Gryzelda Missalowa
Gryzelda Missalowa z domu Hans (ur. 1 maja 1901 w Pabianicach, zm. 13 marca 1978 w Łodzi[1]) – polski historyk.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia dziejów gospodarczo-społecznych XIX w. | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1925 – historia |
| Habilitacja |
1954 |
| Profesura |
1970 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys
edytujCórka Edwarda i Wiktorii z Izerów, pochodziła z rodziny fabrykanckiej[2]. Ukończyła studia historyczne w 1925 oraz studia prawnicze w 1932 na Uniwersytecie Warszawskim. Obroniła pracę doktorską Ideologia młodzieży polskiej w latach 1815–1830 pod kierunkiem Marcelego Handelsmana. W latach 1925–1939 była nauczycielką w łódzkich szkołach: Miejskim Seminarium Nauczycielskim Anieli Szycówny, w gimnazjum Cecylii Waszczyńsklej, a także była wicedyrektorką w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim Janiny Czapczyńskiej. W latach 1929–1932 była wiceprezeską oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego w Łodzi[3]. Podczas II wojny światowej prowadziła tajne nauczanie we Włochach. Po wojnie podjęła pracę ponownie w szkole J. Czapczyńskiej[4]. 12 lutego 1945 została wizytatorem szkół średnich przy Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego, wchodząc do Komisji Programowej Ministerstwa Oświaty w zakresie historii dla szkół średnich. Uczestniczyła w przygotowaniu I Kongresu Oświatowego w Łodzi[3].
Od 1947 pracowała na Uniwersytecie Łódzkim jako starszy asystent. W 1949 r. została adiunktem, w 1954 r. docentem, w 1961 r. profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 r. profesorem zwyczajnym. W latach 1954–1955 pełniła funkcję dziekana Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego. Od końca 1949 członek PZPR, konsultantka przy Studium Zaocznym przy Szkole Partyjnej przy KC PZPR, członek Rady Naukowej przy Zakładzie Historii Partii.
W swoich badaniach naukowych zajmowała się przede wszystkim historią XIX wieku.
Odznaczenia i nagrody
edytuj- Order Sztandaru Pracy I klasy,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Tytuł „Zasłużonego Nauczyciela PRL”,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej,
- Medal 30-lecia PRL,
- Odznaka Zasłużonego Działacza Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego,
- Honorowa Odznaka Województwa Łódzkiego,
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi,
- Nagroda naukowa Prezydium Wojewódzkiej Rady Naukowej w Łodzi,
- Nagroda Miasta Łodzi za prace naukowe dotyczące dziejów przemysłu włókienniczego i klasy robotniczej w okręgu łódzkim (1975)[5][4].
Uczniowie
edytujDo grona jej uczniów należą: Alina Barszczewska-Krupa, Mieczysław Bandurka, Jan Fijałek, Józef Śmiałowski, Barbara Wachowska.
Przypisy
edytuj- ↑ Cmentarz - strona główna [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2024-09-07].
- ↑ Kolbuszewska 2021 ↓, s. 84.
- ↑ a b Kolbuszewska 2021 ↓, s. 86.
- ↑ a b Józef Śmiałowski, Profesor Gryzelda Missalowa, „Odgłosy” (18 (1064)), 30 kwietnia 1978.
- ↑ Nagrody Miasta Łodzi. Biuletyn informacji publicznej - BIP ŁÓDŹ (bip.uml.lodz.pl). [dostęp 2022-08-26].
Bibliografia
edytuj- prof. zw. dr hab. Gryzelda Missalowa. W: Jarosław Kita, Rafał Stobiecki: Słownik biograficzny historyków łódzkich. Łódź: 2000, s. 72-73.
- Jolanta Kolbuszewska, Kobiety na naukowym Olimpie? Łódzkie adeptki Klio w latach 1945–1989, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2021, DOI: 10.18778/8220-673-9, ISBN 978-83-8220-673-9.