Wikipedia

Yohan Blake

jamajski lekkoatleta, sprinter

Yohan Blake (ur. 26 grudnia 1989 w Saint James) – jamajski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach sprinterskich.

Yohan Blake
Ilustracja
Yohan Blake podczas mistrzostw świata w Daegu (2011)
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1989
Saint James

Wzrost

180 cm

Informacje klubowe
Klub

Racers Track Club

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jamajka
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 metrów)
złoto Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 metrów)
srebro Londyn 2012 lekkoatletyka
(bieg na 100 metrów)
srebro Londyn 2012 lekkoatletyka
(bieg na 200 metrów)
Mistrzostwa świata
złoto Daegu 2011 bieg na 100 metrów
złoto Daegu 2011 sztafeta 4 x 100 metrów
IAAF World Relays
złoto Nassau 2014 sztafeta 4 × 100 m
złoto Nassau 2014 sztafeta 4 × 200 m
brąz Nassau 2017 sztafeta 4 × 200 m
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Pekin 2006 sztafeta 4 × 100 metrów
srebro Bydgoszcz 2008 sztafeta 4 × 100 metrów
brąz Pekin 2006 bieg na 100 metrów
Multimedia w Wikimedia Commons

Czterokrotny medalista igrzysk olimpijskich oraz dwukrotny złoty medalista mistrzostw świata. Rekordzista Jamajki juniorów w biegu na 100 metrów (10,11 w 2007)[1]. Rekord życiowy Blake w biegu na dystansie 100 metrów – 9,69 – jest ex aequo drugim najlepszym rezultatem w historii światowej lekkoatletyki po wyniku Usaina Bolta (9,58), na równi z wynikiem Tysona Gaya (9,69)[2]. Dystans 200 metrów szybciej niż Blake (19,26) przebiegł jedynie Usain Bolt (19,19)[3][4]. Sprinter był członkiem jamajskiej sztafety 4 x 100 metrów, która w 2012 ustanowiła rekord świata w biegu rozstawnym[5]. Zdobywał medale mistrzostw swojego kraju[6][7]. Jego trenerem jest Glen Mills[8][9].

Kariera edytuj

Początki edytuj

Po zdobyciu medalu mistrzostw Jamajki w gronie kadetów w roku 2005 wystartował na mistrzostwach świata juniorów młodszych – w Marrakeszu zajął siódmą lokatę w biegu na 100 metrów oraz odpadł w eliminacjach sztafety szwedzkiej (9. miejsce w eliminacjach, Jamajczykom do awansu brakowało 0,06 sekundy)[10]. W kolejnym sezonie zdobywał medale na dwóch imprezach międzynarodowych – stawał na podium Carifta Games w Les Abymes oraz zdobył dwa medale (złoto w sztafecie i brąz indywidualnie) na rozegranych w Pekinie mistrzostwach świata juniorów[11].

7 kwietnia 2007 w Providenciales z wynikiem 10,11 ustanowił nowy rekord Jamajki juniorów w biegu na 100 metrów[1]. Trzy miesiące później zdobył srebrny medal mistrzostw panamerykańskich juniorów przegrywając w São Paulo z Kestonem Bledmanem z Trynidadu i Tobago[12].

W roku 2008 wywalczył awans do reprezentacji Jamajki na mistrzostwa świata juniorów, które odbywały się w Polsce[13]. W czasie zawodów w Bydgoszczy Jamajczyk zajął czwartą lokatę w biegu na 100 metrów[14] oraz zdobył wraz z Oshanem Baileyem, Dexterem Lee oraz Nickelem Ashmededem srebrny medal w biegu sztafetowym 4 × 100 metrów[15].

2009–2010 edytuj

Testy antydopingowe przeprowadzone podczas mistrzostw Jamajki, 28 czerwca 2009, wykazały obecność niedozwolonych środków. W związku z tym anulowano rezultaty Blake’a z mistrzostw kraju oraz kilku jego późniejszych startów, ostatecznie nałożono na niego karę tylko 3 miesięcznej dyskwalifikacji na skutek pomyłki, gdyż jak później się okazało wspomagacz jaki u niego wykryto nie był na liście zakazanych substancji przez WADA (14 września – 13 grudnia 2009)[16][17][18].

W sezonie 2010 wygrał na początku mityng w Spanish Town uzyskując na nim wynik 10,20 w biegu na 100 metrów. 12 czerwca w Nowym Jorku przebiegł 100 metrów w 9,91 (przy zbyt silnym wietrze)[19]. Przy regulaminowych warunkach 8 lipca w Lozannie i 16 lipca w Paryżu ponownie pokonał 100 metrów w czasie poniżej 10 sekund[20][21]. 22 lipca na mityngu Herculis 2010 w Monako pierwszy raz w karierze przebiegł 200 metrów w czasie poniżej 20 sekund uzyskując rezultat 19,85[22].

2011 edytuj

W pierwszym starcie w sezonie podczas mityngu Jamaica International Invitational 2011 w Kingston (7 maja) wygrał bieg na 100 metrów w czasie 9,80 – rezultat ten uzyskał jednak przy zbyt sprzyjającym wietrze, którego siła przekraczała 2,0 m/s[23]. Ponad miesiąc później w czasie mistrzostw Jamajki zajął drugie miejsce z czasem 10,09 drugie miejsce[6]. W półfinale mistrzostw świata, 28 sierpnia, jako jedyny ze startujących uzyskał wynik poniżej 10 sekund[24]. W finale rywalizacji sprinterów, która miała miejsce tego samego dnia, zdobył złoty medal po tym jak faworyt konkurencji Usain Bolt popełnił falstart – Blake ponownie był jednym zawodnikiem, który uzyskał wynik poniżej 10 sekund oraz został drugim w historii jamajskiej lekkoatletyki mistrzem globu w biegu na 100 metrów[25][26][27]. Ostatniego dnia mistrzostw Blake oraz jego koledzy z reprezentacji Nesta Carter, Michael Frater i Usain Bolt ustanowili nowy rekord świata w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów wynikiem 37,04. Po mistrzostwach w Korei Południowej wygrał dwa biegi na 100 metrów uzyskując dwukrotnie wynik 9,82 podczas mityngów w Zurychu (8 września)[28] i Berlinie (11 września)[29]. 16 września podczas memoriału Van Damme w Brukseli przebiegł dystans 200 metrów w czasie 19,26 – to drugi najlepszy wynik w historii światowej lekkoatletyki[30]. Reakcja startowa Jamajczyka wynosiła 0,269 sekundy, przy lepszym wyjściu z bloków mógłby on ustanowić rekord świata w tej konkurencji[30].

2012 edytuj

W pierwszym występie w sezonie 2012, na mityngu w Kingston 11 lutego, Blake ustanowił nowy rekord życiowy w biegu na 400 metrów – 46,49[31]. Na dystansie 200 metrów zainaugurował sezon 5 maja na mityngu Jamaica International Invitational 2012 uzyskując czas 19,81[32]. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie zdobył srebrne medale w biegu na 100 metrów, czasem 9,75 wyrównując swój rekord życiowy[33], oraz w biegu na 200 metrów[34]. Sztafeta Jamajki z Blakiem w składzie ostatniego dnia igrzysk w Londynie czasem 36,84 ustanowiła rekord świata w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów[35]. Podczas mitingu w Lozannie osiągnął rezultat 9,69, który jest drugim wynikiem w historii na tym dystansie.

2013 edytuj

Z powodu kontuzji nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Moskwie, gdzie miał bronić złotego medalu w biegu na 100 metrów[36][37].

2014-2015 edytuj

Blake rozpoczął sezon od startu w Manchesterze podczas Great City Games, gdzie ustanowił swój rekord życiowy z czasem 14,71 na nietypowym dystansie 150 metrów co jest piątym wynikiem w historii tego typu biegów. Wystąpił także podczas World Relays w Nassau, gdzie z Blakiem na ostatniej zmianie Jamajka ustanowiła rekord świata w Sztafecie 4 × 200 metrów z czasem 1:18,63. Podczas mityngu Diamentowej Ligi w Glasgow wystartował na dystansie 100 metrów gdzie stawiany był w roli faworyta, lecz po przebiegnięciu połowy dystansu wyraźnie zwolnił i runął na ziemię nie kończąc tym samym biegu, bieżnie opuścił na wózku z pomocą lekarzy i fizjoterapeutów. Po wykonaniu wnikliwych badań okazało się, że zerwał on ścięgno udowe które oderwało się od kości i koniecznie będzie przeprowadzenie operacji, tym samym zakończył nie tylko sezon 2014, lecz także pogrzebało to szansę na występ w Mistrzostwach Świata w Pekinie 2015[38][39][40].

2016 edytuj

Blake wrócił na Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro, dotarł w nich do finału biegu na 100m w którym zajął 4 miejsce z czasem 9.93, kilka dni później zdobył złoto w sztafecie 4x100m na czele z Usainem Boltem[41].

Osiągnięcia edytuj

 
Yohan Blake na mecie biegu na 100 metrów podczas mistrzostw świata w Daegu
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Pozycja Wynik
2005 Mistrzostwa świata juniorów młodszych   Marrakesz bieg na 100 m 7. miejsce 10,65
sztafeta szwedzka eliminacje 1:54,47
2006 Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów   Port-of-Spain bieg na 100 m   1. miejsce 10,33
bieg na 200 m   1. miejsce 21,02
sztafeta 4 × 100 m   1. miejsce 40,49
Mistrzostwa świata juniorów   Pekin bieg na 100 m   3. miejsce 10,42
sztafeta 4 × 100 m   1. miejsce 39,05
2007 Mistrzostwa panamerykańskie juniorów   São Paulo bieg na 100 m   2. miejsce 10,34
sztafeta 4 × 100 m – DNF
sztafeta 4 × 400 m   3. miejsce 3:06,17
2008 Mistrzostwa świata juniorów   Bydgoszcz bieg na 100 m 4. miejsce 10,51
sztafeta 4 × 100 m   2. miejsce 39,25
2011 Mistrzostwa świata   Daegu bieg na 100 m   1. miejsce 9,92
sztafeta 4 × 100 m   1. miejsce 37,04
2012 Igrzyska olimpijskie   Londyn bieg na 100 m   2. miejsce 9,75
bieg na 200 m   2. miejsce 19,44
sztafeta 4 × 100 m   1. miejsce 36,84
2014 IAAF World Relays   Nassau sztafeta 4 × 100 m 1. miejsce 37,77
sztafeta 4 × 200 m 1. miejsce 1:18,63
2016 Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro bieg na 100 m 4. miejsce 9,93
bieg na 200 m półfinał 20,37
sztafeta 4 × 100 m   1. miejsce 37,27
2017 IAAF World Relays   Nassau sztafeta 4 × 200 m 3. miejsce 1:21,09
Mistrzostwa świata   Londyn bieg na 100 m 4. miejsce 9,99
bieg na 200 m półfinał 20,52
sztafeta 4 × 100 m – DNF
2018 Puchar Interkontynentalny   Ostrawa bieg na 100 m 8. miejsce 11,99
sztafeta 4 × 100 m 1. miejsce 38,05
2019 Mistrzostwa świata   Doha bieg na 100 m 5. miejsce 9,97
bieg na 200 m półfinał 20,37
sztafeta 4 × 100 m eliminacje 38,15
2021 Igrzyska olimpijskie   Tokio bieg na 100 m półfinał 10,14
sztafeta 4 × 100 m 4. miejsce 37,84
2022 Mistrzostwa świata   Eugene bieg na 100 m półfinał 10,12
bieg na 200 m półfinał DNS[a]
sztafeta 4 × 100 m 4. miejsce 38,06

Rekordy życiowe edytuj

Konkurencja Rezultat Data Miejsce Zawody Uwagi
Bieg na 100 metrów 9,69 2012-08-23 23 sierpnia 2012(dts)   Lozanna Athletissima 2012 drugi wynik w historii światowej lekkoatletyki
Bieg na 200 metrów 19,26 2011-09-16 16 września 2011(dts)   Bruksela Memorial Van Damme drugi wynik w historii światowej lekkoatletyki

Najlepsze rezultaty według sezonów edytuj

100m edytuj

Rok Wynik Miejsce Data
2005 10,56  Marrakesz 13/06/2005
2006 10,33  Port-of-Spain 14/07/2006
2007 10,11  Providenciales 07/04/2007
2008 10,27  Kingston 12/03/2008
2009 10,07  Kingston 02/05/2009
2010 9,89  Londyn 13/08/2010
2011 9,82  Zurych 08/09/2011
2012 9,69  Lozanna 23/08/2012
2013
2014 10,02  Kingston 07/06/2014
2015 10,12  Dublin 24/07/2015
2016 9,93  Rio de Janeiro 14/08/2016
2017 9,90  Kingston 23/06/2017
2018 9,94  Bruksela 31/08/2018
2019 9,96  Kingston 21/06/2019
2020 10,15  Kingston 22/08/2020
2021 9,95  Marietta 09/07/2021
2022 9,85  Kingston 24/06/2022

Uwagi edytuj

  1. ↑ W eliminacjach 20,35.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Terry Finisterre, 10.11 sec Jamaican junior record run by Blake at CARIFTA Games - Day One [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-03] (ang.).
  2. ↑ 100 Metres All Time [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  3. ↑ Peter Larsson, All-time men’s best 200m [online], alltime-ahtletics.com [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  4. ↑ 200 Metres All Time [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  5. ↑ Men’s 4 × 100m Relay [online], london2012.com [dostęp 2012-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (ang.).
  6. ↑ a b Anthony Foster, Powell and Campbell-Brown take 100m titles in Kingston - Jamaican Champs, Day 2 [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  7. ↑ NC Kingston JAM 23 - 26 June 2011 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  8. ↑ Mills expects big haul [online], jamaica-gleaner.com [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  9. ↑ Yohan Blake, czyli dorastający fenomen sprintu [online], Przegladsportowy.pl [dostęp 2011-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-26] (pol.).
  10. ↑ World Youth Championships 2005. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  11. ↑ World Junior Championships 2006. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  12. ↑ Eduardo Biscayart, USA dominates at Pan-American Junior Championships in São Paulo [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-12] (ang.).
  13. ↑ Anthony Foster, Jamaica selects 31 strong squad for Bydgoszcz [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  14. ↑ World Junior Championships 2008. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  15. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 4 × 100 - M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-17] (ang.).
  16. ↑ IAAF waits on Jamaica drug ruling [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  17. ↑ Jamaican five withdrawn by team [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2011-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11] (ang.).
  18. ↑ Jamaicans given three-month ban [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  19. ↑ adidas New York NY USA 12 June DL [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  20. ↑ Athl Lausanne SUI 8 July DL [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  21. ↑ Meeting Areva Paris Saint-Denis (FRA) - Friday, Jul 16, 2010. iaaf.org. [dostęp 2011-09-17]. (ang.).
  22. ↑ Herc Monaco MON 22 July DL. tilastopaja.org. [dostęp 2014-07-08]. (ang.).
  23. ↑ Jeter and Ashmeed impress in Kingston - IAAF World Challenge [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  24. ↑ 2011 IAAF World Championships in Athletics – 100 Metres - Men Semi-Final [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-24] (ang.).
  25. ↑ 2011 IAAF World Championships – Men’s 100 m [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-17] (ang.).
  26. ↑ Mike Rowbottom, Men’s 100m - Final - Blake steals the show as Bolt incredibly false starts [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  27. ↑ The disqualification of Usain Bolt [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-14] (ang.).
  28. ↑ WK Zürich SUI 7 - 8 September 2011 24th Weltklasse, Stadion Letzigrund [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
  29. ↑ ISTAF Berlin GER 11 September 2011 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  30. ↑ a b Phil Minshull, Blake: 19.26! - Samsung Diamond League Final, Brussels [online], iaaf.org [dostęp 2011-09-17] (ang.).
  31. ↑ Blake says he’s much stronger after 400m PB in Kingston [online], Trackalerts.com [dostęp 2012-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-15] (ang.).
  32. ↑ Paul Reid, Bolt’s 9.82 100m season’s debut one of four world leading performances in Jamaica – IAAF World Challenge [online], iaaf.org [dostęp 2012-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-02] (ang.).
  33. ↑ David Martin, London 2012 - Event Report - Men’s 100m Final [online], iaaf.org [dostęp 2012-08-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-20] (ang.).
  34. ↑ David Martin, London 2012 - Event Report - Men’s 200m Final [online], iaaf.org [dostęp 2012-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-11] (ang.).
  35. ↑ Bob Ramsak, Jamaica crush 4x100m Relay World record - 36.84 in London! [online], iaaf.org [dostęp 2012-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-13] (ang.).
  36. ↑ Jessica Ennis-Hill out of world track and field championships [online], NBC OlympicTalk [dostęp 2013-08-07] (ang.).
  37. ↑ Wielcy nieobecni w Moskwie [online], pzla.pl [dostęp 2013-08-07] (pol.).
  38. ↑ Telewizja Polska S.A, Kontuzja trzykrotnego medalisty olimpijskiego [online], sport.tvp.pl, 22 lipca 2014 [dostęp 2021-04-21] (pol.).
  39. ↑ Blake fails to break Bolt's record, „BBC Sport” [dostęp 2021-07-12] (ang.).
  40. ↑ Jamaica break 4x200m world record at World Relays [online], the Guardian, 25 maja 2014 [dostęp 2021-07-12] (ang.).
  41. ↑ Rio 2016 100m men - Olympic Athletics [online], International Olympic Committee, 14 listopada 2020 [dostęp 2021-04-21] (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yohan_Blake&oldid=72418127”