Lotyń (województwo wielkopolskie)
Lotyń (niem. Lottin) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Okonek.
wieś | |
Szachulcowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
1100 |
Strefa numeracyjna |
67 |
Kod pocztowy |
64-918[2] |
Tablice rejestracyjne |
PZL |
SIMC |
0528505 |
Położenie na mapie gminy Okonek | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu złotowskiego | |
53°36′19″N 16°48′05″E/53,605278 16,801389[1] | |
Strona internetowa |
W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lotyń, po jej zniesieniu w gromadzie Okonek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Położenie
edytujLotyń to wieś położona w środkowej części Pomorza Zachodniego. Obecnie należy do gminy Okonek znajdującej się w powiecie złotowskim (województwo wielkopolskie). W Lotyniu zamieszkuje 1 100 osób.
Historia
edytujLotyń, to wieś o układzie widlicowym, która powstała w 1585 r. Została założona przez rodzinę Hertzbergów Arcemskich, wywodzącą się z wolnych chłopów kaszubskich, tzw. panków.
W centrum wsi zachował się szachulcowy kościół zbudowany w 1794 r. (zabytek II klasy) jako zbór ewangelicki, od 1945 roku, katolicki[3]. Posiada wysmukłą wieżę. Dach pokryty jest gontem. Na wieży kościoła znajduje się dzwon z 1617 roku wykonany przez stargardzkiego ludwisarza Joahima Karstede[4]. Wnętrze podzielone dwoma rzędami słupów na trzy nawy, między słupami ustawione są empory. Nawy są pokryte drewnianymi stropami kolebkowymi z polichromią. Na wyposażenie wnętrza składają się: ołtarz ludowej roboty z XVIII w., krucyfiks, kaplica nagrobkowa Bogusława Hertzberga z XIX w. Przy kościele znajdują się liczne nagrobki między innymi z XIX w. dawnych właścicieli Lotynia. W 1993 roku wykonano złocenie ołtarza.
Herb
edytujW herbie Lotynia znajduje się jeleń na tle szachownicy.
Gospodarka i Kultura
edytujW miejscowości Lotyń działa Przedsiębiorstwo Wytwórczo-Handlowo-Usługowe „Plast-Rol”. Zakład ten zajmuje się przetwórstwem tworzyw sztucznych, uprawą ziemi, działalnością usługową w rolnictwie oraz usługami transportowymi. Oprócz tego działa tu Przetwórnia i Wędzarnia Ryb (Kalmar), firma Tomar Sp. z o.o., która zajmuje się zaopatrzeniem okolicznych rolników w środki ochrony roślin a także Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe „Nassan”. W 1997 roku wieś została zgazyfikowana.
W Lotyniu znajduje się: szkoła podstawowa, ośrodek zdrowia, biblioteka publiczna, ochotnicza straż pożarna, parafia rzymskokatolicka i otwarta w roku 2015 kryta hala sportowa. W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Lotyń.
Galeria
edytuj-
Stary budynek szkolny
-
Spichlerz
-
Fragment zabudowy wsi
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 69964
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 669 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 174, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
- ↑ M. Majewski Ludwisarstwo stargardzkie XVI-XVII wieku. Przyczynek do "Corpusu Campanorum Pomeranorum" [w:] Mała Ojczyzna - Wczoraj i Dziś. Materiały z sesji, Stargard 1999, s. 78