Karol Kirst
Karol Kirst (ur. 7 stycznia 1885 w Łodzi, zm. 13 maja 1953 tamże) – polski prawnik, działacz związkowy i polityk, urzędnik państwowy II Rzeczypospolitej, wojewoda białostocki w latach 1927–1930.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Karol Henryk Edward Kirst |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1885 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Wojewoda białostocki | |
| Okres |
od 24 listopada 1927 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 7 stycznia 1885 w Łodzi, w rodzinie Edwarda i Natalii z Olex-Majewskich. Ukończył IV Gimnazjum w Warszawie. Studiował na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1903/1904 wystąpił z uczelni w związku z akcją bojkotowania uczelni rosyjskich. W 1910 ukończył studia na wydziale prawa uniwersytetu w Dorpacie[1]. Tam należał do Korporacji Akademickiej Konwent Polonia[2]. Po ukończeniu studiów był aplikantem przy Sądzie Okręgowym w Warszawie, od 1912 pomocnikiem adwokata przysięgłego, następnie adwokatem przysięgłym w Odessie oraz radcą prawnym Rosyjskiego Towarzystwa Żeglugi i Handlu w Odessie. W 1917 został wybrany radnym miejskim Odessy z grupu polskiej[1].
Od 1918 był sędzią pokoju w Lipnie, referentem i radcą w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej, radca i naczelnik wydziału w Ministerstwie Sprawiedliwości, w latach 1918–1919 w Sekretariacie Związku Zawodowego Robotników Rolnych RP. W latach 1919–1920 kierownik biura Komitetu Obrony Śląska w Częstochowie. Działacz PSL „Wyzwolenie”. Od grudnia 1924 sędzia Sądu Apelacyjnego we Lwowie, później dyrektor Departamentu Politycznego, a następnie Departamentu Administracyjnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od 24 listopada 1927 do 10 lipca 1930 wojewoda białostocki, następnie prokurator i od 14 lutego 1934 sędzia Sądu Najwyższego RP. Działacz BBWR.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 49-3-4)[3].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1926)[4][1]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 lipca 1939)[5]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[1]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[1]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 139. [dostęp 2021-07-31].
- ↑ Konwent Polonia [online], www.archiwumkorporacyjne.pl [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-10].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: LESZEK ST. SIWIK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-03-07].
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 259, poz. 727 „za zasługi, położone na polu organizacji i administracji sądownictwa”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 165, poz. 404 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Bibliografia edytuj
- „Kto był kim w II Rzeczypospolitej”, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd. I.