Klasztor Franciszkanów we Wronkach
Klasztor franciszkanów we Wronkach – klasztor franciszkanów, wchodzący w skład prowincji wielkopolskiej, na terenie archidiecezji poznańskiej, we Wronkach w województwie wielkopolskim[2].
| Klasztor franciszkanów | |
 nr rej. AK-I-11a/159[1] z 21.12.1932
| |
 Kościół podominikański Zwiastowania NMP | |
| Państwo |  Polska
|
| Miejscowość | Wronki |
| Kościół | Kościół katolicki |
| Właściciel | Franciszkanie |
| Prowincja | Św. Franciszka w Poznaniu |
| Typ zakonu | męski |
| Obiekty sakralne | |
| Fundator | Jan Korzbok Łącki |
| Styl | barok |
| Data budowy | koniec XVII w. |
Położenie na mapie Wronek   Klasztor franciszkanów | |
Położenie na mapie Polski  Klasztor franciszkanów | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  Klasztor franciszkanów | |
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego  Klasztor franciszkanów | |
Położenie na mapie gminy Wronki  Klasztor franciszkanów | |
 52°42′38″N 16°22′29″E/52,710556 16,374722
| |
| Strona internetowa klasztoru | |
HistoriaEdytuj
W 1279 sprowadził do Wronek dominikanów książę wielkopolski Przemysł II. Pierwszy zespół klasztorny uległ zniszczeniu w 1603. Murowany kościół wzniesiono według projektu Krzysztofa Bonadury Starszego pod koniec XVII w. Kasata zakonu nastąpiła w 1838[3]. Społeczeństwo ze składek własnych odkupiło klasztor i przekazało arcybiskupowi gnieźnieńsko-poznańskiemu Mieczysławowi Ledóchowskiemu. W 1868 arcybiskup ten sprowadził do Wronek franciszkanów reformatów. Wzniesiono wówczas nowy budynek klasztorny, według projektu Antoniego Krzyżanowskiego[4]. Klasztor zamknięto ponownie w dobie Kulturkampfu w roku 1875. Zakonnicy przebywali w nim jednak aż do wybuchu I wojny światowej. Klasztor oficjalnie otwarto ponownie w 1925. Stał się jednym z konwentów młodej prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych z siedzibą prowincjała w Katowicach na Górnym Śląsku. Do 1931 istniało w murach klasztoru Kolegium Serafickie – niższe seminarium duchowne. W latach 1932-1939 utworzono we wronieckim konwencie studium teologiczne. W czasie II wojny światowej mieścił się w nim szpital wojskowy. Po wojnie otwarto w budynkach klasztornych dom dziecka. Franciszkanie odzyskali klasztor w latach dziewięćdziesiątych XX w. Obecnie konwent należy do prowincji poznańskiej franciszkanów. Mieści się w nim seminarium duchowne i filia Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza[5].
W kościele przyklasztornym znajdują się witraże projektowane przez Stanisława Powalisza oraz polichromie na sklepieniu wykonane przez Mariana Schwartza z Obrzycka.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie. 2018-09-30.
- ↑ Osieczna. www.franciszkanie.net, 2009-02-27. [dostęp 2010-08-15].
- ↑ K. Kaczmarek, Pokasacyjne losy kościoła dominikanów we Wronkach i jego wyposażenia, [w:] Kasaty klasztorów na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów i na Śląsku na tle procesów sekularyzacyjnych w Europie, red. M. Derwich, t. II,, 2014.
- ↑ Józef Modrzejewski, Antoni Krzyżanowski – architekt, budowniczy, przedsiębiorca (1808-1895), w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/1989, s.126, ISSN 0137-3552
- ↑ Piotr Maluśkiewicz: Zabytkowe klasztory w Wielkopolsce. Poznań: Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury, 2006, s. 310-313. ISBN 83-87816-75-2.