Karol Studziński

Karol Studziński
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1828 ; Kraków
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	15 marca 1883 ; Warszawa
Instrumenty	altówka
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, altowiolista
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Studziński (ur. 24 stycznia 1828 w Krakowie, zm. 15 marca 1883 w Warszawie^[1]^[2]) – polski kompozytor i alowiolista.

Życiorys edytuj

Syn Marcina^[2], brat Piotra i Wincentego^[1]. Był uczniem Wincentego Gorączkiewicza^[1]^[2]. Początkowo działał w Krakowie, następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie był członkiem kwartetu smyczkowego Apolinarego Kątskiego i altowiolistą w orkiestrze Teatru Wielkiego^[1]^[2]. W latach 1864–1868 był wykładowcą śpiewu zbiorowego i solfeżu w Warszawskim Instytucie Muzycznym^[1]^[2]. W 1856 roku założył kwartet męski, z którym wykonał uwerturę do opery Czarodziejski flet^[2].

Skomponował 2 msze i szereg pieśni, m.in. Do róży na sopran solo i 4-głosowy chór mieszany^[1]^[2]. Opublikował podręczniki Początki śpiewu (1871) i Studia odnoszące się do sposobów śpiewania (1878)^[1]^[2].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 846. ISBN 978-83-01-13410-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Słownik muzyków polskich. T. 2. M–Z. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 212.

Linki zewnętrzne edytuj

Karol Studziński – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[chodkowski-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 846. ISBN 978-83-01-13410-5.

[smp-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Słownik muzyków polskich. T. 2. M–Z. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 212.

[1]

[2]