Isadistica

wymarły rodzaj owadów z rzędu Caloneurodea i rodziny Caloneuridae

Isadistica – wymarły rodzaj owadów z rzędu Caloneurodea i rodziny Caloneuridae. Żył w permie.

Isadistica
Rasnitsyn et Aristov, 2013
Okres istnienia: wucziaping
259.51/254.14
259.51/254.14
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Infragromada

nowoskrzydłe

Rząd

Caloneurodea

Rodzina

Caloneuridae

Rodzaj

Isadistica

Typ nomenklatoryczny

Isadistica issada Rasnitsyn et Aristov, 2013

Rodzaj ten opisany został w 2013 roku przez Aleksandra Rasnicyna i Daniła Aristowa, którzy jego gatunkiem typowym wyznaczyli Isadistica issada. Skamieniałości dwóch zaliczanych doń gatunków odnaleziono w piętrze siewierodwinianu (wucziaping w permie) na terenie obwodu wołogodzkiego w Rosji[1].

Owady te miały wąskie skrzydła długości od około 8 do 12,5 mm i szerokości 1,9–2,5 mm. Przednia ich krawędź była prosta lub wypukła przy wierzchołku. Pole kostalne i subkostalne było bardzo wąskie, przy czym to pierwsze rozszerzało się w kierunku odsiebnym. Żyłka subkostalna tworzyła w części przedniej krótkie i nieco skośne odnogi, a u wierzchołka skrzydła łączyła się z żyłką radialną. Rozwidlenie żyłki medialnej położone było bardzo blisko nasady skrzydła. Przednia żyłka kubitalna i piąta odnoga żyłki medialnej położone były tak blisko siebie, że wyglądały jak jedna żyłka (żyłka złożona). Poprzeczne żyłki były proste i stosunkowo regularne[1].

Należą tu 2 opisane gatunki[1]:

  • Isadistica issada Rasnitsyn et Aristov, 2013 – miał skrzydła 3,5 raza dłuższe niż szerokie, o wyraźnej pterostigmie, przednim brzegu wypukłym w pobliżu wierzchołka, a samym wierzchołku spiczastym. Rozgałęzienia sektora radialnego poza pierwszym były odsunięte na wysokość końca żyłki subkostalnej i dalej[1].
  • Isadistica longa Rasnitsyn et Aristov, 2013 – miał skrzydła 6,5 raza dłuższe niż szerokie, o niewypukłym przednim brzegu, niespiczastym wierzchołku i bez wyraźnej pterostigmy. Rozgałęzienia sektora radialnego były u niego rozmieszczone równomiernie[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e A.P. Rasnitsyn, D.S. Aristov. New fossil insects (Insecta: Caloneurida, Hypoperlida, Palaeomanteida, Jurinida) from the Middle and Upper Permian of European Russia. „Paleontological Journal”. 47, s. 678–704, 2013.