Jimmy Vicaut
Jimmy Vicaut (ur. 27 lutego 1992 w Bondy) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich.
Jimmy Vicaut (2013) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Paris Avenir Athletic | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera sportowa
edytujW 2009 roku zajął siódmą lokatę w biegu na 100 m podczas mistrzostw świata juniorów młodszych. Rok później zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów w tej samej konkurencji. W sztafecie 4 × 100 metrów podczas mistrzostw Europy wywalczył złoty medal. Podwójny złoty medalista mistrzostw Europy juniorów oraz srebrny mistrzostw świata w 2011.
W 2012 startował na igrzyskach olimpijskich w Londynie, na których dotarł do półfinału biegu na 100 metrów, a wraz z kolegami z reprezentacji, zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów. W marcu 2013 został halowym mistrzem Europy w biegu na 60 metrów, natomiast trzy lata później zdobył srebrny i brązowy medal mistrzostw Europy w Amsterdamie. Szósty zawodnik światowego czempionatu w Londynie (2017).
Złoty medalista mistrzostw kraju.
Dwukrotnie (2011 & 2012) zajął 3. miejsce w plebiscycie na wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki organizowanym przez European Athletics[1][2][3].
Osiągnięcia
edytujRok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
2009 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych | Bressanone | bieg na 100 m | 7. miejsce | 10,89 |
2010 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Bergen | sztafeta 4 × 100 m | – | DNF |
Mistrzostwa świata juniorów | Moncton | bieg na 100 m | 3. miejsce | 10,28 | |
Mistrzostwa Europy | Barcelona | sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 38,11 | |
2011 | Mistrzostwa Europy juniorów | Tallinn | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,07 |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 39,35 | |||
Mistrzostwa świata | Daegu | bieg na 100 m | 6. miejsce | 10,27 | |
sztafeta 4 × 100 m | 2. miejsce | 38,20 | |||
2012 | Igrzyska olimpijskie | Londyn | bieg na 100 m | półfinał | 10,16 |
sztafeta 4 × 100 m | 4. miejsce | 38,16 | |||
2013 | Halowe mistrzostwa Europy | Göteborg | bieg na 60 m | 1. miejsce | 6,48 |
Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Gateshead | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,28 | |
sztafeta 4 × 100 m | 4. miejsce | 38,84 | |||
Mistrzostwa świata | Moskwa | bieg na 100 m | półfinał | 10,01 | |
bieg na 200 m | półfinał | 20,51 | |||
sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 38,97 | |||
2015 | Mistrzostwa świata | Pekin | bieg na 100 m | 8. miejsce | 10,00 |
sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 38,23 | |||
2016 | Mistrzostwa Europy | Amsterdam | bieg na 100 m | 3. miejsce | 10,08 |
sztafeta 4 × 100 m | 2. miejsce | 38,38 | |||
Igrzyska olimpijskie | Rio de Janeiro | bieg na 100 m | 7. miejsce | 10,04 | |
sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 38,35 | |||
2017 | IAAF World Relays | Nassau | sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 39,83 |
Mistrzostwa świata | Londyn | bieg na 100 m | 6. miejsce | 10,08 | |
sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 38,48 | |||
2018 | Mistrzostwa Europy | Berlin | bieg na 100 m | finał | DNS[a] |
2019 | IAAF World Relays | Jokohama | sztafeta 4 × 100 m | 5. miejsce | 38,31 |
Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Bydgoszcz | bieg na 100 m | 1. miejsce | 10,35 | |
sztafeta 4 × 100 m | – | DQ | |||
Mistrzostwa świata | Doha | bieg na 100 m | półfinał | 10,16 | |
sztafeta 4 × 100 m | – | DNF | |||
2021 | Igrzyska olimpijskie | Tokio | bieg na 100 m | półfinał | 10,11 |
sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 38,18 | |||
2022 | Mistrzostwa świata | Eugene | sztafeta 4 × 100 m | – | DQ |
Mistrzostwa Europy | Monachium | bieg na 100 m | półfinał | 10,18 | |
sztafeta 4 × 100 m | 2. miejsce | 37,94 |
Rekordy życiowe
edytuj- bieg na 100 metrów – 9,86 (4 lipca 2015, Paryż oraz 7 czerwca 2016, Montreuil) rekord Europy
- Bieg na 60 metrów – 6,48 (2 marca 2013, Göteborg i 15 lutego 2014, Birmingham)
Uwagi
edytuj- ↑ W półfinale 9,97.
Przypisy
edytuj- ↑ Germany’s Storl voted men's 2011 European Athletics Rising Star [online], European Athletics [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
- ↑ David Storl ist Europas “Athletics Rising Star” [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-09-28] (niem.).
- ↑ Maslák voted men's 2012 European Athletics Rising Star [online], European Athletics [dostęp 2012-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-05] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Jimmy Vicaut w bazie World Athletics (ang.).
- Jimmy Vicaut, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).