Jan Jerzy III Wettyn

Jan Jerzy III Wettyn zwany Saksońskim Marsem (ur. 20 czerwca 1647 w Dreźnie, zm. 12 września 1691 w Tybindze) – książę elektor Saksonii w latach 1680–1691.

Jan Jerzy III Wettyn
Ilustracja
ilustracja herbu
książę elektor Saksonii
Okres

od 22 sierpnia 1680
do 12 września 1691

Poprzednik

Jan Jerzy II Wettyn

Następca

Jan Jerzy IV Wettyn

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1647
Drezno

Data i miejsce śmierci

12 września 1691
Tybinga

Ojciec

Jan Jerzy II Wettyn

Matka

Magdalena Sybilla Hohenzollern

Żona

Anna Zofia Oldenburg

Dzieci

Jan Jerzy IV,
August II

Życiorys

edytuj

Pochodził z albertyńskiej linii Wettynów. Był synem Jana Jerzego II Wettyna i Magdaleny Sybilli Hohenzollern.

Był utalentowanym dowódcą. W latach 1673–1678 uczestniczył w działaniach wojennych przeciwko Francji w Niderlandach. Po śmierci ojca w 1680 roku objął rządy w Saksonii. Kontynuował politykę wzmacniania władzy książęcej i wprowadzenia monarchii absolutnej. Doprowadził do utworzenia stałej armii saskiej. Kontynuował przebudowę Drezna w stylu barokowym.

W 1681 roku zawarł sojusz z Brandenburgią skierowany przeciwko polityce Ludwika XIV w Rzeszy. Zacieśnił współpracę z cesarzem Leopoldem I Habsburgiem, którego wsparł militarnie podczas wojny z Turcją.

Brał udział na czele 10-tysięcznego korpusu wojska saskiego w bitwie pod Wiedniem w 1683 roku. Jako luteranin zmienił hasło bojowe połączonych sił cesarstwa z Maryja pomocą na Jezus i Maryja pomocą. Zdobycie przez Sasów w obozie tureckim zapasów kawy, przyczyniło się do otwarcia pierwszych kawiarni w Dreźnie i Lipsku. W 1688 roku posiłkował cesarza Leopolda I Habsburga w ramach Ligi Augsburskiej w wojnie przeciwko Francji. Początkowo dowodził armią Renu, później został awansowany na głównodowodzącego armią Rzeszy.

Zmarł podczas kampanii wojennej w Tybindze jako ofiara zarazy. Pochowany został w kościele św. Marii we Freibergu.

W 1666 roku poślubił w Kopenhadze Annę Zofię Oldenburg, córkę króla Danii Fryderyka III Oldenburga. Miał z nią dwóch synów: