Kusacz śniady

Kusacz śniady
	Crypturellus tataupa
	(Temminck, 1815)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	ptaki paleognatyczne
Rząd	kusacze
Rodzina	kusacze
Rodzaj	Crypturellus
Gatunek	kusacz śniady
Synonimy
	Tinamus tataupa Temminck, 1815; Crypturus lepidotus Swainson, 1837; Crypturus tataupa peruviana Cory, 1915;
	Tinamus tataupa Temminck, 1815; Crypturus lepidotus Swainson, 1837; Crypturus tataupa peruviana Cory, 1915;
Podgatunki
	C. t. inops Bangs & Noble, 1918; C. t. lepidotus (Swainson, 1837); C. t. peruvianus (Cory, 1915); C. t. tataupa (Temminck, 1815);
	C. t. inops Bangs & Noble, 1918; C. t. lepidotus (Swainson, 1837); C. t. peruvianus (Cory, 1915); C. t. tataupa (Temminck, 1815);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kusacz śniady^[7] (Crypturellus tataupa) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kusaczy (Tinamidae), występujący głównie w środkowej i wschodniej Ameryce Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Zasięg występowania Edytuj

Kusacz śniady występuje w zależności od podgatunku^[8]^[9]:

C. tataupa inops – południowo-zachodni Ekwador, północno-zachodnie Peru.
C. tataupa lepidotus – północno-wschodnia Brazylia.
C. tataupa peruvianus – środkowe Peru.
C. tataupa tataupa – północna i wschodnia Boliwia do południowej Brazylii, Paragwaju i północnej Argentyny.

Morfologia Edytuj

Długość ciała 24,5–26,5 cm; masa ciała samic 189–298 g, samców 169–229 g^[8]. Brązowe upierzenie z białym brzuchem i podbródkiem, głowa, szyja i pierś niebieskoszare. Samice podobne do samców, ale większe^[8].

Ekologia Edytuj

Kusacz śniady zamieszkuje lasy tropikalne i subtropikalne; lokalnie obszary zakrzewione i trawiaste^[8]. Żywi się nasionami, owocami i drobnymi bezkręgowcami. Samica składa 2–6 jaj w zagłębieniu w ziemi, z których po 20 dniach wylęgają się młode. Jajami i pisklętami opiekuje się samiec.

Status Edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kusacza śniadego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana; w 1996 roku ptak ten opisywany był jako dość pospolity. Jego liczebność spada ze względu na polowania i utratę siedlisk^[6].

Przypisy Edytuj

↑ Crypturellus tataupa, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b ^c C.J. Temminck: Histoire naturelle generale des pigeons et des gallinaces. T. 3. Amsterdam: J.C. Sepp & fils, 1815, s. 590, 752. (fr.).
↑ ^a ^b W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 345, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).
↑ ^a ^b Ch.B. Cory. Descriptions of new birds from South America and adjacent islands. „Publications of the Field Museum of Natural History. Ornithological series”. 1 (8), s. 293, 1912. (ang.).
↑ O. Bangs & G.K. Noble. List of Birds Collected on the Harvard Peruvian Expedition of 1916. „The Auk”. 35, s. 445, 1918. (ang.).
↑ ^a ^b BirdLife International, Crypturellus tataupa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-1 [dostęp 2020-07-02] (ang.).
↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Tinamidae Gray,GR, 1840 (1831) - kusacze - Tinamous (wersja: 2018-03-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-01].
↑ ^a ^b ^c ^d J. Cabot, D.A. Christie, F. Jutglar & C.J. Sharpe: Tataupa Tinamou (Crypturellus tataupa), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana, (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.tattin1.01. [dostęp 2020-07-02]. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ratites: Ostriches to Tinamous. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne Edytuj

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Crypturellus tataupa, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Temminck-2] C.J. Temminck: Histoire naturelle generale des pigeons et des gallinaces. T. 3. Amsterdam: J.C. Sepp & fils, 1815, s. 590, 752. (fr.).

[Swainson-3] W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 345, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).

[Cory-4] Ch.B. Cory. Descriptions of new birds from South America and adjacent islands. „Publications of the Field Museum of Natural History. Ornithological series”. 1 (8), s. 293, 1912. (ang.).

[Bangs&Noble-5] O. Bangs & G.K. Noble. List of Birds Collected on the Harvard Peruvian Expedition of 1916. „The Auk”. 35, s. 445, 1918. (ang.).

[iucn-6] BirdLife International, Crypturellus tataupa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-1 [dostęp 2020-07-02] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-7] Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Tinamidae Gray,GR, 1840 (1831) - kusacze - Tinamous (wersja: 2018-03-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-01].

[Cabot&inni-8] J. Cabot, D.A. Christie, F. Jutglar & C.J. Sharpe: Tataupa Tinamou (Crypturellus tataupa), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana, (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.tattin1.01. [dostęp 2020-07-02]. (ang.).

[ioc-9] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ratites: Ostriches to Tinamous. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-01]. (ang.).

[7]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[8]

[9]