Janusz Kurczab

polski szermierz i alpinista

Janusz Kurczab (ur. 6 września 1937 w Warszawie, zm. 11 kwietnia 2015 w Łasku)[1] – polski szermierz, taternik i alpinista. Z wykształcenia trener alpinizmu[2].

Janusz Kurczab
Data i miejsce urodzenia

6 września 1937
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 2015
Łask

Zawód, zajęcie

szermierz, taternik, alpinista

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

W latach 1955–1973 uprawiał szermierkę[2]. Był dwukrotnym indywidualnym (1961 i 1965) oraz czternastokrotnie drużynowym mistrzem Polski w szpadzie, uczestnikiem igrzysk olimpijskich w 1960 r. w Rzymie, współzdobywcą z drużyną szpadową CWKS Legia Warszawa pierwszego w historii polskiego sportu drużynowego Pucharu Europy w 1961 r.

 
Grób Janusza Kurczaba na Cmentarzu Bródnowskim.

W latach 1957–1996 uprawiał taternictwo, alpinizm i himalaizm. W swoim dorobku miał szereg pierwszych wejść w Tatrach i Alpach. Kierował sześcioma wyprawami w Hindukusz, Karakorum i Himalaje, w tym zdobywczą na Shispare (1974) i narodową na K2 (1976)[2].

Był wybitnym znawcą polskiego i światowego alpinizmu i himalaizmu, autorem wielu artykułów i książek o tematyce górskiej i wspinaczkowej, redaktorem kwartalnika „Taternik” w latach 2003–2007, aktywnym instruktorem alpinizmu. Pod jego okiem zdobywał szlify taternickie m.in. Jerzy Kukuczka[2]. W latach 2004–2011 był członkiem Kapituły Nagrody Środowisk Wspinaczkowych „Jedynka”[3]. Był redaktorem internetowego serwisu wspinanie.pl. Odpowiadał za powstanie multimedialnego muzeum górskiego w Centrum Górskim „Korona Ziemi” w Zawoi Morgach.

Trzykrotnie został odznaczony Złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[2]. W marcu 2015 r. otrzymał na największym festiwalu podróżniczym w Europie – 17. Ogólnopolskich Spotkaniach Podróżników, Żeglarzy i Alpinistów nagrodę Super Kolosa za całokształt dokonań. Zdrowie nie pozwoliło mu już przyjechać do Gdyni, w ceremonii uczestniczył zdalnie. Po jego śmierci, za zgodą najbliższych, statuetkę przekazano do Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie. 25 kwietnia 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski odznaczył Janusza Kurczaba pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla rozwoju sportów wysokogórskich, za promowanie imienia Polski w świecie”[4]. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. 17 kwietnia 2015 roku został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 114T-6-31).

Ku jego czci nazwano turnicę na wschodniej ścianie Mięguszowieckiego Szczytu, w obrębie której przebiegały dwie drogi wspinaczkowe: Kurczaba V (1962) i Mączki VI (1976). 22 października 2021 uległa ona zawaleniu, wywołując kamienną lawinę[5].

Osiągnięcia wspinaczkowe

edytuj

Łącznie około czterdziestu pierwszych przejść.

Przejścia letnie

edytuj

Przejścia zimowe

edytuj

Publikacje

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Nie żyje Janusz Kurczab. Wspinacz, kierownik wypraw górskich, olimpijczyk odszedł w wieku 78 lat. off.sport.pl, 2015-04-11. [dostęp 2015-04-11].
  2. a b c d e Baluk Małgorzata: Człowiek - historia gór, w: "Tatry" nr 2 (52), wiosna 2015, s. 15
  3. Zasady działalności Kapituły Nagrody Środowisk Wspinaczkowych „Jedynka”. wspinanie.pl. [dostęp 2012-03-21].
  4. Odznaczenia na Kasprowym Wierchu. 2015-04-25. [dostęp 2015-04-25].
  5. Kamienną lawinę w Tatrach spowodowało zawalenie Turnicy Kurczaba. Jest kolejne nagranie

Linki zewnętrzne

edytuj