Henryk Burzec

polski rzeźbiarz

Henryk Burzec (ur. 21 lutego 1919 w Międzyrzecu Podlaskim, zm. 31 października 2005 w Zakopanem) – polski rzeźbiarz.

Henryk Burzec
Ilustracja
Henryk Burzec, 1998
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1919
Międzyrzec Podlaski

Data i miejsce śmierci

31 października 2005
Zakopane

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Życiorys

edytuj

Naukę rozpoczął w szkole stolarskiej w Brześciu nad Bugiem. W 1936 wyjechał do Zakopanego, by uczyć się w Szkole Przemysłu Drzewnego. Szkołę ukończył w 1939 roku. Po wojnie podjął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni rzeźby Xawerego Dunikowskiego. Podczas studiów współpracował z Dunikowskim przy głowach wawelskich czy przy powstawaniu Pomnika Powstańców Śląskich na Górze Św. Anny.

Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w Rydułtowach. W 1954 r. zamieszkał w Zakopanem.

Przez rok pracował w liceum plastycznym. W latach 1987–2005 prowadził w swoim domu (dawna pracownia Teodora Axentowicza) autorską galerię, gdzie zgromadził kilkadziesiąt swoich prac.

Miał córkę Ludmiłę. Pochowany na Nowym Cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej w Zakopanem (kw. K4-5-6)[1].

Twórczość

edytuj

Wystawy indywidualne

edytuj
  • BWA, Zakopane (1963)
  • ZDK, Mielec (1967)
  • BWA, Zakopane (1976)
  • TPPR, Zakopane (1977)
  • BWA, Mielec (1977)
  • BWA, Rzeszów (1977)
  • BWA, Białystok (1979)
  • Zachęta, Warszawa (1980)
  • Ośrodek Propagandy Sztuki, Łódź (1980)
  • PSP, Zakopane (1984)
  • Stołeczny Klub Garnizonowy nr 2, Warszawa (1984)
  • Galeria „Dawna Synagoga”, Nowy Sącz (1985)
  • Sale Zamku Kazimierzowskiego, Sandomierz (1998)

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj