Justyna Kopińska
Justyna Kopińska – polska dziennikarka prasowa, socjolog, autorka reportaży.
 Portret Kopińskiej, fot. Wunsche-Samsel | |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka |
|---|---|
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Jej twórczość przyniosła jej wiele nagród, m.in. jako pierwsza Polka została uhonorowana nagrodą European Press Prize[1], w 2015 była najczęściej nagradzaną polską dziennikarką, zdobyła m.in. Nagrodę PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego, Grand Press, Nagrodę Newsweeka im. Teresy Torańskiej i Wyróżnienie Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego[1].
„Dziennikarstwo to dla mnie oddanie głosu tym, którzy na co dzień go nie mają” – to życiowe motto Justyny Kopińskiej[2].
Życiorys
edytujPochodzi z Małopolski, przez wiele lat mieszkała w Kenii, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii[3]. Z wykształcenia jest socjologiem[3]. W 2011 rozpoczęła współpracę z Gazetą Wyborczą tekstem Gej Twoim bratem w Kościele - o wierzących homoseksualistach i ich relacjach z Kościołem katolickim[4]. Na jej łamach opublikowała także m.in. wywiady z ostatnim klezmerem Leopoldem Kozłowskim Ostatni klezmer[5] i Biedni to nie są grzeczne aniołki, rozmowę z siostrą Małgorzatą Chmielewską[6].
W 2014 opublikowała tekst Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie? o kilkudziesięciu latach okrutnego systemu kar w sierocińcu sióstr Boromeuszek w Zabrzu[7]. Rok później, w sierpniu 2015, napisała reportaż Oddział chorych ze strachu. Opowiada on historię ordynator Anny M., która, według personelu oraz pacjentów szpitala psychiatrycznego w Starogardzie Gdańskim, przez dwa lata znęcała się nad podopiecznymi. Za ten tekst jako pierwsza osoba pochodząca z Polski została nominowana do nagrody European Press Prize[3][1]. Wygrała ją w kategorii „Distinguished Writing Award”[8].
Książki
edytuj- Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie?, 2015, Świat Książki
- Polska odwraca oczy, 2016, Świat Książki[9]
- Z nienawiści do kobiet, 2018, Świat Książki
- Obłęd, 2019, Świat Książki
- Lekarstwo dla duszy, 2020, Świat Książki
- Współczesna wojna, 2022, Świat Książki
Odznaczenia
edytujNagrody
edytuj- 2014 – Nagroda Dziennikarska Amnesty International
- 2015 – Nagroda PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego
- 2015 – Grand Press
- 2015 – Nagroda Newsweeka im. Teresy Torańskiej
- 2015 – Wyróżnienie Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego
- 2016 – European Press Prize – Distinguished Writing Award[8][1]
- 2016 – MediaTory w kategorii ReformaTOR[11]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d JK, Justyna Kopińska zdobyła nagrodę European Press Prize, zwaną europejskim Pulitzerem, „Gazeta Wyborcza”, 14 kwietnia 2016 [dostęp 2017-03-03].
- ↑ JUSTYNA KOPIŃSKA - JEJ LUDZKIE HISTORIE [online] [dostęp 2017-12-25] (pol.).
- ↑ a b c Szymon Jadczak: Ci chłopcy sami są sobie winni, że Mariusz ich zabił - usłyszałam od żony Trynkiewicza. gazeta.pl. [dostęp 2016-04-13].
- ↑ Justyna Kopińska, Gej twoim bratem w Kościele, „Gazeta Wyborcza”, 26 lutego 2011 [dostęp 2017-03-04] (pol.).
- ↑ Justyna Kopińska, Ostatni klezmer, „Gazeta Wyborcza”, 5 lipca 2012 [dostęp 2017-03-04].
- ↑ Justyna Kopińska, Biedni to nie są grzeczne aniołki, „Gazeta Wyborcza”, 11 maja 2012 [dostęp 2017-03-04].
- ↑ Martyna Wnęk: Siostry boromeuszki mówiły: Ty alkoholiku, ułomie, głupku. Masz zło w genach zapisane. onet.pl, 2015-05-20. [dostęp 2016-04-13].
- ↑ a b Winners European Press Prize 2016. europeanpressprize.com. [dostęp 2016-04-14].
- ↑ Kopińska, Justyna. Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 2018-01-09].
- ↑ Lista odznaczonych Odznaką RPD [online], brpd.gov.pl, grudzień 2023 (pol.).
- ↑ Nagrody MediaTory 2016 rozdane. Wśród laureatów dziennikarze „Gazety Wyborczej”. wyborcza.pl, 2016-12-03. [dostęp 2016-12-27].