Herb Chorwacji
Herb Chorwacji – jeden z symboli państwowych Republiki Chorwacji.
| ||
![]() Herb Chorwacji | ||
Informacje | ||
Wprowadzono | 21 grudnia 1990 | |
Tarcza | "hiszpańska" | |
Opis | tarcza z szachownicą, zawiera czerwone i białe pola a nad nią znajdują się historyczne herby chorwackie | |
Użycie | na budynkach Parlamentu, budynkach użyteczności publicznej; Siły Zbrojne, Policja; na walucie, paszportach, dowodach osobistych oraz dokumntach urzędowych. |
Historia i symbolikaEdytuj
Herb w kształcie tarczy z szachownicą, zawiera 13 czerwonych i 12 białych pól, z których pierwsze pole jest koloru czerwonego. Nad tarczą z szachownicą znajduje się pięć mniejszych tarcz przedstawiających historyczne herby chorwackie – od prawej (heraldycznie)[a]:
- najstarszy znany historyczny herb Chorwacji – znana również w innych krajach Leliwa – żółta (złota) gwiazda z białym (srebrnym) półksiężycem w jasnoniebieskim polu,
- herb Republiki Raguzy – dwa czerwone pasy w ciemnoniebieskim polu,
- herb Dalmacji – trzy żółte (złote) głowy lampartów (czasem uważanych za lwy lub rysie) w jasnoniebieskim polu,
- herb Istrii – żółta (złota) koza z czerwonymi rogami i kopytami, w polu ciemnoniebieskim[1],
- herb Slawonii – złożony z dwóch części – w jasnoniebieskim polu, w górnej części herbu - żółta sześcioramienna gwiazda (jak w najstarszym herbie Chorwacji), w dolnej części – biało-czerwono-białe pasy, pas czerwony jest najszerszy, a na nim widnieje wizerunek kuny (czarna z białym podbrzuszem)[1].
Pochodzenie herbu i związane z nim legendyEdytuj
Po raz pierwszy zestaw białych i czerwonych kwadratów (4×4) pojawia się w 1508 r. na portrecie Fryderyka III Habsburga, namalowanym przez Hansa Burgkmaira. W wydanym 1 stycznia 1527 r. przez Sabor dokumencie potwierdzającym wybór Ferdynanda Habsburga na króla Chorwacji znajduje się szachownica o polach 8×8.
Później pojawiła się legenda, która objaśnia powstanie herbu w sposób następujący: król chorwacki Držislav (w innej wersji jest to król Suronj) został wzięty do niewoli przez Wenecjan. Rozegrał on mecz szachowy z samym dożą weneckim – Pietro II Orseolo. Stawką meczu była wolność króla. Wygrał wszystkie trzy partie i w ten sposób odzyskał wolność (wg innych wersji również władzę nad miastami dalmatyńskimi). W tej sytuacji zrozumiałe było, że za swój herb uznał szachownicę.
Historyczne herby ChorwacjiEdytuj
Herb Trójjedynego Królestwa Chorwacji, Slawonii i Dalmacji (1868-1918)
Godło Chorwacji we wspólnym herbie Austro-Węgier (1915-1918)
Godło Chorwacji w herbie Królestwa Jugosławii (1918-1941)
Herb Niepodległego Państwa Chorwackiego (1941-1945)
Zobacz teżEdytuj
UwagiEdytuj
- ↑ Patrz: Zasady blazonowania (prawa strona herbu znajduje się po lewej stronie rysunku).