Karen Lancaume
Karen Lancaume, właśc. Karine Bach (ur. 19 stycznia 1973 w Lyonie, zm. 28 stycznia 2005 w Paryżu[3]) – francuska aktorka filmów pornograficznych[4]. W latach 1997-2001 wystąpiła w 54 filmach. Nominowana do nagrody Hot d'Or w 2000 w kategorii „najlepsza francuska aktorka”[5][6]. Największy, międzynarodowy rozgłos osiągnęła grając jedną z głównych ról w filmie Gwałt (Baise-moi, 2000).
| |
| Prawdziwe imię i nazwisko |
Karine Bach |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1973 |
| Data i miejsce śmierci |
28 stycznia 2005 |
| Używane pseudonimy |
Karen Lancome, Karen Lancoume, Karen D., Caren, Lauren Del Rio, Karen Lancom, Karen Bach[1] |
| Lata aktywności |
1996-2000[1] |
| Narodowość | |
| Liczba filmów |
85[1] |
| Wymiary |
34B-24-35 cm |
| Wzrost |
167 cm[2] |
| Masa ciała |
54 kg |
| Biust |
naturalny |
| Rozmiar stopy |
38 |
| Kolor włosów |
czarne |
| Kolor oczu |
brązowe |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Wczesne lata edytuj
Urodziła się i wychowywała się na przedmieściach Lyonu, w dość zamożnej rodzinie. Jej ojciec pochodził z Niemiec, a matka z Maroka. Nie wyróżniała się od innych dziewczyn w jej wieku: spokojna, romantyczna i trochę introwertyczna. Po rozpoczęciu studiów (reklama/marketing) zaczęła pracować w dyskotece, gdzie poznała lokalnego didżeja – Francka Cerrone[7], z którym wkrótce wzięła ślub. Mąż, mając na uwadze problemy finansowe, namówił ją do udziału w filmach pornograficznych. Wkrótce postanowili, że będą występować jedynie razem. Zasada ta została jednak złamana bardzo szybko[6].
Kariera edytuj
Mąż, mając na uwadze problemy finansowe, namówił ją do udziału w filmach pornograficznych. Wkrótce postanowili, że będą występować jedynie razem. Zasada ta została jednak złamana bardzo szybko[6]. Już w 1996 Karen zagrała z innym aktorem, a w 1997 na planie filmu L’indécente aux enfers Franck miał problemy z męskością i reżyser Marc Dorcel (za obopólną zgodą) zadecydował o zakończeniu zdjęć z innym aktorem. Małżeństwo wkrótce zakończyło się rozwodem[6].
Karen pozostała w branży do 2001 r., pracując w tym czasie z najlepszymi reżyserami filmów pornograficznych w Europie: Marcem Dorcel, Alainem Payet, Mario Salieri czy Lucą Damiano. Wystąpiła w produkcjach Vidéo Marc Dorcel (VMD), w tym Cena pożądania (L’Enjeu du désir, 1999) Alaina Payeta z Davidem Perrym i Silvią Saint,
W 1998 wystąpiła w filmie dokumentalnym Exhibition 99 (reż. John B. Root), prezentującym wywiady z aktorkami z branży erotycznej oraz pokazującym nagrywanie filmów pornograficznych „od kuchni”. Okazała w nim awersję do swojej pracy, mówiąc: „Byłam zirytowana, mokra, zmarznięta do szpiku kości, a nikt nawet nie zaoferował mi ręcznika. Kiedy zakończą kręcić scenę, jesteś bezwartościowy.”
W 2001 wycofała się z branży pornograficznej. Pragnęła grać w filmach zorientowanych na dużo szerszą publiczność. Pomimo iż głośny mainstreamowy film Gwałt (Baise-moi) uczynił z niej osobę powszechnie znaną, próba zrobienia kariery w klasycznym przemyśle rozrywkowym zakończyła się niepowodzeniem i po 2002 ostatecznie wycofała się z show-biznesu[8].
28 stycznia 2005 popełniła samobójstwo poprzez przedawkowanie leków nasennych (temazepam)[9][10]. Została znaleziona martwa w paryskim apartamencie, należącym do jej chłopaka[6]. Pozostawiła krótką notatkę: „Zbyt bolesne”[8].
Filmografia edytuj
- 1996 – Nurse’s Diary
- 1997 – Private Gold 25: When the Night Falls
- 1997 – Dręczona pożądaniem (L’indécente aux enfers)
- 1997 – Pamiętnik grzechem pisany (Journal d’ une infirmire)
- 1997 – Fetyszysta (Le Fétichiste)
- 1998 – Piętno grzechu (L’Empreinte du vice)
- 1998 – Exhibition 99 (film dokumentalny)
- 1999 – Le principe de plaisir
- 1999 – Cena pożądania (L’Enjeu du désir)
- 2000 – Gwałt (Baise-moi) jako Nadine
- 2000 – À feu et a sexe sur la Riviera
- 2001 – Marionetka (La Marionnette)
- 2001 – Lady Chérie
Nagrody i nominacje edytuj
| Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1998 | Hot d’Or | Najlepsza aktorka francuska | - | Nominacja |
| 2000 | Hot d’Or | Najlepsza aktorka pierwszoplanowa | Gwałt (Baise-moi) | Wygrana |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Karen Lancaume w serwisie IAFD
- ↑ Karen Lancaume w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Karen Bach. FDb.cz. [dostęp 2012-10-02]. (cz.).
- ↑ Karen Lancaume. Listal. [dostęp 2012-10-02]. (ang.).
- ↑ 2000 Hot D’or Nominations Are In. May Ceremonies In Cannes. Adult Video News. [dostęp 2012-10-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e Karen Lancaume Biography. Karen Lancaume: Official Movie Fan Club. [dostęp 2020-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-24)]. (ang.).
- ↑ Franck Cerrone w serwisie IAFD
- ↑ a b Karen Lancaume Biography (1973-2005). Find a Grave. [dostęp 2012-10-12]. (ang.).
- ↑ Karen Lancaume (19 de Janeiro de 1973). Filmow. [dostęp 2012-10-02]. (port.).
- ↑ Bach, l'«indecente» all’inferno. Il Manifesto. [dostęp 2012-10-12]. (wł.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Karen Lancaume w bazie Filmweb
- Karen Lancaume w bazie IMDb (ang.)
- Karen Lancaume w serwisie Adult Film Database
- Karen Lancaume w serwisie IAFD