Karol Gomoliński
Karol Sariusz Gomoliński herbu Jelita (ur. 1696, zm. 22 listopada 1784 w Krośniewicach) – polski sędzia, podkomorzy łęczycki[1].
 Karol Gomoliński na portrecie Konstantego Aleksandrowicza | |
 Jelita | |
| podkomorzy łęczycki | |
| Data urodzenia |
1696 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Jan Gomoliński |
| Żona |
Helena z Pokrzywnickich |
| Dzieci |
Ignacy, Józefata, Marianna |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujZasłynął ze sprawiedliwych wyroków, które wydawał po wnikliwym zapoznaniu się ze sprawą. Ze względu na częste opowiadanie się po stronie pokrzywdzonych niższych stanów nazywano go „sędzią wdów i sierot”. Rozstrzygnięcia jego rzadko były uchylane i mało kto się od nich odwoływał[1].
Był miecznikiem łęczyckim w czasach Augusta II, w czasach Stanisława Leszczyńskiego awansował na podczaszego i chorążego (w 1744). Od 1749 był sędzią grodzkim, a w 1757 został mianowany podkomorzym. Poseł województwa łęczyckiego na sejm konwokacyjny 1764 roku[2]. Był członkiem konfederacji generalnej 1764 roku[3]. Dalszych awansów nie chciał, a nawet wprost odmawiał królowi i Radzie Nieustającej nominacji na wojewodę łęczyckiego (w 1775)[1].
Nie brał udziału w elekcjach Stanisława Leszczyńskiego ani Augusta III, natomiast podpisał elekcję Stanisława Augusta. Brał czynny udział w sejmach w 1735, 1746, 1764[1]. Konsyliarz konfederacji Czartoryskich w 1764 roku[4].
Unikał zaszczytów, przyjął tylko Order św. Stanisława od Stanisława Augusta oraz przywilej urządzania jarmarków w Krośniewicach (których był właścicielem) od tego samego króla[1].
Na starość dużo czasu spędzał w klasztorze bernardynów w Łęczycy. Tamże został pochowany po śmierci w 1784[1].
Karol Gomoliński w roku 1736 poślubił w Piątku Helenę Pokrzywnicką herbu Grzymała[5], miał z nią syna Ignacego (był konsyliarzem konfederacji łęczyckiej i instygatorem koronnym) oraz córki Józefatę i Mariannę[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Władysław Konopczyński, Gomoliński Karol h. Jelita, [w:] Polski Słownik Biograficzny, www.ipsb.nina.gov.pl, 1959 [dostęp 2016-12-25].
- ↑ Tomasz Szwaciński, Sejmiki poselskie przed konwokacją 1764 r., w: Kwartalnik Historyczny R. 113 nr 1 (2006), s. 29.
- ↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, [b.n.s.].
- ↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, s. 5.
- ↑ Jakub Selder, Od Gomolińskich do Rembielińskich, Ridero IT Publishing, 2021, s. 19, ISBN 978-83-8273-209-2.