Jerzy Stopyra
Jerzy Stopyra (ur. 3 sierpnia 1953 w Gliwicach) – polski ekonomista, doktor nauk ekonomicznych i wykładowca akademicki.
Pełne imię i nazwisko |
Jerzy Bogusław Stopyra |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Prezes Narodowego Banku Polskiego (p.o.) | |
Okres |
od 1 stycznia 2001 |
Poprzednik | |
Następca | |
I Wiceprezes Narodowego Banku Polskiego | |
Okres |
od 1998 |
Poprzednik | |
Następca | |
Członek Zarządu Narodowego Banku Polskiego | |
Okres |
od 1992 |
Dyrektor Departamentu Emisyjno-Skarbcowego NBP | |
Okres |
od 2010 |
Poprzednik |
Monika Nowosielska |
Następca |
Marek Oleś |
Dyrektor Departamentu Operacji Zagranicznych NBP | |
Okres |
od 2006 |
Poprzednik |
Krzysztof Majczuk |
Następca |
Donald Malicki |
Dyrektor Departamentu Zarządzania Ryzykiem Finansowym NBP | |
Okres |
od 2004 |
Poprzednik |
(departament nowo utworzony) |
Następca |
Hanna Franiak |
Dyrektor Departamentu Polityki Pieniężno-Kredytowej NBP | |
Okres |
od 1991 |
Poprzednik |
Wiesław Kalinowski |
Następca |
Członek zarządu Narodowego Banku Polskiego od 1992 do 2010, w jego Pierwszy Wiceprezes w latach 1998–2004. Wieloletni pracownik NBP: Dyrektor Departamentu Polityki Pieniężno-Kredytowej (1991–1998), Departamentu Zarządzania Ryzykiem Finansowym (2004–2006), Departamentu Operacji Zagranicznych (2006–2008) oraz Departamentu Emisyjno-Skarbcowego (Główny Skarbnik NBP) w latach 2010–2012.
W latach 1994–1997 przewodniczący rady nadzorczej Pierwszego Komercyjnego Banku w Lublinie.
Wykształcenie i działalność akademicka
edytujW 1973 ukończył Technikum Elektryczne (obecnie Zespół Szkół Technicznych im. Armii Krajowej) w Skarżysku-Kamiennej.
Absolwent studiów magisterskich z Cybernetyki Ekonomicznej na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1989 uzyskał również na Uniwersytecie Warszawskim tytuł doktora nauk ekonomicznych[1].
W 1986 ukończył studia podyplomowe w Centrum Podyplomowego Kształcenia Pracowników Administracji Państwowej w Warszawie[1].
W latach 1998–2005 był wykładowcą akademickim na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego z zakresu rynków finansowych oraz instrumentów finansowych. Od 2004 do 2010 wykładał na Katedrze Finansów i Bankowości Wyższej Szkoły Rozwoju Lokalnego w Żyrardowie[2]. Pracował również jako wykładowca na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego na Katedrze Systemów Finansowych Gospodarki (2010–2014).
Praca zawodowa
edytujPracę zawodową rozpoczął w Instytucie Finansów przy Ministerstwie Finansów w 1978. Pracując w Zakładzie Bilansów Syntetycznych Gospodarki Narodowej, zajmował się analizami przepływów rzeczowo-finansowych między sektorem realnym, sektorem finansowym, gospodarstwami domowymi i sektorem zagranicznym[1].
Od 1986 do 2018 związany z Narodowym Bankiem Polskim, w którym pełnił wiele stanowisk kierowniczych. Pracę w NBP rozpoczął jako główny specjalista w Departamencie Analiz i Prognoz Ekonomicznych (1986–1987), by później pełnić funkcję Wicedyrektora DAiPE. W ramach prac departamentu współuczestniczył w opracowywaniu analiz z zakresu nierównowagi pieniężno-kredytowej, planów kredytowych i założeń polityki pieniężnej NBP[1][3].
W 1991 objął stanowisko Dyrektora Polityki Pieniężno Kredytowej Narodowego Banku Polskiego (obecnie Departament Operacji Krajowych) i pełnił tę funkcję do 1998[1][4]. W tym czasie departament rozpoczął przeprowadzanie aukcji sprzedaży skarbowych papierów wartościowych w imieniu Ministerstwa Finansów oraz wdrożył operacje „otwartego rynku” jako nowy instrument polityki pieniężnej. W 1992 został jednocześnie członkiem zarządu NBP i pozostawał nim nieprzerwanie do 2010[1][5].
Z ramienia NBP był członkiem Rady Nadzorczej Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych (1992–1997) oraz Komitetu Polityki Ubezpieczeń Eksportowych w KUKE, członkiem Komisji Papierów Wartościowych (1992–1993), Wiceprzewodniczącym Rady Nadzorczej Polskiego Banku Inwestycyjnego oraz Przewodniczącym Rady Nadzorczej Pierwszego Komercyjnego Banku w Lublinie (1994–1997)[5][6].
W 1998 został powołany przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego na stanowisko I Wiceprezesa NBP (do 31 grudnia 2000 funkcję Prezesa NBP pełniła Hanna Gronkiewicz-Waltz, a od 10 stycznia 2001 Leszek Balcerowicz), którym pozostał do 2004 roku[5][7].
Między 1 stycznia 2001 a 10 stycznia 2001 był pełniącym obowiązki Prezesa Narodowego Banku Polskiego[8][9]. W latach 1998–2004 jako Wiceprezes NBP pełnił również stanowisko Przewodniczącego Rady ds. Systemu Płatniczego[10] oraz Współprzewodniczącego Komitetu Zarządzania Długiem Publicznym[11].
W latach 2004–2006 utworzył i kierował jako dyrektor pracami Departamentu Zarządzania Ryzykiem Finansowym. Od 2006 do 2008 roku sprawował funkcję dyrektora Departamentu Operacji Zagranicznych. W 2010 r., został mianowany dyrektorem Departamentu Emisyjno-Skarbcowego, którym pozostał do grudnia 2012 roku[12][13][14][15][16].
W trakcie swojej pracy w departamencie Emisyjno-Skarbcowym, przygotował modernizację polskich banknotów[17][18][19][20][21]. Decyzja o modernizacji podyktowana była postępem technologicznym dokonanym w ostatnich latach, który wymagał przeprowadzenia operacji polegającej na poprawie poziomu zabezpieczeń banknotów 10 PLN, 20 PLN, 50 PLN, 100 PLN tj. banknotów, których dotyczyła największa ilość fałszerstw[22].
Zmodernizowane banknoty wprowadzone zostały do obiegu w kwietniu 2014 roku[23].
Życie prywatne
edytujJerzy Stopyra jest żonaty i ma trzech synów.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Jerzy Stopyra kończy kadencję w zarządzie [online], www.parkiet.com [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ Dziesięć lat Wyższej Szkoły Rozwoju Lokalnego w Żyrardowie – Ekonomia [online] [dostęp 2020-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-01] .
- ↑ J Stopyra , M Bednarski , R Kokoszczyński , Drugi obieg w Polsce w latach 1977–1988, 1987 .
- ↑ Ryszard Kokoszczyński , Jerzy Stopyra , Dylematy wyboru celów pośrednich i operacyjnych w polityce pieniężnej Narodowego Banku Polskiego, „Bank i Kredyt” (nr 6), 1996, s. 36–49, ISSN 0137-5520 [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ a b c Jerzy Stopyra – Top menedżerowie polskiej bankowości – Kariera Managera.pl – Kto jest kim – sylwetki top managerów, osobistości polskiego biznesu [online], karieram.cluster006.ovh.net [dostęp 2020-06-30] .
- ↑ AleBank.pl, Jerzy Stopyra – Biogram [online] .
- ↑ Sprawozdanie Sejmowe z Działalności Narodowego Banku Polskiego 2003 [online] .
- ↑ Narodowy Bank Polski – pl.LinkFang.org [online], pl.linkfang.org [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ Leszek Balcerowicz objął obowiązki strażnika złotego [online], Bankier.pl, 11 stycznia 2001 [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online], www.nbp.pl [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ Odpowiedź na zapytanie w sprawie współpracy Narodowego Banku Polskiego z Radą Ministrów [online], orka2.sejm.gov.pl [dostęp 2020-06-30] .
- ↑ Marek Henzler , Jak zarobić na groszu, czyli moneta warta zachodu [online], www.polityka.pl, 2012 [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ Adam Grzeszak , 15 lat temu: jak to z denominacją było [online], www.polityka.pl, 2010 [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ W przyszłym roku monety mogą być droższe [online], biznes.gazetaprawna.pl [dostęp 2020-06-30] .
- ↑ NBP słucha kupców [online], pb.pl [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online], www.nbp.pl [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online], www.nbp.pl [dostęp 2020-06-30] (pol.).
- ↑ Banknot 10 złotych 2012 [online], mojebanknoty.cba.pl [dostęp 2020-06-30] .
- ↑ Banknot 20 złotych 2012 [online], mojebanknoty.cba.pl [dostęp 2020-06-30] .
- ↑ Banknot 50 złotych 2012 [online], mojebanknoty.cba.pl [dostęp 2020-06-30] .
- ↑ Banknot 100 złotych 2012 [online], mojebanknoty.cba.pl [dostęp 2020-06-30] .
- ↑ Banknoty – Zmodernizowane Zabezpieczenia NBP [online] .
- ↑ Redakcja, Nowe banknoty w obiegu od 7 kwietnia 2014. Zobacz, co się zmieniło [online], Polska Times, 7 kwietnia 2014 [dostęp 2020-06-30] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Piotr Aleksandrowicz, Aleksandra Fandrejewska-Tomczyk: Reforma polskiego systemu bankowego w latach 1987–2004 we wspomnieniach jej twórców, wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2016, s. 134–143
- Who is Who in Global Banking & Finance 2000-2001 International Edition