Julian Rogoziński
Julian Rogoziński (ur. 24 kwietnia 1912 w Kamieńsku k. Radomska, zm. 6 stycznia 1980 w Warszawie) – tłumacz z języka francuskiego, krytyk literacki, eseista.
| Data i miejsce urodzenia |
24 kwietnia 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 stycznia 1980 |
| Zawód, zajęcie |
tłumacz, krytyk literacki, eseista |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Juliana Teodora (zm. 1912) i Anny Kirchner[1]. Dzieciństwo i młodość spędził w Kielcach. Uczył się w Gimnazjum im. J. Śniadeckiego, a maturę zdał w 1932 roku w Gimnazjum im. M. Reja[2].
W styczniu 1976 roku podpisał list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[3].
Od 4 listopada 1939 roku był mężem Heleny Bienieckiej (1919–2008)[1], a po rozwodzie w 1947 roku drugim mężem Izabeli Jędrzejowskiej.
Sportretowany został przez Jacka Dehnela w powieści pod tytułem Lala[potrzebny przypis].
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 4-6-5)[4].
Przekłady edytuj
- Proust Czas odnaleziony
- Sartre Słowa, Drogi wolności
- Wolter Księżniczka Babilonu; listy
- Balzac Szuanie, Modesta Mignon, Dom pod kotem z rakietką, Bal w Sceaux, Piotrusia
- Aleksander Dumas Hrabia Monte Christo
- Huysmans Na wspak
- Cendrars Odcięta ręka, Od portu do portu, Rażony gromem
- Lesage Przypadki Idziego Blasa
- De Coster Dyl Sowizdrzał
- Flaubert Trzy opowieści
- Ionesco Samotnik
- Gide Szkoła żon i inne opowiadania
- przekłady z literatury rumuńskiej
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)[5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[6]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Julian Rogoziński M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2023-11-02].
- ↑ A. Massalski, J. Szczepański, Słownik biograficzny zasłużonych nauczycieli i wychowanków. I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, Kielce 2010, s. 107.
- ↑ Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 31.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JULIAN ROGOZIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-03].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia edytuj
- Polski Słownik Biograficzny.