KZOniemiecki bezzałogowy aparat latający (UAV – Unmanned Aerial Vehicle) opracowany przez firmę STN ATLAS Elektronik GmbH(inne języki) z Bremy, której 51% akcji należy obecnie do Rheinmetall AG. Skrót KZO oznacza Kleinflugzeug für Zielortung (mały samolot wskazujący cele).

KZO
Ilustracja
Rheinmetall KZO zaprezentowany podczas ILA Berlin 2012
Dane podstawowe
Państwo

 Niemcy

Producent

Rheinmetall AG

Typ

UAV

Konstrukcja

kompozytowa

Załoga

0

Dane techniczne
Napęd

1 x silnik dwusuwowy

Moc

24 kW

Wymiary
Rozpiętość

3,42 m

Długość

2,28 m

Szerokość kadłuba

0,36 m

Wysokość

0,91 m

Masa
Startowa

168 kg

Osiągi
Prędkość maks.

200 km/h

Pułap

3500 m

Długotrwałość lotu

3,5 h

Dane operacyjne
Użytkownicy
Niemcy

Historia

edytuj

Na początku lat 90. XX wieku Francja i Niemcy rozpoczęły wspólny program budowy nowego bezzałogowego aparatu latającego, mającego służyć rozpoznaniu i kierowaniu ogniem artylerii. W tym celu obydwa państwa powołały do życia spółkę Eurodrone, mającą zbudować taki samolot, który otrzymał nazwę Brevel. W 1998 roku rozpoczęto pierwsze testy nowego bezpilotowego aparatu, jednak na skutek cięć w wydatkach na obronę z projektu wycofała się Francja – w tej sytuacji Niemcy zostały zmuszone do dokończenia projektu samotnie i tak narodził się KZO.

Konstrukcja

edytuj

Samolot jest dolnopłatem zaopatrzonym w silnik dwusuwowy napędzający dwułopatowe śmigło pchające. Podczas transportu skrzydła aparatu są składane. KZO zbudowany jest z materiałów pochłaniających fale elektromagnetyczne, dodatkowo pokryty specjalną powłoką polepszającą właściwości stealth aparatu. Głównym zadaniem KZO jest rozpoznanie, lokalizacja, wskazywanie i śledzenie potencjalnych celów. Aparat wyposażony jest w kamerę FLIR (Forward Looking Infra Red – obserwacja przedniej półsfery w podczerwieni) oraz kamerę światła dziennego. Obraz z kamery przekazywany jest w czasie rzeczywistym do stanowiska kontroli lotu na ziemi, może być również nagrywany na pokładowym nośniku danych. KZO startuje bezpośrednio z kontenera, w którym jest transportowany, przy użyciu przyspieszaczy startowych. Lądowanie odbywa się na spadochronie.

Służba

edytuj

W celu dokonania oceny systemu pierwszy KZO został dostarczony niemieckiej armii w 1998 roku. Operacyjny system KZO został dostarczony w 2005 roku. Od lutego 2006 roku Bundeswehra używa go w Afganistanie.

Linki zewnętrzne

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Wojciech Łuczak. Bundeswehra stawia na bezpilotowce. „Raport”. 5, s. 46-50, 2002. ISSN 1429-270x.