Herb Chorwacji

Herb Chorwacji
	; Herb Chorwacji
	Informacje
Wprowadzono	21 grudnia 1990
Tarcza	"hiszpańska"
Opis	tarcza z szachownicą, zawiera czerwone i białe pola a nad nią znajdują się historyczne herby chorwackie
Użycie	na budynkach Parlamentu, budynkach użyteczności publicznej; Siły Zbrojne, Policja; na walucie, paszportach, dowodach osobistych oraz dokumntach urzędowych.
	Multimedia w Wikimedia Commons

Herb Chorwacji – jeden z symboli państwowych Republiki Chorwacji.

Herb Królestwa Chorwacji i Slawonii ułożony z dachówek na kościele św. Marka w Zagrzebiu

Historia i symbolikaEdytuj

Herb w kształcie tarczy z szachownicą, zawiera 13 czerwonych i 12 białych pól, z których pierwsze pole jest koloru czerwonego. Nad tarczą z szachownicą znajduje się pięć mniejszych tarcz przedstawiających historyczne herby chorwackie – od prawej (heraldycznie)^[a]:

l.p.	Herb	Opis
1.		Najstarszy znany historyczny herb Chorwacji – znana również w innych krajach Leliwa – żółta (złota) gwiazda z białym (srebrnym) półksiężycem w jasnoniebieskim polu.
2.		Herb Republiki Raguzy – dwa czerwone pasy w ciemnoniebieskim polu.
3.		Herb Dalmacji – trzy żółte (złote) głowy lampartów (czasem uważanych za lwy lub rysie) w jasnoniebieskim polu
4.		Herb Istrii – żółta (złota) koza z czerwonymi rogami i kopytami, w polu ciemnoniebieskim^[1].
5.		Herb Slawonii – złożony z dwóch części – w jasnoniebieskim polu, w górnej części herbu - żółta sześcioramienna gwiazda (jak w najstarszym herbie Chorwacji), w dolnej części – biało-czerwono-białe pasy, pas czerwony jest najszerszy, a na nim widnieje wizerunek kuny (czarna z białym podbrzuszem)^[1].

Pochodzenie herbu i związane z nim legendyEdytuj

Po raz pierwszy zestaw białych i czerwonych kwadratów (4×4) pojawia się w 1508 r. na portrecie Fryderyka III Habsburga, namalowanym przez Hansa Burgkmaira. W wydanym 1 stycznia 1527 r. przez Sabor dokumencie potwierdzającym wybór Ferdynanda Habsburga na króla Chorwacji znajduje się szachownica o polach 8×8.

Później pojawiła się legenda, która objaśnia powstanie herbu w sposób następujący: król chorwacki Držislav (w innej wersji jest to król Suronj) został wzięty do niewoli przez Wenecjan. Rozegrał on mecz szachowy z samym dożą weneckim – Pietro II Orseolo. Stawką meczu była wolność króla. Wygrał wszystkie trzy partie i w ten sposób odzyskał wolność (wg innych wersji również władzę nad miastami dalmatyńskimi). W tej sytuacji zrozumiałe było, że za swój herb uznał szachownicę.