Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnocinie

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnocinie – rzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany we wsi Czarnocin (powiat piotrkowski). Funkcjonuje przy nim parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnocinie

kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Czarnocin
Adres	Główna 144, 97-318 Czarnocin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czarnocinie
Wezwanie	Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Historia Data rozpoczęcia budowy 1879 Data zakończenia budowy 1891 Data poświęcenia 5 maja 1891
Dane świątyni Wieża kościelna • liczba wież 1
Położenie na mapie gminy Czarnocin Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnocinie
Położenie na mapie Polski Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnocinie
Położenie na mapie województwa łódzkiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnocinie
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnocinie
51°35′33,3172″N 19°40′54,9779″E

Historia

Parafia we wsi była erygowana 23 kwietnia 1289 przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba Świnkę. Pierwsza świątynia z drewna została zbudowana w 1289. Spłonęła ona w 1712. Kolejna (również drewniana) postawiona została w latach 1713–1715. Z uwagi na brak konserwacji i remontów popadła w ruinę i również strawił ją ogień. Nabożeństwa odprawiano później w kaplicy urządzonej doraźnie w dzwonnicy.

Obecny kościół murowany wystawiono w latach 1879–1891. Konsekrował go biskup Aleksander Kazimierz Bereśniewicz 5 maja 1891. Został on rozbudowany w 1905.

Architektura

Obiekt jest orientowany, eklektyczny, jednonawowy, zbudowany na planie prostokąta, z prezbiterium węższym od nawy i zamkniętym trójbocznie. Ma przybudówki oraz kwadratową wieżę na osi fasady głównej.

Wyposażenie

Ołtarz główny zawiera XIX-wieczny obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który zasłaniany jest obrazem św. Rocha. Wyżej znajduje się obraz Przemienienia Pańskiego. Po bokach ustawione są rzeźby świętych Piotra i Pawła. Ołtarz prawy (Matki Bożej Nieustającej Pomocy) jest XVIII-wieczny, z obrazem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem u góry, a lewy jest XIX-wieczny i przedstawia św. Franciszka z Ukrzyżowanym Chrystusem (w części górnej ma jeszcze obraz św. Barbary). Ponadto w świątyni znajdują się:

• polichromowana ambona (XVIII wiek),
• klasycystyczna chrzcielnica (XVIII wiek),
• barokowy krucyfiks,
• eklektyczna rzeźba zmartwychwstałego Chrystusa (1883),
• witraże (wotum Tysiąclecia Chrztu Polski),
• tablice pamiątkowe,
• epitafia.

Galeria

• 
  Widok od prezbiterium
• 
  Ołtarz główny
• 
  Chór muzyczny