Kościół św. Stanisława w Skrzeszewie

Kościół świętego Stanisławarzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Drohiczyn diecezji drohiczyńskiej.

Kościół Świętego Stanisława
Zabytek: nr rej. 265/60 z 25.11.1960[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok od frontu
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Skrzeszew

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Stanisława

Wezwanie

św. Stanisława

Wspomnienie liturgiczne

11 kwietnia

Położenie na mapie gminy Repki
Mapa konturowa gminy Repki, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Stanisława”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Stanisława”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Stanisława”
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego
Mapa konturowa powiatu sokołowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Stanisława”
Ziemia52°24′04,0″N 22°30′58,5″E/52,401111 22,516250

Budowa obecnej świątyni została rozpoczęta około 1705 roku z fundacji Stanisława Godlewskiego stolnika burskiego, dzięki staraniom jego brata Jana Godlewskiego podkomorzego burskiego i ukończona została w 1733 roku. Kościół został uszkodzony na początku XIX wieku i odrestaurowany został w 1837 roku dzięki staraniom Franciszka Obniskiego posła na sejm: w tym czasie została zbudowana fasada z portykiem. Budowla została odnowiona w 2 połowie XIX wieku i w XX wieku. Świątynia reprezentuje styl barokowo – klasycystyczny i jest orientowana. Kościół jest murowany z cegły i otynkowany. Nawa świątyni jest prostokątna, czteroprzęsłowa, prezbiterium posiada równą szerokość z nawą, jest prostokątne i dwuprzęsłowe: po bokach wschodniego przęsła nawy są umieszczone kwadratowe kaplice pełniące funkcję ramion transeptu: do kaplicy północnej jest dobudowana zakrystia i kruchta. Wewnątrz ściany nawy są rozczłonkowane pilastrami toksańskimi, w nawie podwojonymi, natomiast w kaplicach parzystymi, podtrzymującymi przełamujące się belkowanie. Nawa nakryta jest sklepieniem kolebkowatym z lunetami na gurtach. Kaplice i prezbiterium otwierają się do nawy wysokimi, półkoliście zamkniętymi arkadami. Od zachodu znajduje się chór muzyczny murowany, oparty na szerokiej, półkoliście zamkniętej arkadzie, ujętej z lewej i prawej strony parami pilastrów, z balustradą składającą się ze ślepych, spłaszczonych tralek. Na zewnątrz ściany boczne są rozczłonkowane uproszczonymi pilastrami. Okna są zamknięte łukiem odcinkowym i obustronnie rozglifione. Przed fasadą znajduje się wydatny portyk z czterema kolumnami jońskimi, zwieńczonymi trójkątnym frontem z wieńcem i wstęgami w tympanonie oraz datą 1733. Nad wejściem jest umieszczona tablica informująca o odbudowie świątyni[2].

Przypisy

edytuj
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2018-12-30].
  2. Gmina Repki. Stowarzyszenie "Lokalna Grupa Działania - Tygiel Doliny Bugu". [dostęp 2018-12-30]. (pol.).