Jan Minkiewicz (ros. Иван Иванович Минкевич, ur. 14 kwietnia 1826 w Newlu, zm. 14 grudnia?/26 grudnia 1897 w Tyflisie) – rosyjski lekarz i chirurg polskiego pochodzenia, naczelny chirurg armii kaukaskiej, tajny radca stanu.

Jan Minkiewicz

Życiorys edytuj

Był synem kupca. Do szkoły początkowej uczęszczał w rodzinnym mieście, następnie uczył się w gimnazjum w Witebsku. Ukończył studia medyczne w Moskwie, jako stypendysta rządowy został wysłany do służby wojskowej w twierdzy Temir-Chan-Szura w Dagestanie, gdzie przebywał w latach 1848–1849. 26 października 1850 obronił dysertację na stopień doktora medycyny. Następnie kształcił się w chirurgii pod kierunkiem Nikołaja Pirogowa i odbył pierwszą podróż naukową za granicę. Podczas wojny krymskiej został głównym lekarzem Tymczasowego Szpitala Wojskowego Nr 14 w Sewastopolu. Potem mianowany chirurgiem w szpitalu wojskowym w Erywaniu. Od 1856 do 1883 główny chirurg armii kaukaskiej. W latach 1859–1862 w podróży naukowej po klinikach europejskich, uczył się m.in. u Rudolfa Virchowa, Bernharda Langenbecka, Franza Pithy, Ludwiga Traubego, Johanna Oppolzera, Ferdinanda Hebry, Carla Sigmunda i Édouarda Chassaignac. Kolejną podróż zagraniczną odbył w 1869 roku.

Współzałożyciel Kaukaskiego Towarzystwa Lekarskiego, siedmiokrotnie pełnił funkcję prezesa. Był członkiem korespondentem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego i Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego, członkiem honorowym Płockiego Towarzystwa Lekarskiego. W 1884 przeszedł w stan spoczynku i osiadł w Tyflisie. Zmarł w 1887, pochowany jest na cmentarzu starokatolickim w Sołołakach.

Wybrane prace edytuj

  • De febre intermittente eiusque exibitus, in Caucaso praecipue Dagestano. Москва, 1850
  • О кавказской, преимущественно, дагестанской лихорадке и её исходах. Военно-медицинский журнал № 55, 1850, № 57, 1851
  • Krebs des Stirnbeins und einiger Gesichtsknochen als Folge traumatischer Beschädigung[1]. 1860
  • Dwuchlorek metylenu. Klinika 1869
  • Miejscowe znieczulenie za pomocą rozpylonego eteru. Gazeta Lekarska, 1879
  • Uwagi o resekcyach i O tenotomii w ogólności. Tygodnik Lekarski, 1853
  • Ostre zapalenie osierdzia. Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, 1862
  • Vergleichende Studien über alle gegen Varices empfohlenen Operationsverfahren[2]. 1862
  • Fall einer aussergewöhnlich entwickelten Verknöcherung bei einer Frau[3]. 1874
  • Miejscowe znieczulenie za pomocą rozpylonego eteru. Gazeta Lekarska, 1879
  • Literatura medyczna gruzińska Karabaddin vel Karabaddim Dzanosa (Jana). Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, 1891
  • Obyczaje Chewsurów w stosunku do ciężarnych i położnic. Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, 1892
  • O kamieniach jako środkach leczniczych na Kaukazie. Badania porównawcze. Nowiny Lekarskie, 1893

Przypisy edytuj

  1. J. Minkiewicz, Krebs des Stirnbeins und einiger Gesichtsknochen als Folge traumatischer Beschädigung, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 19 (1-2), 1860, s. 226–229, DOI10.1007/BF02018730, ISSN 0720-8723 (niem.).
  2. J. Minkiewicz, Vergleichende Studien über alle gegen Varices empfohlenen Operationsverfahren, „Virchows Archiv”, 25 (3-4), 1862, s. 193–267, DOI10.1007/BF01879592, ISSN 0945-6317 (niem.).
  3. J. Minkiewicz, Fall einer aussergewöhnlich entwickelten Verknöcherung bei einer Frau, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 61 (4), 1874, s. 524–527, DOI10.1007/BF01962096, ISSN 0720-8723 (niem.).

Bibliografia edytuj