Lubczo Georgiewski
Lubczo Georgiewski, mac. Љубчо Георгиевски (ur. 17 stycznia 1966 w Sztipie[1]) – macedoński polityk i literaturoznawca pochodzenia bułgarskiego[2], poseł do Zgromadzenia Republiki Macedonii, w latach 1990–2003 przewodniczący partii WMRO-DPMNE, w 1991 wiceprezydent Macedonii, od 1998 do 2002 premier Macedonii.
 Lubczo Georgiewski (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1966 |
|---|---|
| Premier Macedonii | |
| Okres |
od 30 listopada 1998 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Branko Crwenkowski |
Życiorys edytuj
Ukończył literaturoznawstwo na Uniwersytecie Świętych Cyryla i Metodego w Skopju[3]. Koniec jego studiów przypadł na okres przemian politycznych. W 1990 był jednym z założycieli patriotycznej i narodowej Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej – Demokratycznej Partii Macedońskiej Jedności Narodowej (WMRO-DPMNE). Objął w tym samym roku funkcję przewodniczącego tej formacji[1].
W pierwszych pluralistycznych wyborach w 1990 uzyskał mandat poselski z ramienia swojego ugrupowania[4]. W 1991 powołano go na wiceprezydenta Macedonii w ramach szerokiej koalicji politycznej, przygotowującej ogłoszenie i zabezpieczenia niepodległości Macedonii. Ustąpił w październiku 1991 na skutek sporu z postkomunistycznym Socjaldemokratycznym Związkiem Macedonii. W 1994 bezskutecznie kandydował w wyborach na urząd prezydenta, w których ponownie zdecydowanie zwyciężył Kiro Gligorow. WMRO-DPMNE odnotowała też słaby wynik w pierwszej turze odbywających się w tym samym czasie wyborów parlamentarnych. Międzynarodowi obserwatorzy odnotowali szereg uchybień przy tych wyborach. Ugrupowanie Lubcza Georgiewskiego zdecydowało się wówczas na bojkot drugiej tury i znalazło się poza parlamentem[1].
Lubczo Georgiewski podjął pracę w sektorze prywatnym, był zatrudniony w firmie inwestycyjnej. Doprowadził do zmiany linii politycznej WMRO-DPMNE, przekształcając ją w ugrupowanie centroprawicowe, opowiadające się za integracją europejską i akcesją do NATO[1]. W 1998 polityk został wybrany do Zgromadzenia Republiki Macedonii[4], a jego formacja w koalicji z Demokratyczną Alternatywą odniosła wyborcze zwycięstwo. W listopadzie 1998 Lubczo Georgiewski objął urząd premiera, który sprawował przez całą czteroletnią kadencję do listopada 2002[1]. Jego rząd przeprowadził udane reformy gospodarcze, m.in. prywatyzację i wprowadzenie podatku VAT. Prowadził także politykę zbliżenia z Unią Europejską[1].
Głównym problemem wewnętrznym stał się w 2001 konflikt z Albańczykami, którzy po wojnie w Kosowie schronili się w Macedonii. W lokalnych starciach wojska z uchodźcami tym ostatnim wsparcia udzielała im liczna w Macedonii mniejszość albańska. Konflikt udało się zakończyć dopiero w 2001 po zawarciu z Albańczykami tzw. ramowego porozumienia w Ochrydzie[1]. W wyniku kolejnych wyborów w 2002 Lubczo Georgiewski utracił stanowisko premiera. W 2003[3] na czele WMRO-DPMNE zastąpił go Nikoła Gruewski.
Wkrótce odszedł z partii wraz ze swoimi zwolennikami, po czym w 2004 założył nowe ugrupowanie WMRO-NP, stając na jego czele[3]. W kadencjach 2002–2006 i 2006–2008 sprawował mandat deputowanego[4].
W 2006 uzyskał obywatelstwo bułgarskie[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Ljubco Georgievski. cidob.org. [dostęp 2018-09-14]. (hiszp.).
- ↑ Вицепрезидентът Ангел Марин за българското гражданство – интервю. president.bg, 21 lipca 2006. [dostęp 2018-09-14]. (bułg.).
- ↑ a b c ПРЕТСЕДАТЕЛ: Љубчо Георгиевски. vmro-np. org.mk. [dostęp 2018-09-14]. (hiszp.).
- ↑ a b c Members of Parliament. sobranie.mk. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ Macedonia’s Former PM Ljubco Georgievski Received Bulgarian Citizenship. vmacedonianews.com, 16 lipca 2006. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).