Heinrich Kiepert

Heinrich Kiepert
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1818 ; Berlin
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1899 ; tamże
Zawód, zajęcie	geograf, kartograf
	Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Heinrich Samuel Kiepert (ur. 31 lipca 1818 w Berlinie, zm. 21 kwietnia 1899 tamże) – niemiecki geograf i kartograf.

Życiorys edytuj

Od 1836 studiował na uniwersytecie w Berlinie języki starożytne (u Augusta Boeckha) i geografię m.in. u Carla Rittera^[1]. We współpracy z Karlem Ritterem wydał swój pierwszy atlas: Topographisch-historischer Atlas von Hellas und den hellenistischen Kolonien^[1], który przyniósł mu uznanie w dziedzinie kartografii historycznej. W latach 1841–1842 Kiepert odbył pierwszą podroż do Azji Mniejszej, a po powrocie w 1844 wydał Karte von Kleinasien und Türkisch Armenien oraz pamiętnik dokumentujący powstanie tego atlasu (1854)^[1]. W 1854 został dyrektorem ds. kartografii w Bertuchsches Institut w Weimarze^[1].

W 1852 objął funkcję kierownika ds. kartografii w wydawnictwie Dietrich Reimer w Berlinie^[1]. W 1853 został przyjęty do Pruskiej Akademii Nauk^[1]. Od 1854 był profesorem geografii na uniwersytecie w Berlinie. Po śmierci Rittera w 1859 brany pod uwagę jako jeden z jego następców (obok Heinricha Bartha i Ferdinanda Müllera), otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w dziedzinie geografii^[1]. W 1865 objął stanowisko kierownika wydziału topografii w Urzędzie Statystycznym, co znacznie ograniczyło jego dalszą pracę kartograficzną^[1]. W 1869 przyjął zlecenie sprawdzenia map przygotowywanych do pracy Napoleona III o kampaniach Cezara. W związku z tym zleceniem Kiepert został zaproszony na otwarcie Kanału Sueskiego w listopadzie 1869, jednak z przyczyn finansowych udał się tam pół roku później^[1]. Następnie Kiepert pojechał dalej do Palestyny, na tereny obecnej Transjordanii aż do niezbadanych obszarów Karii, gdzie musiał przerwać podroż z powodu wojny z Francją w 1871^[1]. W 1875 objął profesurę geografii na uniwersytecie w Berlinie^[1]. Do Azji Mniejszej powracał jeszcze dwukrotnie (w 1886 i w 1888)^[1].

Kiepert opracował m.in. jedne z pierwszych szczegółowych map etnicznych Niemiec, Austro-Węgier i Półwyspu Bałkańskiego. Pisał również podręczniki do geografii^[1].

Wybrane dzieła edytuj

Topographisch-historischer Atlas von Hellas und den hellenistischen Kolonien (1841–46, suplement 1851, 1871)^[1]
Palästina (1843)^[2]
Karte von Kleinasien und Türkisch Armenien (1844)^[1]
Bibelatlas (1846)^[2]
Neuer Handatlas über alle Teile der Erde (1855)^[2]
Historisch-geographischer Atlas der Alten Welt: zum Schulgebrauch bearbeitet und mit erläuternden Bemerkungen begleitet.... (1848)
Memoir über die construction der karte von Kleinasien und türkisch Armenien: in 6 blatt (1854)
Atlas antiquus (1861)^[1]
Großer Handatlas
Formae orbis antiqui
Lehrbuch der Alten Geographie (1878)^[1]
Leitfaden der alten Geographie

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Gerhard Engelmann: Kiepert, Heinrich. W: Neue Deutsche Biographie. T. 11. 1977, s. 593–594. (niem.).
↑ ^a ^b ^c Kiepert. W: Meyers Großes Konversations-Lexikon. T. 10. Leipzig: 1907, s. 891. [dostęp 2011-01-22].

Bibliografia edytuj

The Maps of Heinrich Kiepert. [dostęp 2011-01-13]. (ang.).
Heinrich Kiepert. [dostęp 2011-01-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

[NDB-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Gerhard Engelmann: Kiepert, Heinrich. W: Neue Deutsche Biographie. T. 11. 1977, s. 593–594. (niem.).

[Meyers-2] Kiepert. W: Meyers Großes Konversations-Lexikon. T. 10. Leipzig: 1907, s. 891. [dostęp 2011-01-22].

[1]

[2]