Gyldenstolpia
Gyldenstolpia – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
| Gyldenstolpia | |||
| Pardiñas, D’Elía & Teta, 2009[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – szczurzec norowy (G. fronto) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Gyldenstolpia | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Scapteromys fronto Winge, 1887 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Zasięg występowania edytuj
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Brazylii i Argentynie[2][3].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 160–225 mm, długość ogona 75–118 mm, długość ucha 17,8–21 mm, długość tylnej stopy 25–43 mm; masa ciała 98–139 g[3][4].
Systematyka edytuj
Rodzaj zdefiniował w 2009 roku argentyńsko-urugwajski zespół zoologów (Argentyńczycy Ulyses F.J. Pardiñas i Pablo Teta oraz Urugwajczyk Guillermo D’Elía) na łamach Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro[1]. Na gatunek typowy autorzy wyznaczyli (oryginalne oznaczenie) szczurca norowego (G. fronto).
Etymologia edytuj
Gyldenstolpia: Nils Carl Gustaf Fersen Gyldenstolpe (188–1961), szwedzki zoolog, kolekcjoner z Tajlandii (1911), tropikalnej Afryki (1921) i Nowej Gwinei (1951)[5].
Podział systematyczny edytuj
Do rodzaju należą następujące gatunki[6][4][2][7]:
- Gyldenstolpia planaltensis Avila-Pires, 1972
- Gyldenstolpia fronto (Winge, 1887) – szczurzec norowy
Przypisy edytuj
- ↑ a b Pardiñas, D’Elía i Tata 2009 ↓, s. 552.
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 410. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 459–460. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 261. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Pardiñas, D’Elía i Tata 2009 ↓, s. 554.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 249. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
Bibliografia edytuj
- U.F.J. Pardiñas, G. D’Elía & P. Teta. Una introducción a los mayores sigmodontinos vivientes: revisión de Kunsia Hershkovitz, 1966 y descripción de un nuevo género Rodentia: Cricetidae). „Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro”. 66 (3–4), s. 509–594, 2009. (hiszp.).