Liskowate

wieś w województwie podkarpackim

Liskowate (w latach 1977–1981 Lisówek) – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne[5]. Leży przy DW890.

Liskowate
wieś
Ilustracja
Zabytkowa cerkiew we wsi Liskowate
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

bieszczadzki

Gmina

Ustrzyki Dolne

Liczba ludności (2011)

210[2][3]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-700[4]

Tablice rejestracyjne

RBI

SIMC

0361614[5]

Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne
Mapa konturowa gminy Ustrzyki Dolne, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Liskowate”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Liskowate”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Liskowate”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Liskowate”
Ziemia49°29′31″N 22°38′42″E/49,491944 22,645000[1]

Wołoska wieś królewska Leskowate położona była w 1589 roku w starostwie przemyskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

10 sierpnia 1944 wieś została zajęta przez wojska radzieckie[7]. W latach 1944–1951 miejscowość należała do Związku Radzieckiego (znalazła się w Polsce w ramach umowy o zamianie granic). W latach 1977–1981 wieś nosiła nazwę urzędową Lisówek.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Krościenku.[8].

Integralne części wsi edytuj

Integralne części wsi Liskowate[9][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0361620 Wolica część wsi

Zabytki edytuj

 
Dzwonnica przy cerkwi

We wsi znajduje się dawna cerkiew parafialna, greckokatolicka pw. Narodzenia NMP, wzniesiona prawdopodobnie w 1832. Pierwotnie cerkiew posiadała górną kaplicę lub dzwonnicę z galerią nad babińcem oraz podcień na słupach od frontu. Obiekt znacznie przekształcono w trakcie remontu w 1929. Po II wojnie światowej cerkiew początkowo służyła emigrantom greckim, a następnie do lat 70. XX wieku, użytkowana jako magazyn PGR-u, w związku z czym uległa dewastacji.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 69613
  2. Wieś Zarzecze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-09], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-04].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 658 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. t. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. cz. 1, Warszawa 1901, s. 2.
  7. ВОВ-60 – Сводки. [dostęp 2012-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-15)].
  8. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015/2016 (s. 323) ISSN 1429-6314
  9. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 

Linki zewnętrzne edytuj