Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Puchaczowie
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Łęczna archidiecezji lubelskiej.
A/609[1] z dnia 10.10.1956 i 17.07.1972 | |||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||
fasada świątyni | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Puchaczów | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego | |||||||||||||||
51°18′29,5″N 22°58′41,7″E/51,308194 22,978250 |
Obecna, murowana świątynia była budowana od 1778 roku dzięki staraniom księdza Leonarda Prokopowicza, opata sieciechowskiego (do końca XVIII wieku właścicielem wsi było opactwo benedyktyńskie w Sieciechowie). Jeszcze nieukończona budowla została konsekrowana w 1786 roku. W 1800 roku, wciąż jeszcze nie ukończona, już musiała być wyremontowana. Została również wzmocniona przyporami. Polichromia została wykonana w 1914 roku.
Jest to budowla orientowana, murowana, wzniesiona z cegły i otynkowana. Posiada jedną nawę i została wybudowana na planie prostokąta. Trójprzęsłowa nawa posiada we wnętrzu ścięte naroża. Z przodu wyodrębnione są dwie koliste lokalności (w północnej znajdują się schody na chór), pomiędzy nimi, w podchórzu jest umieszczona kruchta. Prezbiterium jest węższe i niższe od nawy, jednoprzęsłowe, na planie prostokąta i zamknięte półkoliście. Od strony południowej przylega do niego zakrystia na planie prostokąta ze skarbczykiem na piętrze, od strony północnej znajduje się nowa zakrystia (dobudowano ją w 1907 roku).
Ołtarz główny został wykonany w stylu rokokowym pod koniec XVIII wieku, w centralnej części jest umieszczony obraz Matki Bożej Wniebowziętej, w zwieńczeniu rzeźby aniołów i obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w sukienkach srebrnych wykonany w XVIII wieku. Tabernakulum reprezentuje styl rokokowy. Świątynia posiada cztery pary ołtarzy bocznych. Pierwsza para znajduje się przy tęczy i reprezentuje styl barokowo-klasycystyczny (pochodzą sprzed 1866 roku). W lewym znajduje się późnogotycki krucyfiks (z początku XVI wieku), w prawym znajduje się obraz św. Mikołaja pochodzący z końca XVIII wieku. Pozostałe ołtarze są umieszczone w nawie - są podobne do tych znajdujących się przy tęczy, murowane, wykonane w stylu późnobarokowym w latach 1778 - 1786. Są ujęte parami kolumn, z przerwanymi zwieńczeniami. W ołtarzach znajdują się obrazy w stylu barokowym. W pierwszej parze, w lewym znajduje się obraz Matki Bożej Różańcowej, w prawym znajduje się obraz św. Antoniego Padewskiego (obydwa zostały wykonane w 2 połowie XVIII wieku).
Do wyposażenia świątyni należy chrzcielnica posiadająca XVIII-wieczną, miedzianą czaszę i nowszą, drewnianą podstawę. Prospekt organowy w stylu późnobarokowym, ozdobiony rzeźbami aniołków, powstał zapewne w XIX wieku. Ławki w stylu późnobarokowym zostały wykonane w XVIII wieku, feretron w stylu rokokowym pochodzi z 2 połowy XVIII wieku i jest ozdobiony rzeźbą Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Szafa zakrystyjna reprezentuje styl późnobarokowy, rzeźba Chrystusa Frasobliwego reprezentuje styl barokowy, krucyfiks został wykonany w stylu późnobarokowym, monstrancja i kielich zostały wykonane w stylu barokowym[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-11-20] .
- ↑ Puchaczów kościół Wniebowzięcia NMP. Lubelskie Klimaty. [dostęp 2015-11-20]. (pol.).