Karen Lancaume

francuska aktorka pornograficzna

Karen Lancaume, właśc. Karine Bach (ur. 19 stycznia 1973 w Lyonie, zm. 28 stycznia 2005 w Paryżu[3]) – francuska aktorka filmów pornograficznych[4]. W latach 1997–2001 wystąpiła w 54 filmach. Nominowana do nagrody Hot d'Or w 2000 w kategorii „najlepsza francuska aktorka”[5][6]. Największy, międzynarodowy rozgłos osiągnęła grając jedną z głównych ról w filmie Gwałt (Baise-moi, 2000).

Karen Lancaume
ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Karine Bach

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1973
Lyon

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 2005
Paryż

Używane pseudonimy

Karen Lancome, Karen Lancoume, Karen D., Caren, Lauren Del Rio, Karen Lancom, Karen Bach[1]

Lata aktywności

1996-2000[1]

Narodowość

francuska[1]

Liczba filmów

85[1]

Wymiary

34B-24-35 cm

Wzrost

167 cm[2]

Masa ciała

54 kg

Biust

naturalny

Rozmiar stopy

38

Kolor włosów

czarne

Kolor oczu

brązowe

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodziła się i wychowywała się na przedmieściach Lyonu, w dość zamożnej rodzinie. Jej ojciec pochodził z Niemiec, a matka z Maroka. Nie wyróżniała się od innych dziewczyn w jej wieku: spokojna, romantyczna i trochę introwertyczna. Po rozpoczęciu studiów (reklama/marketing) zaczęła pracować w dyskotece, gdzie poznała lokalnego didżeja – Francka Cerrone[7], z którym wkrótce wzięła ślub. Mąż, mając na uwadze problemy finansowe, namówił ją do udziału w filmach pornograficznych. Wkrótce postanowili, że będą występować jedynie razem. Zasada ta została jednak złamana bardzo szybko[6].

Kariera

edytuj

Mąż, mając na uwadze problemy finansowe, namówił ją do udziału w filmach pornograficznych. Wkrótce postanowili, że będą występować jedynie razem. Zasada ta została jednak złamana bardzo szybko[6]. Już w 1996 Karen zagrała z innym aktorem, a w 1997 na planie filmu L’indécente aux enfers Franck miał problemy z męskością i reżyser Marc Dorcel (za obopólną zgodą) zadecydował o zakończeniu zdjęć z innym aktorem. Małżeństwo wkrótce zakończyło się rozwodem[6].

Karen pozostała w branży do 2001 r., pracując w tym czasie z najlepszymi reżyserami filmów pornograficznych w Europie: Marcem Dorcel, Alainem Payet, Mario Salieri czy Lucą Damiano. Wystąpiła w produkcjach Vidéo Marc Dorcel (VMD), w tym Cena pożądania (L’Enjeu du désir, 1999) Alaina Payeta z Davidem Perrym i Silvią Saint,

W 1998 wystąpiła w filmie dokumentalnym Exhibition 99 (reż. John B. Root), prezentującym wywiady z aktorkami z branży erotycznej oraz pokazującym nagrywanie filmów pornograficznych „od kuchni”. Okazała w nim awersję do swojej pracy, mówiąc: „Byłam zirytowana, mokra, zmarznięta do szpiku kości, a nikt nawet nie zaoferował mi ręcznika. Kiedy zakończą kręcić scenę, jesteś bezwartościowy.”

W 2001 wycofała się z branży pornograficznej. Pragnęła grać w filmach zorientowanych na dużo szerszą publiczność. Pomimo iż głośny mainstreamowy film Gwałt (Baise-moi) uczynił z niej osobę powszechnie znaną, próba zrobienia kariery w klasycznym przemyśle rozrywkowym zakończyła się niepowodzeniem i po 2002 ostatecznie wycofała się z show-biznesu[8].

28 stycznia 2005 popełniła samobójstwo poprzez przedawkowanie leków nasennych (temazepam)[9][10]. Została znaleziona martwa w paryskim apartamencie, należącym do jej chłopaka[6]. Pozostawiła krótką notatkę: „Zbyt bolesne”[8].

Filmografia

edytuj
  • 1996 – Nurse’s Diary
  • 1997 – Private Gold 25: When the Night Falls
  • 1997 – Dręczona pożądaniem (L’indécente aux enfers)
  • 1997 – Pamiętnik grzechem pisany (Journal d’ une infirmire)
  • 1997 – Fetyszysta (Le Fétichiste)
  • 1998 – Piętno grzechu (L’Empreinte du vice)
  • 1998 – Exhibition 99 (film dokumentalny)
  • 1999 – Le principe de plaisir
  • 1999 – Cena pożądania (L’Enjeu du désir)
  • 2000 – Gwałt (Baise-moi) jako Nadine
  • 2000 – À feu et a sexe sur la Riviera
  • 2001 – Marionetka (La Marionnette)
  • 2001 – Lady Chérie

Nagrody i nominacje

edytuj
Rok Nagroda Kategoria Film Rezultat
1998 Hot d’Or Najlepsza aktorka francuska - Nominacja
2000 Hot d’Or Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Gwałt (Baise-moi) Wygrana

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Karen Lancaume w serwisie IAFD
  2. Karen Lancaume w bazie IMDb (ang.)
  3. Karen Bach. FDb.cz. [dostęp 2012-10-02]. (cz.).
  4. Karen Lancaume. Listal. [dostęp 2012-10-02]. (ang.).
  5. 2000 Hot D’or Nominations Are In. May Ceremonies In Cannes. Adult Video News. [dostęp 2012-10-12]. (ang.).
  6. a b c d e Karen Lancaume Biography. Karen Lancaume: Official Movie Fan Club. [dostęp 2020-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-24)]. (ang.).
  7. Franck Cerrone w serwisie IAFD
  8. a b Karen Lancaume Biography (1973-2005). Find a Grave. [dostęp 2012-10-12]. (ang.).
  9. Karen Lancaume (19 de Janeiro de 1973). Filmow. [dostęp 2012-10-02]. (port.).
  10. Bach, l'«indecente» all’inferno. Il Manifesto. [dostęp 2012-10-12]. (wł.).

Linki zewnętrzne

edytuj