Linów-Kolonia
Linów-Kolonia – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Zawichost[6][4].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
231[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-630[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TSA |
| SIMC |
0811632[4] |
Położenie na mapie gminy Zawichost  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | |
 50°51′32″N 21°46′42″E/50,858889 21,778333[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0811649 | Borki | część wsi |
| 0811655 | Okręglica | część wsi |
| 0811661 | Pasy | część wsi |
| 0811684 | Wylesienie | część wsi |
Historia edytuj
Linów Stary i Nowy - tak opisano w XIX wieku dwie wsie nad rzeką Wisłą w powiecie opatowskim, gminie Lasocin, parafii Trójca[7].
Położone na krawędzi wyniosłego brzegu doliny Wisły odległe od Opatowa 31 wiorst. Posiada młyn wodny i fabrykę znanych w kraju całym pługów, wyrabianych według pomysłu właściciela Lisowa Romana Cichowskiego. W 1827 r. było tu 79 domów, 451 mieszkańców obecnie jest gruntu dworskiego 2400 mórg włość. 232 mórg domów drew. 51, mur. 2, mieszkańców 477.
Opis fabryki R. Cichowskiego przez J. K. Gregorowicza w „Kłosach t.,15.[7]
W XV wieku Linów należał do parafii w pobliskim Zawichoście i był dziedzictwem Jana Linowskiego herbu Rawa.
Istniała również w pobliżu Linowska Wola, zwana obecnie Linów Nowy (Długosz L.B. t.I s.196 i t.II s.494).
Według Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, dobra Linów składały się z folwarków: Linów Górny, Linów Dolny i Góry. Rozległość wynosi mórg 2609 folwark Linów Górny: grunta orne i ogr. mórg 398, łąk mórg 42, lasu mórg 628, nieużytki i place mórg 31, razem mórg 1094, budynków murowanych 1, z drzewa 18
Folwark Linów Dolny: grunta orne i ogrodów mórg 458, łąk mórg 157, pastwisk mórg 196, wody mórg 6, lasu mórg 145, nieużytki i place mórg 74, razem mórg 1036 budynków murowanych 2, z drzewa 12.
Folwark Góry: grunta orne i ogr. mórg 193, lasu mórg 279, nieużytki i place mórg 7, budynków z drzewa 7 płodozmian po folwarkach zaprowadzony 7. 8. i 14. Wieś Linów osad 40, z gruntem mórg 202.[7]
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 68356
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 23 [dostęp 2022-09-17]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 653 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Zawichost. Urząd Gminy Zawichost. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ a b c Linów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 242.