Horostyta

wieś w województwie lubelskim

Horostytawieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Wyryki[5][6]. Leży na pograniczu Zaklęsłości Sosnowickiej i Garbu Włodawskiego.

Horostyta
wieś
Ilustracja
Cerkiew prawosławna
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

włodawski

Gmina

Wyryki

Wysokość

180 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

69[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-205[4]

Tablice rejestracyjne

LWL

SIMC

0110705[5]

Położenie na mapie gminy Wyryki
Mapa konturowa gminy Wyryki, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Horostyta”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Horostyta”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Horostyta”
Położenie na mapie powiatu włodawskiego
Mapa konturowa powiatu włodawskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Horostyta”
Ziemia51°35′30″N 23°14′38″E/51,591667 23,243889[1]

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Horostyta, po jej zniesieniu w gromadzie Wyryki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Wyryki[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 75 mieszkańców[8].

W Horostycie rozpoczyna się szlak rowerowy „Śladami Wschodniosłowiańskich tradycji cerkiewnych” ukazujący zabytkowe cerkwie na terenie Lubelszczyzny m.in. w Holi, Sosnowicy czy Dratowie. Szlak oznaczony jest znakami żółtymi[9]. Powstał z inicjatywy ks. Tomasza Łotysza, proboszcza parafii prawosławnej w Horostycie.

We wsi znajduje się zabytkowa cerkiew wraz z cmentarzem. We wschodniej części wsi znajdują się pozostałości przedwojennej szkoły, w której nauczano w języku ukraińskim. We wsi zdecydowaną większość stanowią osoby wyznania prawosławnego. Znaczna część mieszkańców Horostyty ma pochodzenie mieszane ukraińsko-polsko-białoruskie, we wsi wciąż można usłyszeć kompilację trzech języków, która stała się swoistą gwarą charakterystyczną dla tego rejonu.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Mikołaja w Lubieniu.

Zabytki architektury

edytuj

Historia

edytuj

W źródłach pisanych nazwa Horostyta pojawiła się w 1521 w związku z fundacją na jej terenie cerkwi pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Pańskiego. Znajdowała się ona na ówczesnym pograniczu litewsko-polskim i występuje także pod nazwą Forostita lub Chorostyta.

W 1860 roku majątek Horostyta, o powierzchni około 2 tysięcy hektarów, kupił Bronisław Deskur, późniejszy major wojsk powstańczych[10].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 41524
  2. Wieś Horostyta w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-13], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-09].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 358 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Strona gminy, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Strona Centrum Promocji I Rozwoju Polesia zachodniego. [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-29)].
  10. Deskurów - odsłonięcie tablicy upamiętniającej Bronisława Deskura - Sancygniów [online], sancygniow.ejoo.pl [dostęp 2023-09-28].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj