Grand Prix 2008
Royal London Watches Grand Prix 2008 − trzeci rankingowy turniej sezonu snookerowego 2008/2009. W dniach 11 – 19 października miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Scottish Exhibition and Conference Centre w Glasgow. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Marco Fu, który przegrał w meczu drugiej rundy z Ronniem O’Sullivanem 1:5.
| ||||
Liczba uczestników |
32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
139 Marco Fu | |||
Rozegrane mecze |
30 |
Turniej zakończył się zwycięstwem faworyta gospodarzy Johna Higginsa, który w finale pokonał Ryana Daya 9:7. Dla Higginsa był to już czwarty triumf w Grand Prix.
W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.
Nagrody
edytujZwycięzca: £75 000
II miejsce: £35 000
Półfinalista: £20 000
Ćwierćfinalista: £12 000
Last 16: £9 550
Last 32: £7 100
Last 48: £4 650
Last 64: £2 200
Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej turnieju: £4 000
Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £20 000
Łączna pula nagród: £523 100[1]
Format Gry
edytujPo raz trzeci z rzędu w turnieju Grand Prix obowiązywał eksperymentalny format gry. Wprawdzie została zachowana klasyczna drabinka turniejowa, lecz w przeciwieństwie do wszystkich innych zawodów, gdzie drabinka jest odgórnie ustalona, pary każdej rundy (do półfinałów włącznie) były losowane po zakończeniu pojedynków danej fazy.
Jedyne rozstawienie obowiązywało w pierwszej rundzie, gdzie zawodnicy z najlepszej "16" oficjalnego rankingu zmierzyli się ze zwycięzcami meczów kwalifikacyjnych.
Wydarzenia związane z turniejem
edytuj- Graeme Dott wycofał się z turnieju wskutek złamania nadgarstka, którego doznał przed Shanghai Masters.
- Peter Ebdon w drugim frejmie meczu drugiej rundy z Jamiem Cope’em nieskutecznie atakował breaka maksymalnego. Podejście zakończyło się na 122 punktach po spudłowaniu stosunkowo łatwej bili zielonej.
- Obrońca tytułu mistrzowskiego Marco Fu przegrał w meczu drugiej rundy z Ronniem O’Sullivanem 1-5.
- Peter Ebdon podczas ostatniego frame’a w meczu z Cope’em położył się na chwilę na podłodze (na plecach). Był to gest odnoszący się do faktu, iż Cope, będąc w pozycji snookera, odpowiedział przypadkowo innym snookerem. Po podniesieniu się z podłogi Ebdon nie potrafił wyjść z tej pozycji i pozostawił grę Cope’owi, a ten w jednym podejściu do stołu wygrał mecz.[2]
- Ryan Day po raz trzeci dotarł do finału turnieju rankingowego, lecz żadnego z nich nie wygrał. Poprzednio przegrywał w finałach Malta Cup 2007 oraz Shanghai Masters 2007.
- Zwycięstwo Johna Higginsa w tym turnieju było pierwszym zwycięstwem w turnieju rankingowym tego zawodnika od 18 miesięcy. Poprzednio zwyciężył w maju 2007 roku, w snookerowych mistrzostwach świata 2007.
Zawodnicy
edytujZawodnicy rozstawieni
edytujW turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Turniejowy numer 2. otrzymał ówczesny Mistrz świata. Kolejne miejsca zostały obsadzone według kolejności na liście rankingowej na sezon 2008/2009:
|
|
Zawodnicy nierozstawieni
edytujPoniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Grand Prix poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):
|
|
Rozegrane mecze
edytujPierwsza runda
edytujPogrubioną czcionką zaznaczono gracza, który awansował do drugiej rundy.
- Mecze rozgrywane 11 października
- John Higgins – Anthony Hamilton 5:0
- Joe Perry – Barry Hawkins 5:3
- Mecze rozgrywane 12 października
- Stephen Hendry – David Gilbert 5:4
- Neil Robertson – Steve Davis 4:5
- Marco Fu – Jimmy Michie 5:2
- Mark Allen – Michael Holt 1:5
- Graeme Dott (walkower) – Judd Trump (automatyczny awans do drugiej rundy)
- Ryan Day – Ricky Walden 5:4
- Mecze rozgrywane 13 października
- Stephen Maguire – Jamie Cope 1:5
- Ding Junhui – Jamie Burnett 5:0
- Mark Selby – Andrew Higginson 5:0
- Peter Ebdon – Simon Bedford 5:1
- Mecze rozgrywane 14 października
- Ronnie O’Sullivan – Liang Wenbo 5:2
- Allister Carter – Dave Harold 5:4
- Shaun Murphy – Adrian Gunnell 3:5
- Mark King – John Parrott 3:5
Druga runda
edytujW drugiej rundzie zostało rozegranych osiem spotkań. Poniższe pary zostały wylosowane bez uwzględnienia rankingu (rozstawienia).
- Mecze rozgrywane 15 października
- John Higgins – Stephen Hendry 5:2
- Ding Junhui – Michael Holt 5:2
- Adrian Gunnell – Steve Davis 4:5
- Judd Trump – Joe Perry 5:2
- Mecze rozgrywane 16 października
- Marco Fu – Ronnie O’Sullivan 1:5
- Jamie Cope – Peter Ebdon 5:4
- Mark Selby – Ryan Day 4:5
- John Parrott – Allister Carter 0:5
Ćwierćfinały
edytujPary wylosowano bez rozstawienia.
- Mecze rozegrano 17 października
- Ronnie O’Sullivan – Judd Trump 4:5
- Allister Carter – Steve Davis 5:3
- Ding Junhui – John Higgins 3:5
- Jamie Cope – Ryan Day 1:5
Półfinały
edytujPary wylosowano bez rozstawienia
- Mecze rozegrano 18 października
- John Higgins – Judd Trump 6:4
- Ryan Day – Allister Carter 6:5
Finał
edytujFinał: Do 9 frame’ów Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow, Szkocja, 19 października 2008. Sędzia: Eirian Williams | ||
John Higgins |
9-7 | Ryan Day |
Sesja popołudniowa: 77-39 86-47 (85) 24-89 (64) 90-0 (57) 73-4 (52) 4-119 (82) 69-21 (65) Sesja wieczorna: 79-4 (62) 63-52 (52) 8-69 (69) 65-74 0-89 (89) 46-61 81-11 0-83 (83) 74-36 | ||
85 | Najwyższy break | 89 |
0 | Breaki stupunktowe | 0 |
6 | Breaki 50-punktowe | 5 |
Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju
edytuj- Marco Fu 139, 116
- Mark Selby 135, 102, 100
- John Higgins 134, 127
- Ryan Day 129, 120, 115, 112, 104
- Ding Junhui 129
- Shaun Murphy 126
- David Gilbert 123
- Peter Ebdon 122, 100
- Allister Carter 111, 107, 107
- Michael Holt 105
- Ronnie O’Sullivan 104, 103
- Adrian Gunnell 104
- Dave Harold 104
- Stephen Hendry 104
- Ricky Walden 103
Statystyki turnieju
edytujStatystyki pierwszej rundy
edytujPaństwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 20 | 62,50% | |
Szkocja | 5 | 15,63% | |
Chiny | 2 | 6,25% | |
Walia | 1 | 3,13% | |
Irlandia Północna | 1 | 3,13% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 112 (144)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,00
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4
Statystyki drugiej rundy
edytujPaństwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 11 | 68,75% | |
Szkocja | 2 | 12,50% | |
Chiny | 2 | 12,50% | |
Walia | 1 | 6,25% | |
Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 10
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 59 (72)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,38
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki ćwierćfinałów
edytujPaństwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 5 | 62,50% | |
Szkocja | 1 | 12,50% | |
Chiny | 1 | 12,50% | |
Walia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 5
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 31 (36)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,75
- Najwyższe zwycięstwo: 5:1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów
edytujPaństwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 2 | 50,00% | |
Szkocja | 1 | 25,00% | |
Walia | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 21 (22)
- Średnia liczba partii w meczu: 10,50
- Najwyższe zwycięstwo: 6:4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje
edytujMecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 22 – 25 września 2008 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.
Drabinka kwalifikacji
edytujBreaki stupunktowe kwalifikacji
edytuj- Aditya Mehta 140
- Peter Lines 135
- David Grace 128
- Anthony Hamilton 121
- Alan McManus 116
- James McBain 114, 102
- Jin Long 114
- David Gilbert 114
- Adrian Gunnell 113, 100
- Supoj Saenla 113
- Rory McLeod 113
- Jimmy White 112
- Paul Davies 109
- Liang Wenbo 109
- Michael Holt 105, 102
- Simon Bedford 104, 102
- Andrew Higginson 104
- Andrew Pagett 103
- Scott McKenzie 102
- Rodney Goggins 101
- Tom Ford 100
Linki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Global Snooker: Prize Fund. [dostęp 2012-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
- ↑ bbc.co.uk: Exasperated Ebdon hits the deck (materiał video) (ang.)
- ↑ ten zawodnik został sklasyfikowany poza pierwszą "96" światowego rankingu snookerowego na sezon 2008/2009