LHS 1140

gwiazda w gwiazdozbiorze Wieloryba

LHS 1140gwiazda w gwiazdozbiorze Wieloryba, odległa od Słońca o około 40 lat świetlnych. Odkryto dwie planety krążące wokół tej gwiazdy.

LHS 1140
ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wieloryb

Rektascensja

00h 44m 59,331s[1]

Deklinacja

−15° 16′ 17,54″[1]

Paralaksa (π)

0,066700 ± 0,000067[1]

Odległość

48,900 ± 0,049 ly
14,993 ± 0,015[2] pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

14,18 ± 0,03m[3]

Ruch własny (RA)

317,58 ± 0,12 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−596,617 ± 0,085 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−13,23 ± 0,60 km/s[3]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M4,5 V[1]

Masa

0,179 ± 0,014[2] M

Promień

0,2139 ± 0,0041[2] R

Metaliczność [Fe/H]

−0,24 ± 0,10[3]

Jasność

0,00441 ± 0,00013 L[2]

Okres obrotu

131 ± 5 d[3]

Wiek

>5 mld lat[3]

Temperatura

3216 ± 39 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J00445930-1516166
Katalog Gliesego: GJ 3053
NLTT 2465

Charakterystyka edytuj

LHS 1140 jest czerwonym karłem, reprezentuje typ widmowy M. Ma masę równą niespełna 18% masy Słońca, promień równy około 21% promienia Słońca i jasność 0,4% jasności Słońca[2]. Gwiazda ma wiek oceniany na 5 miliardów lat, obraca się wolno wokół osi i jest spokojna – nie przejawia gwałtownych rozbłysków typowych dla młodszych czerwonych karłów[4].

Układ planetarny edytuj

W 2017 odkryto pierwszą planetę krążącą wokół tej gwiazdy, która z punktu widzenia obserwatora na Ziemi przechodzi przed tarczą gwiazdy. To pozwala wyznaczyć jej promień[3][4]. Jest on równy 1,727 ± 0,032 promienia Ziemi; ma ona dużą masę, 6,98 ± 0,89 M🜨[2]. Jej wysoka gęstość wskazuje, że jest to planeta skalista (superziemia), zapewne z dużym metalicznym jądrem, która nie ma gęstej otoczki gazowej. Planeta krąży w środkowej części ekosfery wokół gwiazdy, otrzymuje o połowę mniej promieniowania niż Ziemia, a na jej powierzchni może istnieć woda w stanie ciekłym. Ze względu na bliskość względem Układu Słonecznego i zjawisko tranzytów jest ona dobrą kandydatką do badań składu atmosfery (o ile ją posiada), w szczególności pod kątem obecności substancji, które świadczą o występowaniu życia[3][4]. Jej współczynnik podobieństwa do Ziemi ma wartość 0,70[5].

Zidentyfikowana rok później druga planeta ma mniejszy promień (1,282 ± 0,024 R🜨) i masę (1,81 ± 0,39 M🜨). Krąży bliżej gwiazdy, dociera do niej 6 razy więcej promieniowania niż do Ziemi, a temperatura równowagowa powierzchni jest oceniana na ponad 430 K[2].

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
c[2][6] 0,0057 ± 0,0012 3,777931 ± 0,000003 0,02675 ± 0,00070 <0,31
b[2][7] 0,0220 ± 0,0028 24,736959 ± 0,000080 0,0936 ± 0,0024 <0,06

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f LHS 1140 w bazie SIMBAD (ang.) [dostęp 2018-08-08].
  2. a b c d e f g h i j Kristo Ment, et al.. A second planet with an Earth-like composition orbiting the nearby M dwarf LHS 1140. „Astronomical Journal”, 2018. arXiv:1808.00485. Bibcode2018arXiv180800485M. 
  3. a b c d e f g Jason A. Dittmann, Jonathan M. Irwin, David Charbonneau, Xavier Bonfils, Nicola Astudillo-Defru, Raphaëlle D. Haywood, Zachory K. Berta-Thompson, Elisabeth R. Newton, Joseph E. Rodriguez1, Jennifer G. Winters, Thiam-Guan Tan, Jose-Manuel Almenara, François Bouchy8, Xavier Delfosse, Thierry Forveille, Christophe Lovis, Felipe Murgas, Francesco Pepe, Nuno C. Santos, Stephane Udry, Anaël Wünsche, Gilbert A. Esquerdo, David W. Latham, Courtney D. Dressing. A temperate rocky super-Earth transiting a nearby cool star. „Nature”. 544 (7650), s. 333–336, 2017-04-20. DOI: 10.1038/nature22055. ISSN 0028-0836. [dostęp 2017-04-21]. (ang.). 
  4. a b c Nowe odkrycie egzoplanety mogącej być najlepszą kandydatką do poszukiwania oznak życia. Europejskie Obserwatorium Południowe, 2017-04-19. [dostęp 2017-04-21].
  5. The Habitable Exoplanets Catalog. [w:] Planetary Habitability Laboratory [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo, 2020-10-05. [dostęp 2021-03-23]. (ang.).
  6. LHS 1140 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  7. LHS 1140 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)