Jerzy Łoziński (historyk sztuki)

polski historyk sztuki

Jerzy Zygmunt Łoziński (ur. 20 kwietnia 1925 w Warszawie, zm. 13 grudnia 1996 tamże) – polski historyk sztuki specjalizujący się w historii polskiej sztuki nowożytnej

Jerzy Zygmunt Łoziński
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1925
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1996
Warszawa

profesor nauk o sztukach pięknych
Specjalność: historia polskiej sztuki nowożytnej
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1969

Profesura

20 stycznia 1993

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek krajowy

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Grób Jerzego Łozińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

edytuj

Do wybuchu II wojny światowej uczęszczał do III Męskiego Gimnazjum Miejskiego im. Hugona Kołłątaja w Warszawie. Maturę zdał na tajnych kompletach w 1943 roku. Studiował również na warszawskich tajnych uczelniach: Uniwersytecie Ziem Zachodnich (filozofię) oraz Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Aresztowany w 1944 roku przebywał na Pawiaku oraz w obozie koncentracyjnym Stutthof.

Po wojnie kontynuował studia w zakresie historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (1946–1948) oraz Uniwersytecie Warszawskim (1948–1951), gdzie jego wykładowcami byli Stanisław Lorentz, Władysław Tomkiewicz i Juliusz Starzyński.

W latach 1950–1952 pracował w Centralnym Biurze Inwentaryzacji Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków, następnie w Instytucie Sztuki PAN, gdzie w latach 1957–1987 kierował Zakładem Inwentaryzacji Zabytków. Współpracował również z Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie (1954–1956) i Katolickim Uniwersytetem Lubelskim (1972–1974).

W 1969 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim stopień doktora, tematem rozprawy doktorskiej były Centralne kaplice grobowe w Małopolsce 1520–1630, a promotorem Stanisław Lorentz. Od 1977 pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie w latach 1981–1987 kierował Zakładem Historii Sztuki. W 1987 przeszedł na emeryturę. W 1993 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych[1].

W latach 1954–1996 był redaktorem naczelnym Katalogu zabytków sztuki w Polsce[2]. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 155b-2-8)[3].

Przypisy

edytuj
  1. Jerzy Łoziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-07-27].
  2. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Instytut Sztuki PAN. [dostęp 2014-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)].
  3. Cmentarz Stare Powązki: MARIA ŁOZIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-20].

Bibliografia

edytuj
  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 427, ISBN 83-231-1988-0.