Johan Hilding Hallnäs[1][2] (ur. 24 maja 1903 w Halmstad, zm. 11 września 1984 w Sztokholmie[1][2]) – szwedzki kompozytor i organista.

Hilding Hallnäs
Imię i nazwisko

Johan Hilding Hallnäs

Data i miejsce urodzenia

24 maja 1903
Halmstad

Pochodzenie

szwedzkie

Data i miejsce śmierci

11 września 1984
Sztokholm

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista

Życiorys

edytuj

W latach 1924–1929 studiował grę na organach, muzykę kościelną i pedagogikę u Gustafa Hägga i Otto Olssona w konserwatorium w Sztokholmie[1][2]. Uzupełniające studia muzyczne odbył w Paryżu u Alexandre’a Celliera oraz w Lipsku u Hermanna Grabnera i Günthera Ramina[1][2]. Początkowo działał jako organista w Strömstad i Jönköping[2], następnie od 1933 do 1968 roku był organistą w Johannebergskyrkan w Göteborgu[1][2]. Od 1951 roku uczył przedmiotów teoretycznych w szkole towarzystwa muzycznego[1][2]. W latach 1957–1972 pełnił funkcję prezesa göteborskiego stowarzyszenia kompozytorów[2]. Od 1952 roku był członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej[1][2]. W 1973 roku osiadł w Sztokholmie[1].

Początkowo tworzył w idiomie neoklasycznym, nawiązując do tradycji muzyki skandynawskiej[1][2]. W latach 50. zaadaptował technikę dodekafoniczną[1][2].

W 1952 został członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej. Był też odznaczony szwedzkimi medalami Illis quorum w 1963 oraz Litteris et Artibus w 1981[3].

Wybrane kompozycje

edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • 9 symfonii (I „Sinfonia pastorale” 1944, II „Sinfonia notturna” 1948, III 1948, IV „Metamorfosi sinfoniche'” 1952 zrewid. 1960, V „Sinfonia aforistica” 1962, VI „Musica intima” 1967, VII „A Quite Small Symphony” na orkiestrę kameralną 1974, VIII i IX odrzucone)
  • Divertimento (1937)
  • 2 koncerty skrzypcowe (I 1945, II 1965)
  • Koncert fortepianowy (1956)
  • 2 koncerty na flet, smyczki i perkusję (I 1957, II 1962)
  • Koncert na smyczki i perkusję (1959)
  • Epitafium na smyczki (1963)
  • En grekisk saga (1968)
  • Momenti bucolichi na obój i orkiestrę (1969)
  • Horisont och linjespel na smyczki (1969)
  • Koncert potrójny na skrzypce, klarnet, fortepian i orkiestrę (1973)
  • Koncert altówkowy (1978)
  • Koncert wiolonczelowy (1981)

Utwory kameralne

  • 4 kwartety smyczkowe (I 1949, II 1967, III z sopranem 1976, IV 1980)
  • Kwintet na flet, obój, wiolonczelę i fortepian (1954)
  • 2 sonaty na skrzypce i fortepian (I 1957, II 1975)
  • Trio fortepianowe (1959)
  • 24 preludia na gitarę (1967)
  • 3 momenti musicali na skrzypce, róg i fortepian (1971)
  • Trio na klarnet, wiolonczelę i fortepian (1973)
  • Triptykon na skrzypce, klarnet i fortepian (1973)
  • 4 Monologues na klarnet (1974)
  • Legend na klarnet i organy (1974)
  • Trauma na 4 instrumenty smyczkowe i fortepian (1979)
  • Musikaliska aforismer na trio smyczkowe (1982)

Utwory fortepianowe

  • 4 sonaty (1963–1983)

Utwory organowe

  • 2 sonaty (I 1965, II 1977)
  • Passionmusik (1968)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Missa na chór, 13 instrumentów dętych i organy (1953)
  • Kantata na sopran, flet, klarnet, wiolonczelę i fortepian (1955)
  • Cantica lyrica na tenora, chór i orkiestrę (1957)
  • Rapsodie na sopran i orkiestrę kameralną (1963)
  • Invocatio na chór i kwartet smyczkowy (1971)

Balety

  • Kärlekens ringdans (1956)
  • Ifigenia (1963)

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 20. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1424–1425. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. Hallnäs, J. Hilding [w:] Vem är det. Svensk biografisk handbok 1985, s. 431