Iranka[5] (Irania gutturalis) – gatunek małego ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae), jedyny z rodzaju Irania. Zamieszkuje zachodnią i środkową Azję. Nie wyróżnia się podgatunków[3][6]. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Iranka
Irania gutturalis[1]
(Guerin-Meneville, 1843)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

muchołówkowate

Podrodzina

kląskawki

Rodzaj

Irania[2]
De Filippi, 1863

Gatunek

iranka

Synonimy
  • Cossypha gutturalis Guérin-Méneville, 1843[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania i środowisko

edytuj
Występuje na obszarach od Azji Mniejszej, południowego Kaukazu i Lewantu na wschód do Iranu oraz od południowego Kazachstanu i Tadżykistanu po zachodni i północny Afganistan; być może także w środkowym Uzbekistanie[3]. Wędrowny, przeloty w sierpniu–wrześniu i kwietniu–maju. Zimuje w północno-wschodniej i wschodniej Afryce[3]. Sporadycznie zalatuje do Europy, przeważnie w maju. Gniazduje na zboczach górskich i w wąwozach, porośniętych jałowcem i innymi krzewami oraz pojedynczymi drzewami.
 
Jaja Irania gutturalis

Morfologia

edytuj
Rozmiary i masa[3]
długość ciała masa ciała
15–17 cm 18–30 g
Samiec ma pomarańczowy brzuch i siny tułów z długim czarnym ogonem oraz widoczne białe brwi, biało-czarne gardło i białe podbrzusze. Końce skrzydeł oraz lotki 3. rzędu są sinobrązowe. Samica jest skromniej ubarwiona od samca: ciemię, czoło i pokrywy uszne są jasnobrązowe, a tułów całkiem szary. Skrzydła są nieco ciemniejsze, a bok ciała i część podbrzusza bladopomarańczowe.
Głos
Odzywa się donośnym „csi-czyt”, a śpiewa w locie ślizgowym ze sztywno rozpostartymi skrzydłami i ogonem albo z widocznego miejsca. Śpiew jest zróżnicowany, niekiedy może być bardziej ciągły: zgrzytliwe dźwięki na przemian z fletowymi gwizdami mogą przypominać śpiew pokrzewki czarnogardłej i częściowo kopciuszka.

Status

edytuj
IUCN uznaje irankę za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). Liczebność populacji wstępnie szacuje się na 1,8–4,1 miliona dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[4].

Przypisy

edytuj
  1. Irania gutturalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Irania, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2012-11-25] (ang.).
  3. a b c d e Collar, N.: White-throated Robin (Irania gutturalis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-08].
  4. a b BirdLife International, Irania gutturalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-04-21] (ang.).
  5. P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 – kląskawki (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-08].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-08]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Lars Jonnson: Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego. Warszawa: Muza, 1998. ISBN 83-7079-941-8.

Linki zewnętrzne

edytuj