Konkolniki
Konkolniki lub Kąkolniki (hist. Kakolniki, ukr. Кукільники, trans. Kukilnyky) – wieś położona nad potokiem Bybełka, lewobrzeżnym dopływem Dniestru w rejonie halickim obwodu iwanofrankiwskiego.
 Kościół św. Marii Magdaleny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
18,131 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 03431 |
| Kod pocztowy |
77143 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°11′07″N 24°48′39″E/49,185278 24,810833
| |
_XVII_w.jpg)
Historia
edytuj.JPG)
Wieś weszła w skład uposażenia arcybiskupów lwowskich dzięki nadaniu księcia Władysława Opolczyka w 1386. Parafia została ufundowana w 1421 przez biskupa Jana Półkozica Rzeszowskiego. W 1430 król Władysław Jagiełło nadał Konkolnikom prawo magdeburskie. W tym okresie powstał pierwszy, drewniany kościół w Konkolnikach oraz zamek zbudowany przez arcybiskupa halickiego, a następnie pierwszego lwowskiego Jakuba Strzemię. Następnie w połowie XV wieku zamek został odremontowany przez arcybiskupa Grzegorza z Sanoka, który w 1476 zdołał się w nim obronić przed tureckim napadem.
Czas I Rzeczypospolitej, a szczególnie wiek XVII to częste najazdy i napady kozaków, Turków i Tatarów. W latach 1618–1620 kościół i zamek zostały zniszczone podczas najazdów turecko-tatarskich.
Pod koniec VIII w. Kąkolniki[1] należały do arcybiskupstwa lwowskiego, jego dożywotnim prosesorem był arcybiskup Ferdynand Kicki. Miasteczko leżało w cyrkule brzeżańskim i miało charakter rolniczy z przetwórstwem i usługami rolniczymi. Funkcjonował tu młyn wodny na potoku Bybełka. W miasteczku znajdował się kościół rzymskokatolicki i greckokatolicki oraz osobne cmentarze: polski i ruski.
Kąkolniki do 1939 były siedzibą rzymskokatolickiego dekanatu kąkolnickiego w archidiecezji lwowskiej[2].
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Konkolniki w powiecie rohatyńskim województwa stanisławowskiego.
Latem 1939 odbyło się w Konkolnikach Gminne Święto Teatrów i Chórów Ludowych[3].
W południowej części Konkolnik leży dawniej samodzielna wieś Słobódka Konkolnicka. Miała tu miejsce zbrodnia popełniona przez oddział Ukraińskiej Powstańczej Armii, dokonana 2 kwietnia 1944 na polskich mieszkańcach wsi.
Zabytki
edytuj- zamek[4]
- kościół św. Marii Magdaleny konsekrowany w 1782 roku, w stylu barokowym, proj. przypuszczalnie Piotra Polejowskiego, obecnie w stanie ruiny
Przypisy
edytuj- ↑ http://www.miasta-galicji.pl/assets/materialy/Tom_23_Berzezany_Kakolniki_sz.pdf
- ↑ Dorota Lewandowska (oprac.), Akta parafii wyznania rzymskokatolickiego z archidiecezji lwowskiej, lata: 1601-1685, 1740-1951. Inwentarz zespołu PL, 1 303 [online], www.agad.gov.pl [dostęp 2019-02-21].
- ↑ Gminne Święto w Konkolnikach obok Rohatyna. „Wschód”. Nr 142, s. 5, 6 sierpnia 1939.
- ↑ Kąkolniki (Konkolniki). [dostęp 2013-08-18].
Bibliografia
edytuj- Andrzej Betlej: Kościół parafialny w Kąkolnikach. [W:] Sztuka kresów wschodnich: materiały sesji naukowej. T. II. Kraków, 1996, s. 213–230. [dostęp 2016-12-22]
Linki zewnętrzne
edytuj- Kąkolniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 940.
- Zamek w Kąkolnikiach (Konkolnikach)
- Konkolniki na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)