Krwawnik wyprostowany
Krwawnik wyprostowany[3] (Achillea stricta Schleich. ex Koch) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Jest to takson niedostatecznie jeszcze poznany, wymagający dalszych badań[4], według The Plant List takson niepewny[2].
| ||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | Euphyllophyta | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | astrowe | |
| Rząd | astrowce | |
| Rodzina | astrowate | |
| Podrodzina | Asteroideae | |
| Rodzaj | krwawnik | |
| Gatunek | krwawnik wyprostowany | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Achillea stricta Schleich. ex Koch Syn. Fl. Germ. Helv. (Koch) 1(2): 374. 1837[2] | ||
Spis treści
Rozmieszczenie geograficzneEdytuj
Występuje w zachodniej części Półwyspu Bałkańskiego i w górach Europy Południowej i Środkowej (Alpy, Apeniny, Sudety, Karpaty. W Polsce potwierdzono jego występowanie tylko na dwóch stanowiskach: Wyżnia Polana Tomanowa w Tatrach i koło Karpacza w Karkonoszach. Natomiast na Śląsku spotyka się formy pośrednie, wykazujące cechy k. wyprostowanego A. stricta i k. pospolitego (A. millefolium)[4].
Na jedynym stanowisku w Tatrach po 1981 r. nie znaleziono krwawnika wyprostowanego. Słowaccy botanicy podają, że występuje w słowackiej części Bieszczadów Zachodnich, być może więc znaleziony zostanie również po ich polskiej stronie[4].
MorfologiaEdytuj
- Pokrój
- Z płożącego się kłącza wyrasta gruba, mocna łodyga o wysokości do 90 cm[4].
- Liście
- 2-3 krotnie pierzaste, lancetowate. Liście odziomkowe i dolne liście łodygowe na ogonkach, wyższe – siedzące. Oś liścia wąsko oskrzydlona. Górna część osi ząbkowana[4].
- Kwiaty
- Zebrane w koszyczki o długości 4-5 mm, te z kolei zebrane w szczytowy podbaldach. Koszyczek składa się z 5 żeńskich, białych, różowych lub liliowych kwiatów języczkowych oraz licznych obupłciowych, żółtych kwiatów rurkowatych[4].
- Owoce
- Niełupka długości do 2,5 mm, bez puchu kielichowego[4].
Biologia i ekologiaEdytuj
Bylina, hemikryptofit. Rośnie na górskich łąkach i w murawach. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Liczba chromosomów 2n=18.
Zagrożenia i ochronaEdytuj
Na terenie Polski uznany za wymierający[4]. Jest umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin w kategorii DD (stopień zagrożenia trudny do określenia). Znajduje się także na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski w kategorii E (wymierający – krytycznie zagrożony). W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię DD (stopień zagrożenia trudny do ustalenia)[5]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-04-15].
- ↑ a b The Plant List. [dostęp 2017-03-12].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b c d e f g h Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.