Józef Juniewicz
Józef Juniewicz (ur. 2 lutego 1895 w Siedlarowszczyźnie, w powiecie oszmiańskim, zm. 22 września 1939 pod Łomiankami) – major kawalerii Wojska Polskiego.
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 września 1939 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUczestnik I wojny światowej. W czasie wojny z bolszewikami i Litwinami oraz po ich zakończeniu pełnił służbę w szeregach 13 pułku Ułanów Wileńskich. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 241. lokatą w korpusie oficerów jazdy.
17 grudnia 1931 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W latach 1930–1933 pełnił służbę w dowództwie 1 Dywizji Piechoty Legionów w Wilnie. Latem 1933 roku został kwatermistrzem 10 pułku strzelców konnych w Łańcucie. Jesienią 1938 roku został przeniesiony z 23 pułku Ułanów Grodzieńskich w Postawach do 12 pułku Ułanów Podolskich w Białokrynicy i wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy pułku.
Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej, między innymi w bitwie pod Mokrą, Wolą Cyrusową i Mińskiem Mazowieckim. Po utraceniu łączności z dowództwem 16 września mianowany dowódcą kombinowanego z różnych oddziałów zgrupowania kawalerii patrolującego brzeg Wisły pomiędzy Młocinami a Modlinem. Dowodząc tym zgrupowaniem poległ 22 września 1939 roku w bitwie pod Łomiankami[1]. Pochowany na cmentarzu w Kiełpinie.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 12518[2]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936)[4]
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej[5]
Przypisy
edytuj- ↑ Apoloniusz Zawilski: Bitwy polskiego września. Kraków: Znak, 2009, s. 618. ISBN 978-83-240-1214-5.
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 428.
- ↑ Juniewicz, Jozef - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-05-27].
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych G.M.I.L. 1254 z 1926 r. (Dziennik Personalny z 1926 r. Nr 12, s. 70)
Bibliografia
edytuj- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
- Ułani Podolscy. Dzieje Pułku Ułanów Podolskich 1809–1947, oprac. zbiorowe pod red. Kazimierza Grocholskiego, reprint, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, Wrocław 1991, ISBN 83-04-03664-9.
- Rocznik Oficerów Kawalerii 1930, Główna Drukarnia Wojskowa, nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, Warszawa 1930.
- Mieczysław Bielski, Grupa Operacyjna „Piotrków” 1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1991, wyd. I, ISBN 83-11-07836-X.
- Andrzej Wesołowski, Major Józef Juniewicz, (2.02.1895* – 22.09.1939), cz. I, Gazeta Łomiankowska Nr 24/2004.
- Andrzej Wesołowski, Ostatni meldunek majora Juniewicza z walk pod Łomiankami we wrześniu 1939 r., Gazeta Łomiankowska Nr 19/2004.