Kazimierz Suski de Rostwo
Kazimierz Stanisław Suski de Rostwo (ur. 21 września 1891 w Krapowcach na Wołyniu, zm. 9 marca 1974 w Krakowie) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, sportowiec, olimpijczyk z Paryża 1924.
| |
 podpułkownik kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 września 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku kawalerii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
          
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Syn Tadeusza i Marii z Przyborowskich. W 1909 roku ukończył II Szkołę Realną w Krakowie, w 1914 roku Akademię Rolniczą w Taborze, zdobywając zawód agronoma. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii Austro-Węgier. 1 stycznia 1916 roku został mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty. Jego oddziałem macierzystym był austro-węgierski 13 pułk piechoty[1].
Od 1 listopada 1918 w Wojsku Polskim w stopniu porucznika, od 1920 rotmistrza. W listopadzie 1924 roku został przydzielony z 6 pułku ułanów do 6 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Stanisławowie na stanowisko I oficera sztabu[2]. 11 marca 1926 roku został przydzielony do macierzystego pułku[3]. W 1929 roku został komendantem Szkoły Podoficerów Zawodowych Kawalerii w Jaworowie. W styczniu otrzymał przeniesienie do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu[4]. Od 1931 roku w stopniu majora. Od 1936 roku zastępca dowódcy 21 pułku Ułanów Nadwiślańskich. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[5]. Od 13 sierpnia 1939 dowódca tego pułku[6].
Ranny w kampanii wrześniowej. Podczas okupacji niemieckiej oficer Armii Krajowej (ps. „Rewera”). Zastępca dowódcy 8 Dywizji Piechoty AK.
Wszechstronny sportowiec. Uprawiał wioślarstwo, szermierkę, strzelanie, pływanie, ale największe sukcesy odnosił w WKKW. Podczas igrzysk olimpijskich w 1924 roku zajął 24 miejsce w indywidualnym Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego oraz 7 miejsce w drużynie.
Zmarł 9 marca 1974 roku w Krakowie[7]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (część wojskowa przy ul. Prandoty, kwatera 8 WOJ-12-16)[8].
Od 29 czerwca 1929 roku był żonaty z Heleną z Dąbrowskich (1903–1982), z którą miał syna Leszka (1930–2007) i córkę Marię Ewę (1937–2020)[8].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 13439[9] (13 września 1939)[10]
- Krzyż Walecznych (1921)[11]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)[12]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[13][14]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[15]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[15]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[15]
- Odznaka 6 Pułku Ułanów Kaniowskich[15]
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)
Przypisy edytuj
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 284, 484.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 120 z 12 listopada 1924 roku, s. 671.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 11 marca 1926 roku, s. 86.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 14.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 128.
- ↑ Wołyńska Brygada Kawalerii [online], Blog – Bitwa pod Mokrą, 4 lutego 2010 [zarchiwizowane z adresu 2012-07-01].
- ↑ Migdał 1974 ↓, s. 6.
- ↑ a b Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-06-02].
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 512.
- ↑ Rómmel 1958 ↓, s. 407.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 77)
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska” - jako kapitan Kazimierz Rostwo-Suski.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 660.
- ↑ a b c d Na podstawie fotografii [1].
![[1]](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a7/Kazimierz_Suski_de_Rostwo.jpg){kind=link}
Bibliografia edytuj
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Juliusz Rómmel: Za honor i ojczyznę. Wspomnienia dowódcy armii „Łódź” i „Warszawa”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, 1958.
- Konstanty Migdał. Sportowiec i żołnierz. „Dziennik Polski”. 68 (9349), s. 6, 1974-03-21. Kraków: Krakowskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- (pol.) Sylwetka zawodnika na portalu PKOL
- (ang.) Wyniki olimpijskie zawodnika na portalu Sports-Reference.com