Kazimierz Wojciechowski (pedagog)

polski pedagog

Kazimierz Wojciechowski (ur. 17 marca 1905 w Chrzanowie, zm. 25 stycznia 1994 w Warszawie) – polski pedagog, profesor nauk humanistycznych (1961), działacz społeczny, od 1955 nauczyciel akademicki, od 1961 profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Kazimierz Wojciechowski
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1905
Chrzanów

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1994
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: pedagogika dorosłych
Profesura

1961

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego
Uniwersytet Warszawski

Życiorys

edytuj

Od 1923 do 1924 członek Związku Polskiej Młodzieży Socjalistycznej Szkół Średnich. Od 1925 członek Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. Od 1927 był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS).

Główną działalność o charakterze oświatowym i pedagogicznym rozpoczął w Towarzystwie Uniwersytetu Robotniczego, gdzie od 1929 do 1938 był członkiem Zarządu Głównego. Działał również w Organizacji Młodzieży TUR, a przede wszystkim w Czerwonym Harcerstwie TUR. W Czerwonym Harcerstwie od 1931 do 1938 był wiceprzewodniczącym Rady Głównej, którą kierował Stanisław Dubois. W ramach działalności harcerskiej był współredaktorem miesięcznika „Gromada”.

W czasie okupacji hitlerowskiej organizował tajne nauczanie w Liceum im. Limanowskiego w Warszawie. Był również od 1942 członkiem Wydziału Oświaty Dorosłych w Departamencie Oświaty i Kultury Delegatury Rządu na Kraj. Aresztowany przez Gestapo 14 stycznia 1944 i więziony na Pawiaku. Uwolniony, uczestniczył w działaniach tworzenia samorządu w trakcie powstania warszawskiego na Żoliborzu.

Po wyzwoleniu członek „lubelskiej” PPS. Od 1946 do 1948 sekretarz generalny ZG Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego. Po 1948 poświęcił się pracy naukowej w zakresie pedagogiki i samokształcenia, osiągając tytuł profesora zwyczajnego Uniwersytetu Warszawskiego. Główny popularyzator dorobku Czerwonego Harcerstwa.

W 1981 współtwórca i pierwszy przewodniczący Stowarzyszenia Oświatowców Polskich.

Niektóre publikacje

edytuj
  • Praca umysłowa: podręcznik samokształcenia, Warszawa 1947;
  • Oświata ludowa 1863-1905 w Królestwie Polskim i Galicji, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1954;
  • Sztuka czytania: obrazki z życia i wskazówki wraz ze słownikiem wyrazów obcych, Warszawa 1956;
  • Zagadnienia oświaty dorosłych, (redakcja), Ossolineum, 1958;
  • Zagadnienia popularyzacji wiedzy i czytelnictwa (redakcja), Ossolineum, 1966;
  • Pedagogika dorosłych (redakcja), Warszawa 1966;
  • Wychowanie dorosłych, Wrocław, Ossolineum 1973;
  • Z pamiętnika wychowawcy (redakcja) Warszawa 1976;
  • Encyklopedia oświaty i kultury dorosłych (redakcja) Ossolineum, 1986;

Bibliografia

edytuj
  • PPS. Wspomnienia z lat 1918-1939, Warszawa 1987;
  • W gromadach Czerwonego Harcerstwa TUR, Warszawa 1982

Linki zewnętrzne

edytuj