Wikipedia

Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 – sztafeta 4 × 100 m mężczyzn

Główny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012.

Sztafeta 4 × 100 metrów mężczyzn to czwarta sztafeta, w której rozdano medale w lekkoatletyce na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie.

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012
Lekkoatletyka
Sztafeta 4 × 100 metrów mężczyzn
ilustracja
Złoty medal Złoty medal

Jamajka Jamajka

Srebrny medal Srebrny medal

Trynidad i Tobago Trynidad i Tobago

Brązowy medal Brązowy medal

Francja Francja

Dyscyplina rozpoczęła się 10 sierpnia o godzinie 19:45 czasu londyńskiego[1]. Wtedy to rozegrano pierwszą rundę zawodów. Decydująca faza, która wyłoniła mistrza olimpijskiego odbyła się 11 sierpnia o godzinie 21:00 czasu londyńskiego[2]. Zawody odbyły się na Stadionie Olimpijskim w Londynie.

Złoty medal zdobyli Jamajczycy, którzy ustanowili rekord świata (36,84 s).

Poz. - pozycja
OR - rekord olimpijski | NR - rekord krajowy | PB - rekord życiowy | =PB - wyrównany rekord życiowy |
SB - najlepszy wynik w sezonie | =SB - wyrównany najlepszy wynik w sezonie
DNS - nie wystartował | DNF - dyskwalifikacja za falstart
* wyniki podawane w sekundach

Rekordy

edytuj

W poniższej tabeli przedstawione są rekord świata i rekord olimpijski przed rozegraniem zawodów, tj. na 10 sierpnia 2012 roku.

Rekord świata   Jamajka (Nesta Carter, Michael Frater, Yohan Blake, Usain Bolt) 37,04 s Taegu, Korea Południowa 04.09.2011
Rekord olimpijski   Jamajka (Nesta Carter, Michael Frater, Usain Bolt, Asafa Powell) 37,10 s Pekin, Chiny 22.08.2008

Terminarz

edytuj
Data[3] Godzina (UTC+1) Wydarzenie
10 sierpnia 2012 19:45 Eliminacje
11 sierpnia 2012 21:00 Finał

Przebieg zawodów

edytuj

Eliminacje

edytuj

W pierwsze rundzie wystartowało 16 zespołów, które zostały zgłoszone do zawodów. Bezpośrednio do finałowej rundy awansowały trzy najlepsze ekipy (Q) oraz dwie drużyny z najlepszymi czasami, którzy zajęli miejsca gorsze niż trzecie (q).

Bieg 1

edytuj
Poz. Państwo Tor Zawodnicy Rezultat Uwagi
1 3  Jamajka 6 Michael Frater, Nesta Carter, Yohan Blake, Kemar Bailey-Cole 37,39 Q,  
2 1  Kanada 3 Jared Connaughton, Justyn Warner, Oluseyi Smith, Gavin Smellie 38,06 Q,  
3 2  Holandia 7 Patrick van Luijk, Giovanni Codrington, Brian Mariano, Churandy Martina 38,29 Q,  
4 4  Brazylia 8 Bruno de Barros, Nilson Andre, Sandro Viana, Aldemir da Silva Junior 38,35  
5 7  Chiny 5 Liang Jiahong, Zhang Peimeng, Su Bingtian, Guo Fan 38,38  
6 5  Saint Kitts i Nevis 4 Brijesh Lawrence, Jason Rogers, Antoine Adams, Lestrod Roland 38,41  
7 6  Włochy 9 Simone Collio, Fabio Cerutti, Jacques Riparelli, Davide Manenti 38,58  
8  Wielka Brytania 2 Dwain Chambers, Christian Malcolm, Daniel Talbot, Adam Gemili DSQ

Bieg 2

edytuj
Poz. Państwo Tor Zawodnicy Rezultat Uwagi
1 3  Stany Zjednoczone 7 Justin Gatlin, Darvis Patton, Jeffery Demps, Trell Kimmons 37,38 Q,  
2 1  Japonia 9 Shinji Takahira, Masashi Eriguchi, Ryōta Yamagata, Shōta Iizuka 38,07 Q,  
3 2  Trynidad i Tobago 4 Marc Burns, Keston Bledman, Emmanuel Callender, Richard Thompson 38,10 Q,  
4 4  Francja 5 Ronald Pognon, Christophe Lemaitre, Pierre-Alexis Pessonneaux, Jimmy Vicaut 38,15 q
5 7  Australia 2 Joshua Ross, Anthony Alozie, Isaac Ntiamoah, Andrew McCabe 38,17 q  
6 5  Polska 3 Robert Kubaczyk, Dariusz Kuć, Kamil Masztak, Kamil Kryński 38,31  
7 6  Niemcy 6 Alexander Kosenkow, Tobias Unger, Julian Reus, Lucas Jakubczyk 38,37
8 8  Hongkong 8 Lai Chun Ho, Tsui Chi Ho, Tang Yik Chun, Ng Ka Fung 38,61

Finał

edytuj

W finale wystartowało 8 drużyn. Kanada została zdyskwalifikowana[4]. W maju 2015 Stany Zjednoczone zostały zdyskwalifikowane[5].

Poz. Tor Państwo Zawodnicy Czas Uwagi
 1 6   Jamajka Nesta Carter, Michael Frater, Yohan Blake, Usain Bolt 36,84    
 2 9   Trynidad i Tobago Keston Bledman, Marc Burns, Emmanuel Callender, Richard Thompson 38,12
 3 3   Francja Jimmy Vicaut, Christophe Lemaitre, Pierre-Alexis Pessonneaux, Ronald Pognon 38,16
4 4   Japonia Ryōta Yamagata, Masashi Eriguchi, Shinji Takahira, Shōta Iizuka 38,35
5 8   Holandia Brian Mariano, Churandy Martina, Giovanni Codrington, Patrick van Luijk 38,39
6 2   Australia Anthony Alozie, Isaac Ntiamoah, Andrew McCabe, Josh Ross 38,43
5   Kanada Gavin Smellie, Oluseyi Smith, Jared Connaughton, Justyn Warner DSQ (37.89)
7   Stany Zjednoczone Trell Kimmons, Justin Gatlin, Tyson Gay, Ryan Bailey DSQ (37,04)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ 20:45 czasu polskiego
  2. ↑ 22:00 czasu polskiego
  3. ↑ Men's 4 × 100m Relay - Timetable. london2012.com. [dostęp 2012-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-27)]. (ang.).
  4. ↑ O sztafecie na stronie sport.pl
  5. ↑ "London 2012 4x100m relay men Results - Olympic athletics".

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lekkoatletyka_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_2012_–_sztafeta_4_×_100_m_mężczyzn&oldid=72142414”