Akodontini
plemię ssaków
Akodontini – plemię ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
| Akodontini | |||
| Cockerell & Printz, 1914[1] | |||
 Przedstawiciel plemienia – bolomyszka włochatoogonowa (Necromys lasiurus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Akodontini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Akodon Meyen, 1833 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Zasięg występowania edytuj
Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[8].
Podział systematyczny edytuj
Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[9][8][10]:
- Bibimys Massoia, 1979 – szkarłatonosek
- Scapteromys Waterhouse, 1837 – moczarowiak
- Gyldenstolpia Pardiñas, D’Elía & Teta, 2009
- Kunsia Hershkovitz, 1966 – szczurzec – jedynym przedstawicielem jest Kunsia tomentosus (Lichtenstein, 1830) – szczurzec wełnisty
- Lenoxus O. Thomas, 1909 – czarnoszczurnik – jedynym przedstawicielem jest Lenoxus apicalis (J.A. Allen, 1900) – czarnoszczurnik andyjski
- Blarinomys O. Thomas, 1896 – sorkomysz – jedynym przedstawicielem jest Blarinomys breviceps (Winge, 1887) – sorkomysz brazylijska
- Brucepattersonius Hershkovitz, 1998 – samotniczek
- Juscelinomys Moojen, 1965 – norowiak
- Oxymycterus Waterhouse, 1837 – pyszczkowiak
- Thalpomys O. Thomas, 1916 – krzakorek
- Podoxymys Anthony, 1929 – roraimczyk – jedynym przedstawicielem jest Podoxymys roraimae Anthony, 1929 – roraimczyk wenezuelski
- Thaptomys O. Thomas, 1916 – hebanówka – jedynym przedstawicielem jest Thaptomys nigrita (Lichtenstein, 1829) – hebanówka czarnawa
- Necromys Ameghino, 1889 – bolomyszka
- Deltamys O. Thomas, 1917 – deltówka
- Castoria Pardiñas, Geise, Ventura & Lessa, 2016 – jedynym przedstawicielem jest Castoria angustidens (Winge, 1887) – trawniak stokowy
- Akodon Meyen, 1833 – trawniak
Opisano również rodzaj wymarły[11]:
Uwagi edytuj
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Scapteromys Waterhouse, 1837.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Oxymycterus Waterhouse, 1837; nomen nudum.
- ↑ Nomen nudum.
Przypisy edytuj
- ↑ T.D.A. Cockerell, L.I. Miller & M. Printz. The auditory ossicles of American rodents. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 33 (28), s. 359, 1914. (ang.).
- ↑ Н.Н. Воронцов. Система хомяков (Сriсеtinае) мировой фауны и их филогенетические связи. „Бюллетень Московского Общества Испытателей Природы”. Отдел биологический. 64 (5), s. 136, 1959. (ros.).
- ↑ E. Massoia. Descripción de un genero y especie nuevos: Bibimys torresi (Mammalia–Rodentia–Cricetidae–Sigmodontinae–Scapteromyini). „Physis”. 38, s. 1–7, 1979. (hiszp.).
- ↑ E. Massoia. Notas sobre los cricétidos mendocinos (Mammalia, Rodentia). „Historia Natural”. 1 (29), s. 205–208, 1981. (hiszp.).
- ↑ E. Massoia. La alimentación de algunas aves del orden Strigiformes en la Argentina. „El Hornero”. 12 (Número Extraordinario), s. 131, 1983. (hiszp.).
- ↑ Agnolín i in. 2019 ↓, s. 124.
- ↑ Agnolín i in. 2019 ↓, s. 146.
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 410–418. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 244–257. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ O.A. Reig. Roedores cricétidos del Plioceno superior de la Provincia de Buenos Aires (Argentina). „Publicaciones del Museo municipal de Ciencias naturales de Mar del Plata „Lorenzo Scaglia””. 2 (8), s. 169, 1978. (hiszp.).
Bibliografia edytuj
- F.L. Agnolín, M.R. Derguy, I.N. Godoy & N.R. Chimento. Mamíferos argentinos: descripción de nuevas especies de las colecciones de Elio Massoia y Julio R. Contreras (Rodentia, Chiroptera, Carnivora). „Historia Natural”. 9 (2), s. 107–181, 2019. (hiszp.).