Lubuczewo

wieś w województwie pomorskim

Lubuczewo (kaszb. Lëbùczewò[5], niem. Lübzow) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Redzikowo[4][6]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 213, od której odbija droga powiatowa do Rowów i Kluk.

Lubuczewo
wieś
Ilustracja
Pałac w Lubuczewie
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Redzikowo

Liczba ludności (2021)

467[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-200[3]

Tablice rejestracyjne

GSL

SIMC

0750770[4]

Położenie na mapie gminy Redzikowo
Mapa konturowa gminy Redzikowo, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lubuczewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lubuczewo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubuczewo”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Lubuczewo”
Ziemia54°32′10″N 17°04′31″E/54,536111 17,075278[1]

W latach 1945–54 siedziba gminy Lubuczewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Nazwa edytuj

Nazwa, wzmiankowana po raz pierwszy w 1628, ma genezę słowiańską i charakter dzierżawczy. Powstała przez dodanie do nazwy osobowej *Lubucz (= Lubiesz?) formantu -ewo[7]. Friedrich Lorentz odnotował formy nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Lȧ̃bʉčɵvɵ[8], Lä̀bʉčɵvɵ[9] – wraz z nazwami mieszkańców: Lȧ̃bʉčȯu̯n : Lä̀bʉčȯu̯n, Lȧ̃bʉčȯu̯nkă : Lä̀bʉčȯu̯nkă „lubuczewianin, lubuczewianka”[10][9]. Nazwa niemiecka jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[7].

Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę Lëbùczewo[11].

Zabytki edytuj

  • pałac w stylu francuskiego renesansu z początku XIX wieku, parterowy o ciemnopomarańczowych elewacjach i jasnych obramowaniach okien, podwyższony attykami wystawek i narożną wieżą o ściętym hełmie czterospadowym. W otoczeniu pozostałości parku z pomnikowym drzewostanem i stawem[12].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70512
  2. Strona gminy. Stan ludności 31.12.2021 [dostęp 2022-01-28]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 682 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 140 (pol.).
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. a b Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 68.
  8. Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1495.
  9. a b Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1496.
  10. Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1494.
  11. Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 211, ISBN 978-83-62137-50-3.
  12. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 266-267, ISBN 978-83-7495-133-3.