Bolomyszka

Bolomyszka
	Necromys
	Ameghino, 1889
	; Przedstawiciel rodzaju – bolomyszka włochatoogonowa (N. lasiurus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	bawełniaki
Plemię	Akodontini
Rodzaj	bolomyszka
	Typ nomenklatoryczny
	Necromys conifer Ameghino, 1889 (nomen dubium)
Synonimy
	Bolomys O. Thomas, 1916; Cabreramys Massoia & Fornes, 1967;
	Bolomys O. Thomas, 1916; Cabreramys Massoia & Fornes, 1967;
Gatunki
	9 gatunków (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście
	9 gatunków (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bolomyszka^[4] (Necromys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej^[5]^[6]^[7].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 95–189 mm, długość ogona 57–102 mm, długość ucha 11–19 mm, długość tylnej stopy 19–29 mm; masa ciała 20–67,5 g^[6]^[8].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1889 roku argentyński przyrodnik, paleontolog, antropolog i zoolog Florentino Ameghino na łamach Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas^[1]. Na gatunek typowy Ameghino wyznaczył (oznaczenie monotypowe) formę kopalną nazwaną Necromys conifer^[a].

Etymologia edytuj

Necromys: gr. νεκρος nekros ‘trup, martwy’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[10].
Bolomys: gr. βωλος bōlos ‘guzek’^[11]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[12]. Gatunek typowy: Akodon amoenus O. Thomas, 1900.
Cabreramys: Ángel Cabrera (1879—1960), hiszpańsko-argentyński zoolog i paleontolog; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[12]. Gatunek typowy: Mus obscurus Waterhouse, 1837.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki^[13]^[8]^[5]^[4]:

Necromys punctulatus (O. Thomas, 1894) – bolomyszka nakrapiana
Necromys urichi (J.A. Allen & F.M. Chapman, 1897) – bolomyszka karaibska
Necromys lasiurus (Lund, 1841) – bolomyszka włochatoogonowa
Necromys lenguarum (O. Thomas, 1898) – bolomyszka paragwajska
Necromys amoenus (O. Thomas, 1900) – bolomyszka miła
Necromys lactens (O. Thomas, 1918) – bolomyszka białobroda
Necromys lilloi Jayat, D’Elía, Ortiz & Teta, 2016
Necromys obscurus (Waterhouse, 1837) – bolomyszka ciemna

Opisano również gatunek wymarły z pliocenu dzisiejszej Argentyny^[14]:

Necromys bonapartei (Reig, 1978)

Uwagi edytuj

↑ Takson ten jest identyfikowany jako Necromys, najbardziej zbliżony do N. amoenus^[9].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 120, 1889. (hiszp.).
↑ O. Thomas. The grouping of the South American Muridae commonly referred to Akondon. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 18, s. 339, 1916. (ang.).
↑ E. Massoia & A. Fornes. El estado sistemático, distribución geográfica y datos etoecológicos de algunos mamíferos neotropicales (Marsupialia y Rodentia) con la descripción de Cabreramys, género nuevo (Cricetidae). „Acta Zoológica Lilloana”. 23, s. 418, 1967. (port.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 250. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 414. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 468–470. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Necromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-02].
↑ ^a ^b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 264. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ J.P. Jayat, G. D’Elía, P.E. Ortiz & P. Teta. A new species of the rodent genus Necromys Ameghino (Cricetidae: Sigmodontinae: Akodontini) from the Chaco Serrano grasslands of northwestern Argentina. „Journal of Mammalogy”. 97 (5), s. 1321–1335, 2016. DOI: 10.1093/jmammal/gyw103. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 450, 1904. (ang.).
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 37.
↑ ^a ^b Jaeger 1959 ↓, s. 160.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).
↑ O.A. Reig. Roedores cricétidos del Plioceno superior de la Provincia de Buenos Aires (Argentina). „Publicaciones del Museo municipal de Ciencias naturales de Mar del Plata „Lorenzo Scaglia””. 2 (8), s. 164–190, 1978. (hiszp.).

Bibliografia edytuj

E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).

[10] Takson ten jest identyfikowany jako Necromys, najbardziej zbliżony do N. amoenus^[9].

[Ameghino-1] F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 120, 1889. (hiszp.).

[Thomas-2] O. Thomas. The grouping of the South American Muridae commonly referred to Akondon. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 18, s. 339, 1916. (ang.).

[Massoia&Fornes-3] E. Massoia & A. Fornes. El estado sistemático, distribución geográfica y datos etoecológicos de algunos mamíferos neotropicales (Marsupialia y Rodentia) con la descripción de Cabreramys, género nuevo (Cricetidae). „Acta Zoológica Lilloana”. 23, s. 418, 1967. (port.).

[Cichocki&inni-4] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 250. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-5] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 414. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Pardiñas&inni-6] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 468–470. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[Wilson&Reeder-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Necromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-02].

[amw-8] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 264. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[jay&inni-9] J.P. Jayat, G. D’Elía, P.E. Ortiz & P. Teta. A new species of the rodent genus Necromys Ameghino (Cricetidae: Sigmodontinae: Akodontini) from the Chaco Serrano grasslands of northwestern Argentina. „Journal of Mammalogy”. 97 (5), s. 1321–1335, 2016. DOI: 10.1093/jmammal/gyw103. (ang.).

[Palmer-11] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 450, 1904. (ang.).

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=77_37]-12] Jaeger 1959 ↓, s. 37.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=200_160]-13] Jaeger 1959 ↓, s. 160.

[mdd-14] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).

[reig-15] O.A. Reig. Roedores cricétidos del Plioceno superior de la Provincia de Buenos Aires (Argentina). „Publicaciones del Museo municipal de Ciencias naturales de Mar del Plata „Lorenzo Scaglia””. 2 (8), s. 164–190, 1978. (hiszp.).

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]

[a]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[9]