Klasyczny pomór świń

Klasyczny pomór świń (łac. Pestis clasica suum, ang. classical swine fever – CSF) – zaraźliwa, zakaźna choroba wirusowa świń domowych i dzików cechująca się wybroczynowością.

Wywołuje go wirus RNA z rodziny Flaviviridae, rodzaj Pestivirus, podobny do BVD-MD, BDV. Od 1994 r. Polska jest uznawana za kraj wolny od klasycznego pomoru świń, występuje on jeszcze w Niemczech, Francji, Rosji i innych krajach stanowiąc poważny problem ekonomiczny.

We wrześniu 2018 roku klasyczny pomór świń pojawił się w Japonii. Był to pierwszy przypadek choroby w tym państwie od 1992 roku.

Rezerwuarem są dziki, świnie i dzikie świnie afrykańskie. Źródłem zakażenia są najczęściej zwierzęta chore, bezobjawowi nosiciele a także pośrednio ptaki, sprzęt inseminacyjny, zakażona woda, pokarm, odchody, zarażają się również płody w macicy. Wirus namnaża się w migdałkach, następuje wiremia, atakuje tkanki limfatyczne i szpik powodując immunosupresję, leukopenię, trombocytopenię. Śmiertelność przy postaci ostrej zbliża się do 100%; ozdrowieńcy zyskują trwałą odporność.

Postacie choroby

1. Typowa
   • po inkubacji 2-4 dni silna gorączka, chorują niemal wszystkie zwierzęta w stadzie
   • zapalenie spojówek, wybroczyny na skórze zwłaszcza podbrzusza i wewnętrznych stron kończyn, wymioty i biegunka
   • niedowłady i porażenia
2. Przewlekła
   • wyniszczenie, niedokrwistość
   • śmierć po kilku tygodniach, miesiącach
3. Atypowa
   • ronienia
   • rodzenie prosiąt z objawami nerwowymi (niedorozwój móżdżku)

Zmiany anatomopatologiczne:

• wybroczyny na skórze, na nagłośni, w pęcherzu moczowym, nerkach
• „butony” w jelicie (rzekomobłoniaste zapalenie jelit cienkich)
• zawały brzeżne w śledzionie

Zwalczanie

Choroba zwalczana z urzędu, obowiązek poinformowania powiatowego lekarza weterynarii. Zakaz szczepień, ścisła izolacja i wybijanie sztuk zakażonych, podejrzanych o zakażenie i o chorobę, dezynfekcja. Utylizować należy również skażone produkty żywnościowe, bowiem mrożone mięso dzika może stanowić źródło zakażenia przez blisko rok, zaś solone jelita przez od 3 do 5 miesięcy. W przypadku trucheł wirusy dezaktywują się po blisko 2–3 dniach, jedynie w szpiku kości długich wirulencja utrzymuje się przez ponad 15 dni.

Zobacz też

• afrykański pomór świń (łac. Pestis africana suum, ang. African Swine Fever – ASF)

Bibliografia

• Zygmunt Pejsak, Choroby świń.

Przypisy

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.