Jagodnik (województwo warmińsko-mazurskie)
Jagodnik (niem. Behrendshagen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Milejewo na obszarze Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
198[2] |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-316[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NEB |
| SIMC |
0152537 |
Położenie na mapie gminy Milejewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego  | |
 54°12′48″N 19°29′09″E/54,213333 19,485833[1]
| |
Nazwa edytuj
Pierwotna niemiecka nazwa miejscowości pochodzi od jej pierwszego lokatora – Bernharda. Początkowo miejscowość nazywano Bernhardishagen, potem do 1938 roku Bernhardswalde (Las Bernharda), a do 1945 roku Behrendshagen. Polskim odpowiednikiem nazwy było Jagodowo oraz Krzewie. W 1948 przemianowana na Jagodnik.
Historia edytuj
Do XIII wieku teren zamieszkiwały plemiona pruskie, które zostały wytępione przez Krzyżaków. Wieś powstała około 1246–1300 roku. Pierwszymi jej lokatorami byli Bernhard (od którego nazwę wzięła wieś) i Blankard.
W 1867 roku zapanował głód i prawie każdy cierpiał przez brak żywności. Mieszkańcom pomagał pastor Brasche z Milejewa. Z wojny prusko-francuskiej wszyscy mieszkańcy powołani do wojska z Behrendshagen wrócili wszyscy - nie było rannych i zmarłych. Jednak w 1872 roku miejscowość dotknęła epidemia czarnej ospy, która pochłonęła wiele ofiar[4].
[...] Pochowano ich na małym cmentarzyku, położonym na północ od wybudowań wiejskich, przy drodze wiodącej do Jeziora Martwego. Na cmentarzu wzniesiono murowaną kapliczkę [...]
W wyniku tych zdarzeń w tym samym roku pojawił się człowiek, który twierdził, że jest Synem Bożym i przewidywał nieuchronny koniec świata:
[...] pod wpływem dramatycznych doświadczeń z okresu epidemii powstała w Jagodniku sekta religijna czcząca tylko Syna Bożego i odrzucająca inne podstawowe dogmaty chrześcijańskie. W jednym z domów gburskich urządzono kaplicę, a głoszący w dolnoniemieckiej gwarze kazania reformator nawoływał do zerwania tradycyjnych więzów z kościołem i zbawienia duszy poprzez zalecane medytacje oraz nowe praktyki religijne.Sekta zyskała wielką popularność i zaczęła być postrzegana jako zagrożenie dla porządku społecznego, rozwiązano ją więc używając sił policyjnych. Zakazane ryty religijne były jednak kontynuowane przez mieszkańców wsi, a ich świętym miejscem stał się cmentarzyk z kapliczką.
W latach 1882–1892 zbudowano brukowaną drogę do drogi z Elbląga do Królewca, przez co komunikacja z Elblągiem znacznie się poprawiła.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43246
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 369 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Jagodnik - Historia Wysoczyzny Elbląskiej [online], www.historia-wyzynaelblaska.pl [dostęp 2020-05-26].
Bibliografia edytuj
- Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 s. 41 ISBN 83-7200-631-8