Irina Kołpakowa
Irina Aleksandrowna Kołpakowa, ros. Ирина Александровна Колпакова (ur. 22 maja 1933 w Leningradzie[1]) – tancerka baletowa rosyjskiego pochodzenia. Wychowanka gwiazdy baletowej Agrippiny Waganowej, której szkołę ukończyła w 1951 roku[2]. W latach 1951–1989 tańczyła w Teatrze Opery i Baletu im. S. M. Kirowa, gdzie była jedną z głównych tancerek[1]. Karierę taneczną zakończyła w 1987, od 1990 nauczycielka tańca w American Ballet Theatre[1].
| Data i miejsce urodzenia |
22 maja 1933 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
baletnica, choreograf |
| Odznaczenia | |
    
| |
W 1951 ukończyła szkołę choreograficzną w Leningradzie, a w 1982 Wydział Baletowy Leningradzkiego Konserwatorium Państwowego im. Rimskiego-Korsakowa. Występowała m.in. w Dziadku do orzechów, Giselle i Rajmondzie[1]. W latach 1971–1991 była pedagogiem-repetytorem Leningradzkiego Teatru Opery i Baletu im. Kirowa, a od 1989 teatru baletowego w Nowym Jorku. Była deputowaną do Rady Najwyższej ZSRR 9 kadencji (1974–1979).
W Polsce brała udział w przedstawieniu teatralnym Śpiąca Królewna (1983) w reżyserii Piotra Czajkowskiego. Współpracowała przy tworzeniu choreografii[3].
Odznaczenia i nagrody edytuj
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (1 lipca 1983)
- Order Lenina (dwukrotnie – 23 marca 1976 i 1 lipca 1983)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie – 27 października 1967 i 2 lipca 1971)
- Tytuł Ludowy Artysta ZSRR (1 listopada 1965)
- Nagroda Państwowa ZSRR (1980)
- Nagroda Złota Gwiazda na Międzynarodowym Festiwalu Tańca w Paryżu (1965)
I medale.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Debra Craine, Judith Mackrell, The Oxford Dictionary of Dance, OUP Oxford, 19 sierpnia 2010, s. 255, ISBN 0-19-956344-6 [dostęp 2016-09-21] (ang.).
- ↑ Christina Ezrahi, Swans of the Kremlin: Ballet and Power in Soviet Russia, University of Pittsburgh Pre, 30 listopada 2012, s. 82, ISBN 978-0-8229-7807-7 [dostęp 2016-09-21] (ang.).
- ↑ Irina Kołpakowa, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2017-11-18].
Bibliografia edytuj
- Biografia na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2018-09-15]