerowego 2008/2009. W dniach 1119 października miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Scottish Exhibition and Conference Centre w Glasgow. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Marco Fu, który przegrał w meczu drugiej rundy z Ronniem O’Sullivanem 1:5.

Grand Prix
2007 2008 2009
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Szkocja Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow

Zwycięzca

Szkocja John Higgins

II miejsce

Walia Ryan Day

Najwyższy break

139 Hongkong Marco Fu

Rozegrane mecze

30

Turniej zakończył się zwycięstwem faworyta gospodarzy Johna Higginsa, który w finale pokonał Ryana Daya 9:7. Dla Higginsa był to już czwarty triumf w Grand Prix.

W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.

Nagrody

edytuj

Zwycięzca: £75 000
II miejsce: £35 000
Półfinalista: £20 000
Ćwierćfinalista: £12 000
Last 16: £9 550
Last 32: £7 100
Last 48: £4 650
Last 64: £2 200

Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej turnieju: £4 000

Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £20 000

Łączna pula nagród: £523 100[1]

Format Gry

edytuj

Po raz trzeci z rzędu w turnieju Grand Prix obowiązywał eksperymentalny format gry. Wprawdzie została zachowana klasyczna drabinka turniejowa, lecz w przeciwieństwie do wszystkich innych zawodów, gdzie drabinka jest odgórnie ustalona, pary każdej rundy (do półfinałów włącznie) były losowane po zakończeniu pojedynków danej fazy.

Jedyne rozstawienie obowiązywało w pierwszej rundzie, gdzie zawodnicy z najlepszej "16" oficjalnego rankingu zmierzyli się ze zwycięzcami meczów kwalifikacyjnych.

Wydarzenia związane z turniejem

edytuj
  • Graeme Dott wycofał się z turnieju wskutek złamania nadgarstka, którego doznał przed Shanghai Masters.
  • Peter Ebdon w drugim frejmie meczu drugiej rundy z Jamiem Cope’em nieskutecznie atakował breaka maksymalnego. Podejście zakończyło się na 122 punktach po spudłowaniu stosunkowo łatwej bili zielonej.
  • Obrońca tytułu mistrzowskiego Marco Fu przegrał w meczu drugiej rundy z Ronniem O’Sullivanem 1-5.
  • Peter Ebdon podczas ostatniego frame’a w meczu z Cope’em położył się na chwilę na podłodze (na plecach). Był to gest odnoszący się do faktu, iż Cope, będąc w pozycji snookera, odpowiedział przypadkowo innym snookerem. Po podniesieniu się z podłogi Ebdon nie potrafił wyjść z tej pozycji i pozostawił grę Cope’owi, a ten w jednym podejściu do stołu wygrał mecz.[2]
  • Ryan Day po raz trzeci dotarł do finału turnieju rankingowego, lecz żadnego z nich nie wygrał. Poprzednio przegrywał w finałach Malta Cup 2007 oraz Shanghai Masters 2007.
  • Zwycięstwo Johna Higginsa w tym turnieju było pierwszym zwycięstwem w turnieju rankingowym tego zawodnika od 18 miesięcy. Poprzednio zwyciężył w maju 2007 roku, w snookerowych mistrzostwach świata 2007.

Zawodnicy

edytuj

Zawodnicy rozstawieni

edytuj

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Turniejowy numer 2. otrzymał ówczesny Mistrz świata. Kolejne miejsca zostały obsadzone według kolejności na liście rankingowej na sezon 2008/2009:

  1.   Marco Fu (obrońca tytułu) (2R)
  2.   Ronnie O’Sullivan MBE (QF)
  3.   Stephen Maguire (1R)
  4.   Shaun Murphy (1R)
  5.   Mark Selby (2R)
  6.   John Higgins MBE (W)
  7.   Stephen Hendry (2R)
  8.   Allister Carter (SF)
  1.   Ryan Day (F)
  2.   Peter Ebdon (2R)
  3.   Neil Robertson (1R)
  4.   Ding Junhui (QF)
  5.   Joe Perry (2R)
  6.   Graeme Dott (1R)
  7.   Mark King (1R)
  8.   Mark Allen (1R)

Zawodnicy nierozstawieni

edytuj

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Grand Prix poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):

Rozegrane mecze

edytuj

Pierwsza runda

edytuj

Pogrubioną czcionką zaznaczono gracza, który awansował do drugiej rundy.

Mecze rozgrywane 11 października
Mecze rozgrywane 12 października
Mecze rozgrywane 13 października
Mecze rozgrywane 14 października

Druga runda

edytuj

W drugiej rundzie zostało rozegranych osiem spotkań. Poniższe pary zostały wylosowane bez uwzględnienia rankingu (rozstawienia).

Mecze rozgrywane 15 października
Mecze rozgrywane 16 października

Ćwierćfinały

edytuj

Pary wylosowano bez rozstawienia.

Mecze rozegrano 17 października

Półfinały

edytuj

Pary wylosowano bez rozstawienia

Mecze rozegrano 18 października

Finał

edytuj
Finał: Do 9 frame’ów
Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow, Szkocja, 19 października 2008.
Sędzia:   Eirian Williams
John Higgins
 
9-7 Ryan Day
 
Sesja popołudniowa: 77-39 86-47 (85) 24-89 (64) 90-0 (57) 73-4 (52) 4-119 (82) 69-21 (65)
Sesja wieczorna: 79-4 (62) 63-52 (52) 8-69 (69) 65-74 0-89 (89) 46-61 81-11 0-83 (83) 74-36
85 Najwyższy break 89
0 Breaki stupunktowe 0
6 Breaki 50-punktowe 5

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju

edytuj

Statystyki turnieju

edytuj

Statystyki pierwszej rundy

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 20 62,50%
  Szkocja 5 15,63%
  Chiny 2 6,25%
  Walia 1 3,13%
  Irlandia Północna 1 3,13%
  Australia 1 3,13%
  Hongkong 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 112 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4


Statystyki drugiej rundy

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 11 68,75%
  Szkocja 2 12,50%
  Chiny 2 12,50%
  Walia 1 6,25%
  Hongkong 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 10
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 6
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 59 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,38
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3


Statystyki ćwierćfinałów

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 5 62,50%
  Szkocja 1 12,50%
  Chiny 1 12,50%
  Walia 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 5
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 31 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,75
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Statystyki półfinałów

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 2 50,00%
  Szkocja 1 25,00%
  Walia 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 21 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 10,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 6:4
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Kwalifikacje

edytuj

Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 2225 września 2008 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.

Drabinka kwalifikacji

edytuj
  Runda 1
Do 5 wygranych partii
  Runda 2
Do 5 wygranych partii
  Runda 3
Do 5 wygranych partii
  Runda 4
Do 5 wygranych partii
                               
     Paul Davison 4        Martin Gould 2        John Parrott 5        Ken Doherty 0
     Atthasit Mahitthi 5        Atthasit Mahitthi 5        Atthasit Mahitthi 4        John Parrott 5
     James McBain 5        Mark Joyce 5        Ricky Walden 5        Joe Swail 3
     Andrew Pagett 4        James McBain 0        Mark Joyce 1        Ricky Walden 5
     Jimmy White 5        David Gray 3        Michael Holt 5        Michael Judge 2
     Michael Georgiou 1        Jimmy White 5        Jimmy White 3        Michael Holt 5
     Lewis Roberts 2        Barry Pinches 4        Jimmy Michie 5        Dominic Dale 4
     Andy Lee 5        Andy Lee 5        Andy Lee 2        Jimmy Michie 5
     Lee Spick 3        Robert Milkins 3        Gerard Greene 4        Dave Harold 5
     Jin Long 5        Jin Long 5        Jin Long 5        Jin Long 0
     Peter Lines 5        David Roe 2        Tom Ford 5        Steve Davis 5
     Declan Hughes 1        Peter Lines 5        Peter Lines 2        Tom Ford 4
     Simon Bedford 5        Andy Hicks 4        Mike Dunn 2        Mark Williams 4
     Liu Chuang 2        Simon Bedford 5        Simon Bedford 5        Simon Bedford 5
     Scott MacKenzie 5        Paul Davies 5        Alan McManus 5        Anthony Hamilton 5
     Robert Stephen 1        Scott MacKenzie 2        Paul Davies 1        Alan McManus 4
     Rodney Goggins 2        Stuart Pettman 1        Adrian Gunnell 5        Stuart Bingham 4
     Vincent Muldoon 5        Vincent Muldoon 5        Vincent Muldoon 4        Adrian Gunnell 5
     Matthew Selt 5        Joe Delaney 1        David Gilbert 5        Matthew Stevens 2
     Wayne Cooper 4        Matthew Selt 5        Matthew Selt 4        David Gilbert 5
     Daniel Wells 4        Andrew Norman 5        Jamie Burnett 5        Ian McCulloch 3
     Stefan Mazrocis 5        Stefan Mazrocis 3        Andrew Norman 1        Jamie Burnett 5
     Patrick Wallace 3        David Morris 4        Judd Trump 5        Stephen Lee 2
     Aditya Mehta 5        Aditya Mehta 5        Aditya Mehta 1        Judd Trump 5
     Jamie Jones 3        Rod Lawler 4        Liang Wenbo 5        Nigel Bond 0
     David Grace 5        David Grace 5        David Grace 3        Liang Wenbo 5
     Supoj Saenla 5        Liu Song 4        Rory McLeod 5        Barry Hawkins 5
     Chris McBreen 3        Supoj Saenla 5        Supoj Saenla 1        Rory McLeod 2
     Kuldesh Johal 3        Ian Preece 4        Marcus Campbell 5        Jamie Cope 5
     Li Hang 5        Li Hang 5        Li Hang 3        Marcus Campbell 4
     Matthew Couch 2        Mark Davis 5        Andrew Higginson 5        Fergal O’Brien 2
     Stephen Craigie 5        Stephen Craigie 4        Mark Davis 4        Andrew Higginson 5

Breaki stupunktowe kwalifikacji

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Global Snooker: Prize Fund. [dostęp 2012-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
  2. bbc.co.uk: Exasperated Ebdon hits the deck (materiał video) (ang.)
  3. ten zawodnik został sklasyfikowany poza pierwszą "96" światowego rankingu snookerowego na sezon 2008/2009