Konstanty Radziwiłł (ur. 1958)
Konstanty Radziwiłł (ur. 9 stycznia 1958 we Wrocławiu[1]) – polski lekarz, polityk i dyplomata, doktor nauk medycznych, działacz samorządu lekarskiego. W latach 2001–2010 prezes Naczelnej Izby Lekarskiej, w latach 2015–2018 minister zdrowia w rządach Beaty Szydło oraz Mateusza Morawieckiego, senator IX kadencji, w latach 2019–2023 wojewoda mazowiecki, w latach 2023–2024 ambasador RP na Litwie.
Konstanty Radziwiłł (2015) | |
Data i miejsce urodzenia |
9 stycznia 1958 |
---|---|
Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej | |
Okres |
od 2001 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister zdrowia | |
Okres |
od 16 listopada 2015 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Wojewoda mazowiecki | |
Okres |
od 25 listopada 2019 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP na Litwie | |
Okres |
od 18 kwietnia 2023 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujW 1973 ukończył Szkołę Podstawową nr 205 w Warszawie, a w 1977 VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie[2]. W latach 1977–1983 studiował na I Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom lekarza. Specjalizował się w medycynie ogólnej (1993) i medycynie rodzinnej (1994)[2]. Ukończył podyplomowe studium ekonomiki zdrowia na UW oraz podyplomowe studium bioetyki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[1]. W 2011 w Wojskowym Instytucie Medycznym uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie napisanej pod kierunkiem Jerzego Kruszewskiego pracy pt. Ocena wielkości efektu placebo w leczeniu chorób alergicznych i astmy na podstawie metaanalizy opublikowanych wysokiej jakości badań skuteczności leków[3].
W latach 1980–1981 był prezesem Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Akademii Medycznej i członkiem Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w podziemnych działaniach NZS[4][5]. Był także działaczem Ruchu Wolność i Pokój, w ramach którego od 1986 wchodził w skład Rady Funduszu Ruchu WiP[6].
Po studiach w latach 1983–1984 pracował jako lekarz stażysta na Ursynowie, następnie jako lekarz podstawowej opieki zdrowotnej w tej samej dzielnicy. Do 1989 zatrudniony również w stołecznym pogotowiu ratunkowym. W latach 1986–1991 był lekarzem zakładowym w przedsiębiorstwach przemysłowych. W 1996 został właścicielem niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej pod nazwą Przychodnia Medycyny Rodzinnej[1][2]. Wykładał w Szkole Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie (2001–2003), a w 2005 został asystentem w Katedrze i Zakładzie Medycyny Rodzinnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego[2].
Od 1993 był działaczem samorządu lekarskiego[2]. Należał do Komitetu Łącznikowego Europejskiego Forum Organizacji Medycznych i Światowej Organizacji Zdrowia. Zajmował różne funkcje w warszawskiej Okręgowej Izbie Lekarskiej i Naczelnej Radzie Lekarskiej. W NRL pełnił m.in. funkcje sekretarza (1997–2001 oraz 2014–2015), prezesa (2001–2010) i wiceprezesa (2010–2014)[2][7]. Z członkostwa w Naczelnej Radzie Lekarskiej zrezygnował w 2017[8]. W latach 2010–2012 był prezydentem Stałego Komitetu Lekarzy Europejskich[9]. Współzałożyciel i wiceprezes Związku Dużych Rodzin „Trzy Plus”[10]. W 2010 został ekspertem Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia, a w 2013 przewodniczącym rady nadzorczej centrum medycznego[2]. Także w 2013 podjął współpracę z Jarosławem Gowinem[11], został ekspertem Polski Razem[12].
W wyborach w 2015 wystartował do Senatu z ramienia PiS (jako kandydat Polski Razem[13]) w okręgu nr 41, uzyskując mandat senatora IX kadencji[14] (otrzymał blisko 100 tys. głosów). 16 listopada 2015 został powołany na ministra zdrowia w rządzie Beaty Szydło[15]. W maju 2016 wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości[16]. W okresie pełnienia funkcji ministra zdrowia przeprowadził reformę wprowadzającą sieć szpitali i zmiany w POZ. Pod koniec urzędowania prowadził bezskuteczne rozmowy z protestującymi rezydentami[17].
11 grudnia 2017 objął stanowisko ministra zdrowia w nowo utworzonym rządzie Mateusza Morawieckiego[18]. 9 stycznia 2018 został odwołany[19]. Bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019[20]. W wyborach w tym samym roku nie uzyskał senackiej reelekcji[21].
25 listopada 2019 został przez premiera Mateusza Morawieckiego powołany na stanowisko wojewody mazowieckiego[22]. 15 marca 2023 mianowany ambasadorem RP na Litwie[23][24]. 31 marca tegoż roku zakończył pełnienie funkcji wojewody[25]. 18 kwietnia 2023 objął stanowisko ambasadora w Wilnie[26][27]. Urzędowanie zakończył 31 lipca 2024[28].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)[29]
- Złoty Krzyż Zasługi (2004)[30]
- Złoty Medal za Zasługi dla Straży Granicznej (2021)[31]
- Krzyż Komandorski Orderu „Za zasługi dla Litwy” (2023)[32]
- Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2015)[33]
Życie prywatne
edytujWywodzi się z polskiego rodu książęcego Radziwiłłów herbu Trąby. Jest wnukiem Konstantego Mikołaja Radziwiłła, właściciela Zegrza, synem Alberta Hieronima Radziwiłła i Anny Marii z domu Czartoryskiej, bratem Macieja i Zofii Bocheńskiej oraz kuzynem Dominika Radziwiłła[34].
Jest żonaty z Joanną Małgorzatą z domu Dąbrowską. Ma czterech synów i cztery córki[1]: Marię (ur. 1983), Macieja (ur. 1984), Annę (ur. 1986), Elżbietę (ur. 1987), Jana (ur. 1989), Michała (ur. 1991), Karola (ur. 1993) i Barbarę (ur. 2000)[34][35].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Konstanty Radziwiłł w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2015-08-05].
- ↑ a b c d e f g Konstanty Radziwiłł. Naczelna Izba Lekarska. [dostęp 2015-09-28].
- ↑ Konstanty Radziwiłł, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-09-28] .
- ↑ Relacja Konstantego Radziwiłła. encysol.pl, 2010. [dostęp 2015-09-28].
- ↑ Historia: Rys historyczny Niezależnego Zrzeszenia Studentów. nzs.pl. [dostęp 2015-09-30].
- ↑ Ruch Wolność i Pokój. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2014-06-21].
- ↑ Konstanty Radziwiłł. Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie. [dostęp 2023-04-19].
- ↑ Radziwiłł rezygnuje z członkostwa w Naczelnej Radzie Lekarskiej. PolitykaZdrowotna.com, 16 października 2017. [dostęp 2023-04-19].
- ↑ History. cpme.eu. [dostęp 2015-09-28]. (ang.).
- ↑ Zarząd i Komisja Rewizyjna. 3plus.pl. [dostęp 2015-09-28].
- ↑ Drużyna Gowina przygotuje program dla Polski. tvp.info, 23 września 2013. [dostęp 2015-09-30].
- ↑ Eksperci Polski Razem Zjednoczonej Prawicy. polskarazem.pl. [dostęp 2015-09-30].
- ↑ Radziwiłł wystartuje w wyborach do Senatu. Z poparciem PiS. termedia.pl, 31 sierpnia 2015. [dostęp 2015-10-31].
- ↑ Znamy już wszystkich senatorów. tvn24.pl, 26 października 2015. [dostęp 2015-10-26].
- ↑ Prezydent powołał rząd. prezydent.pl, 16 listopada 2015. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ K. Radziwiłł wstąpił do PiS. politykazdrowotna.com, 16 maja 2016. [dostęp 2016-05-16].
- ↑ Łukasz Lipiński, Joanna Sawicka. Rząd ugrzązł. Rating Rządu. „Polityka”. 46 (3136), s. 12–14, 15 listopada 2017.
- ↑ Powołanie rządu Morawieckiego. tvn24.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ Prezydent powołał nowych ministrów. prezydent.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-09].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-06-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Konstanty Radziwiłł został nowym wojewodą mazowieckim. Nominował go Mateusz Morawiecki. gazeta.pl, 25 listopada 2019. [dostęp 2019-11-25].
- ↑ Konstanty Radziwiłł, dotychczasowy wojewoda mazowiecki, nowym ambasadorem na Litwie. rp.pl, 21 marca 2023. [dostęp 2023-03-24].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 marca 2023 r. nr 110.32.2023 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 366).
- ↑ Natalia Rozbicka: Konstanty Radziwiłł nie pełni już obowiązków wojewody. Wiemy, kto go zastępuje. rdc.pl, 4 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-12].
- ↑ Ambasador. gov.pl. [dostęp 2023-04-18].
- ↑ Kamil Zalewski: Konstanty Radziwiłł nowym ambasadorem Polski na Litwie. Prezydent Nauseda przyjął listy uwierzytelniające. polskieradio24.pl, 18 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-18].
- ↑ Ambasador Radziwiłł kończy swoją misję w Wilnie. zw.lt, 25 lipca 2024. [dostęp 2024-08-20].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 maja 2009 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2009 r. nr 61, poz. 815).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2004 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 11, poz. 222).
- ↑ „Złoty Medal za Zasługi dla Straży Granicznej” dla Wojewody Mazowieckiego. gov.pl, 30 listopada 2021. [dostęp 2023-07-28].
- ↑ Lietuvos Respublikos Prezidento dekretas Nr. 1K-1392 dėl apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais valstybinio vizito proga. lrp.lt, 4 lipca 2023. [dostęp 2023-07-09]. (lit.).
- ↑ Uroczysta sesja Rady Miasta na Zamku Królewskim. um.warszawa.pl, 30 lipca 2015. [dostęp 2015-09-28].
- ↑ a b Konstanty Mikołaj ks. Radziwiłł na Nieświeżu h. Trąby. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-02-23].
- ↑ Radziwiłł 6. genealogy.euweb.cz. [dostęp 2020-03-20].